Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ахлатса (тĕпĕ: ахлат) more information about the word form can be found here.
Вӑл унӑн амӑшӗпе те калаҫма хӑтланса пӑхрӗ, анчах лешӗ ниепле те калаҫса пӗтереймест: ҫур сӑмахрах чарӑнса, чышкипе стена ҫумне тӗренет те пӗкӗрӗлсе ӳсӗрме тытӑнать, темӗнле йывӑр ӗҫ тӑвать, тейӗн; юлашкинчен ахлатса ярать те — ҫакӑнпа пӗтӗм калаҫу пӗтет.

Даже пробовал заговорить с бабушкой, да она не сможет никак докончить разговора: остановится на полуслове, упрет кулаком в стену, согнется и давай кашлять, точно трудную работу какую-нибудь исправляет, потом охнет — тем весь разговор и кончится.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эсир юрланине итленӗ хыҫҫӑн, эпӗ тӗлӗннипе ахлатса янине илтмесӗрех: макӑрса ятӑм, тени тӗрӗс пулсан, халь вара, эсир ӑшшӑн кулмасӑрах, туслӑн алӑ памасӑрах манран уйрӑлатӑр пулсан, эпӗ… хӗрхенӗр, Ольга Сергеевна!

— Если правда, что вы заплакали бы, не услыхав, как я ахнул от вашего пения, то теперь, если вы так уйдете, не улыбнетесь, не подадите руки дружески, я… пожалейте, Ольга Сергевна!

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пурте ахлатса янӑ, пӗр-пӗрне ӳпкелешме пуҫланӑ, мӗнле-ха никам та ҫакӑн ҫинчен шухӑшлама пултарайман: пӗрин — астумалла пулнӑ, теприн — тӳрлетме хушмалла, виҫҫӗмӗшӗн — юсамалла пулнӑ.

Все ахнули и начали упрекать друг друга в том, как это давно в голову не пришло: одному — напомнить, другому — велеть поправить, третьему — поправить.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Федор ахлатса ячӗ, Толянӑн ҫӑварӗ карӑлса кайрӗ.

Федор ахнул, у Толяна тоже челюсть опустилась вниз.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Пузиков» та ахлатса сикме пӑрахрӗ.

Даже Пузиков перестал прыгать и выть.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Вӑтӑршар пус! — ахлатса ячӗ ача та.

— По тридцать копеек! — ахнул мальчик.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Борт хӗрринче кӗпӗрленсе тӑракан пассажирсем тӗлӗннипе ахлатса илчӗҫ.

Пассажиры, столпившиеся у борта, ахнули.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Клиникӑра ӗҫлекен сестра кӑкӑр ачине мӗнле тыткалани ҫинчен каланӑ май, ачана хӑрах алӑ вӗҫҫӗн ҫӳле ҫӗклерӗ те, ҫавна курсан эпӗ хам та ахлатса илтем.

Я ахнула, когда, рассказывая, как нужно обращаться с грудными детьми, сестра высоко подняла его на ладони.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫапла-а ҫав ӗҫсем, — ахлатса сывларӗ Ромашка.

— Да-а, — протянул Ромашка, — Такие-то дела.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Матушка ахлатса илчӗ те куҫҫулӗпе йӗрсе ячӗ.

Матушка ахнула и залилась слезами.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Даша инке мана курсанах ахлатса ячӗ, судья вара: «Кун пек сӑн-питшӗн судпа айӑпламалла», терӗ, Вӑл: «Ответ тытакан мӗншӗн начарланнин сӑлтавне тупасшӑн пӗтӗм вӑя хурӑп» тесе хушса хучӗ.

Тетя Даша разохалась, увидев меня, а судья объявил, что за такой вид нужно отвечать в судебном порядке и что он «примет все меры, чтобы выяснить причины, по коим ответчик потерял равновесие духа».

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл тӗттӗм ҫӗртех ҫывӑрма вырнаҫса, чылайччен ахлатса, ассӑн сывласа выртрӗ; юлашкинчен аранах хӑрлаттарса ҫывӑрма пуҫларӗ.

Он улегся в темноте и долго вздыхал и охал; наконец захрапел.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл ахлатса, хӑраса ларчӗ.

Она ахала и ужасалась.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кукамӑшӗ каллех «тур ҫырлах» тесе мӑкӑртатса, ахлатса илнӗ.

а бабушка снова пробормотала: «Господи!» — и вздохнула.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя ҫав салфеткӑсем ҫине пӑхса тӑнипе амӑшӗ тарнине те сисмесӗрех юлнӑ, ун вырӑнӗнче халӗ кукамӑшӗ пӗр вӗҫӗмрен ахлатса, «тур ҫырлах» тесе мӑкӑртатса ларнӑ.

Катька засмотрелась на эти салфетки и не заметила, что мама удрала от нее, а на ее месте теперь сидела бабушка, которая все вздыхала и говорила: «Господи!»

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тахӑшӗ ахлатса илет, партӑсем хушшинче пӑшӑлтатса калаҫни илтӗнет.

Кто-то ахает, шепот пролетает по партам.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— О, мон дьӗ! — ахлатса ячӗ вӑл.

— О, мон дьё! — говорит он, узнав.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан мӑкӑртатма пуҫларӗ, вара ахлатса илчӗ те сӑмахлама тытӑнчӗ.

Потом стала бормотать. Потом вздохнула и заговорила.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Васильевна инке арӑмччӗ, тен инке арӑм та марччӗ пулӗ: пӗррехинче ҫапла Нина Капитоновна ун ҫинчен ахлатса каланине илтсеттӗм: «Инке арӑм та мар, арҫынлӑ арӑм та мар», терӗ вӑл.

Марья Васильевна была вдова, а может быть, и не вдова: однажды я слышал, как Нина Капитоновня сказала про нее с вздохом: «Ни вдова, ни мужняя жена».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫывӑхра такам ахлатса илчӗ.

Кто-то ахнул поблизости.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed