Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утланса (тĕпĕ: утлан) more information about the word form can be found here.
Юс мулкач ҫурӑмӗ ҫине утланса ларчӗ.

Горностай прыг зайчишке на спину!

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Ашак кӳлсе е тӗве ҫине утланса кӗрсен килӗшӳллӗрех те ҫав, ашак-тӗвем ҫуккине кура шӑвӑҫ чуманпа лартса ярас-тӑр тетӗп.

Запрячь ишака или оседлать верблюда было бы куда лучше, но у нас их нет, придётся отправить тебя на жестяных салазках.

Шӑвӑҫ чуман // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 38–42 с.

Чӗрҫи ҫине утланса «чӗпӗтекен» сухалӗпе ачашланса та ӗлкӗреймерӗм-ха…

Даже не успел забраться к дедушке на колени и поиграться с его колючей бородой…

Лешкас ачисем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Ҫӗрле поход вӑхӑтӗнче вӑл юланутсен ретӗнчен уйрӑлчӗ, лашасене улӑштарса йӗнерлесшӗн пулнӑ пек пӗр вӑхӑт чарӑнса тӑчӗ, унтан вара ут чӗрнисем чаклатнӑ сасӑсем майӗпен инҫетелле кайса шӑпланса пынине пӗр хушӑ тимлӗн тӑнларӗ те, йӗнер ҫине сиксе утланса, ҫул айккинелле ашӑпа тӗпӗртеттерсе кайрӗ.

Ночью на походе он выехал из рядов, остановился, как будто для того чтобы переседлать коней, а потом прислушался к медленно удалявшемуся, затихавшему цокоту конских копыт и, вскочив в седло, наметом поскакал в сторону от дороги.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Фомин хӑйӗн хурӑнташӗсене ҫывӑхра хӑш хуторта утланса ҫӳреме юрӑхлӑ лашасем пурри ҫинчен пӗлме, кунпа пӗрлех тата округра пулса иртекен пӗтӗм ӗҫ-пуҫ ҫинчен хӑйне кашни кун хыпар парса тӑма хушрӗ.

Фомин поручил своим родственникам разузнать, на каком из ближайших хуторов есть годные под верх лошади, а также велел ежедневно сообщать ему обо всем, что происходило в округе.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йӗнер ҫине утланса ларсан, Григорий ҫав самантрах лару-тӑрӑва тавҫӑрса илчӗ.

Сев в седло, Григорий мгновенно оценил обстановку.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сиккипе каякан учӗ хыҫӗнчен вӑл вунӑ чалӑша яхӑн сӑтӑрӑнса пычӗ, унтан ури ҫине сиксе тӑрса, малтан йӑранаран, унтан йӗнерӗн хыҫалти пӗкечинчен ярса тытрӗ те тахӑш самантра, сиссе юлмалла мар хӑвӑрт, лаши ҫине утланса та ларчӗ.

Саженей десять волочился он за шедшей карьером лошадью, а потом вскочил на ноги, ухватился за стремя, за заднюю луку седла и через какой-то незаметный миг очутился уже на лошади.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Фомин унтан ирхине тӑваттӑмӗш сехетре тин тухрӗ, лаши ҫине утланса, хӑй патне кайрӗ.

В четвертом часу утра Фомин вышел, сел верхом на коня и поехал к себе.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, лаша ҫине утланса, час-часах ӑна кун каҫиччен ҫеҫенхир тӑрӑх шыраса ҫӳретчӗ, ҫухалнӑ вӑкӑра, хӑҫан та пулин тупасса шанма пӑрахса, сасартӑк ӑҫта та пулин пӗр-пӗр шырлан тӗлӗнче, кӳкен тӗмӗсен ашса тухма ҫук чӑтлӑхӗнче, е лапсӑркка туратлӑ ватӑ вӑрман улмуҫҫийӗ айӗнчи сулхӑнра асӑрхатчӗ.

Часто Григорий верхом на лошади по целым дням разъезжал в степи и, уже изуверившись в том, что когда-либо найдет пропавшего быка, вдруг обнаруживал его где-нибудь в самой теклине буерака, в непролазной гущине терновника, либо в тени, под раскидистой и старой дикой яблоней.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ача чӗрне вӗҫҫӗн тӑрса лашине ҫӑварлӑхларӗ, аллипе ҫилхе тӑпкинчен уртӑнчӗ те йӗнер ҫине арҫури пек ҫӑмӑллӑн утланса ларчӗ.

Приподнимаясь на цыпочки, мальчишка взнуздал лошадь, взял в руки прядку гривы и с дьявольской ловкостью вскочил на седло.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫук, каймастӑп, — Григорий Прохор аллинчен чӗлпӗре тытса илчӗ, ватӑ ҫын хӑраххи, йывӑррӑн йӗнер ҫине утланса ларчӗ.

— Нет, не поеду, — Григорий взял из рук Прохора поводья, тяжело, по-стариковски, сел в седло.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Каллех вӗсен благородийӗсем пирӗн мӑйсем ҫине утланса лараҫҫӗ!

— Сызнова их благородия заламывать нас зачинают!

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр минутран вара йӗнер ҫине утланса ларнӑ Ермаков, хӑй чӗп-чӗр юн пулсан та, йӗннинчен кӑларнӑ хӗҫне аллинче тытнӑскер, карттуссӑр-мӗнсӗр, сӑрт айккипе вӗҫтерсе пыракан казаксене хӑваласа ҫитме ӗлкӗрнӗ…

А через минуту Ермаков, в седле и без фуражки, страшно окровавленный, но с обнаженной шашкой в руке, уже настигал катившуюся по косогору казачью лаву…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах ашшӗ, лаши ҫине утланса та ларнӑскер, хӑйне йӗнер ҫине ҫӗклесе чуптунӑ чух ун йӗпе куҫ харпӑкӗсене курчӗ те Мишатка та чӑтаймарӗ вара: куҫӗсенчен шӑпӑртатсах куҫҫуль юхса анчӗ!

Но когда отец, уже сидя на коне, поднял его на седло и поцеловал, — с удивлением заметил, что у отца мокрые ресницы, и тут Мишатка не выдержал испытания: градом покатились из глаз его слезы.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, ун лашине утланса, хӑйӗн сотнисене хӑварнӑ вырӑна вӗҫтерчӗ.

Пересев на его лошадь, Григорий поскакал к месту, где оставил свои сотни.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ ут ҫине утланса пыр, эпӗ ҫуран утӑп.

— Ты садись верхи, а я пешком.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫак пирамидӑпа аппаланса пӗр сехете яхӑн ирттерсен, ывӑна пӗлмен хуҫи Иван Иваныча кушак ҫине утланса ҫӳреме вӗрентме тытӑнчӗ, кун хыҫҫӑн кушака чӗлӗм туртма вӗрентрӗ.

Провозившись целый час с пирамидой, неутомимый хозяин принялся учить Ивана Иваныча ездить верхом на коте, потом стал учить кота курить и т. п.

IV. Тӗлӗнмелле мыскара // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Мишка, лаши ҫине утланса, хутор площачӗ еннелле вӗҫтерчӗ.

Мишка сел на коня, поехал к хуторскому плацу.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗлкӗреймен вара Шамиль учӗ ҫине утланса, хӗрлисемпе куҫа-куҫӑн тӑрса юлнӑ.

Не вспопашился вскочить на коня и остался Шамиль глаз на глаз с красными.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кур! — хӑвӑрт йӗнер ҫине утланса, пӗтӗм кӗлеткипе каҫӑрӑлса кӑшкӑрчӗ Прохор, сенкер тӳпе ытамӗнче аяккалла кайса пыракан хуркайӑк карти ҫине чӑпӑрккипе кӑтартса.

Гляди!.. — закричал тот, вскочив на седло, стоя на нем во весь рост, указывая плетью по направлению удалявшейся в голубеющем просторе гусиной станицы.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed