Corpus of the Chuvash language

Янтул йӑпӑр-япӑр ҫеҫ юман тӑрне хӑпарса карӗ.

И Яндул ловко взобрался на самую макушку.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пулмасӑр, — терӗ те Янтул итленӗ евӗрлӗ турӗ, — вӑрман-ҫке.

— Еще бы не водились! — Яндул сделал вид, что прислушивается.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйпак этемпе полицейски те Янтул ҫывӑхнерех куҫса тӑчӗҫ.

Сухопарый с полицейским тоже придвинулись ближе к Яндулу.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Шӑйрӑлнӑ питне Янтул тата ытларах тӑрмаласа хӗретрӗ.

— Яндул для пущей убедительности потер и без того красное поцарапанное лицо.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул пуҫне пӗр чее шухӑш пырса кӗчӗ.

В голове Яндула зародился хитроумный план.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйне ытлашши тарӑхтарман чухне Янтул та йышӑнать вӑл «вӑййа» — алай туса ирттерсе ярать.

Яндул терпеливо сносил это и даже подыгрывал, но только до тех пор, пока тот не переходил границы.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кантурта хӑй хӑртаса ҫырнӑ ӗҫ хучӗсене тӳрлеттерме Микки патне ҫӳренине Янтул пӗле пуҫланӑранпа Ивук унпа яланах шӑл йӗрсе те тӑрӑхласа калаҫаканччӗ.

С тех пор, как Ивук понял, что Яндул знает о том, что тот бегает к Микки править свои каракули, он стал над ним подшучивать и насмешничать.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Паттӑрсем чарӑнчӗҫ, хӑраса каялла ҫаврӑнса пӑхрӗҫ, васкамасӑр Янтул патне ҫывхарчӗҫ.

«Батыры» остановились, испуганно обернулись назад и робко приблизились к караульному.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эй, эсир, ан кайӑр! — кӑшкӑрчӗ Янтул хыҫалтан.

— Эй, вы, остановитесь! — крикнул им вслед Яндул.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗсем ҫывхарса ҫитеспе Янтул патаккине пӑшал пек тӑратса турат ҫинчен тӳп сиксе анчӗ те, хӑйпак этем кутӑн кайса ларчӗ.

Яндул соскочил с дуба и взял наизготовку дубинку, изобразив ружье. Сухопарый в испуге неловко отпрянул и шлепнулся на землю.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫӗре анма тытӑннӑ Янтул хӑлхине ҫынсем калаҫни пырса кӗчӗ.

Яндул уже собрался было спуститься вниз, как услышал людские голоса.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Тен», терӗ те Янтул (тен, ҫак йывӑҫ тӑрне ҫеҫ хӑпарса пӑхса ларас?) шухӑшӗ вӗҫне те тухма ӗлкӗреймерӗ, юман ҫумне патак тӑратса ун тӑррине хӑпарса карӗ.

«А не взобраться ли на этот дуб и…» — и не успев додумать до конца, он кошкой вскарабкался на дерево, приставив к нему свою дубинку.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

…Янтул хӑйне пӗр пысӑк юман кутӗнче сывламасӑр итлесе тӑнине асӑрхарӗ.

…Яндул не дыша прислушивался, стоя у подножия огромного дуба.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ывӑҫӗпе хупласа чӗлӗм туртрӗ Янтул, вӑрман тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ.

Яндул раскурил трубку, пряча огонек ладонью, и бесцельно ходил и ходил по лесу.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӑна ҫыхса пӑрахма тытӑнсан Янтул сиксе тӑчӗ те хӑлхисене хупласа вӑрманалла кӗрсе карӗ.

Когда его связали и стали валить на землю, Яндул сорвался с места и, закрыв уши руками, бросился в лес.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ку мӗне пӗлтерет-ши? — шухӑшларӗ Янтул.

«Что это означает? — задумался Яндул.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗсем кӗрсе алӑкне тайма ӗлкӗрчӗҫ-и, ҫук-и, Янтул хӳме ҫумӗнчи хурлӑхан тӗмӗсем хушшине чӑмрӗ, карта хушакӗ ҫумне тӗршӗнчӗ.

Они уже вошли в калитку, и Яндул, чтобы его не заметили, нырнул в черемуховые кусты, росшие вдоль ограды, приник к щели в заборе.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Таҫта чӑштӑрт, чӑштӑрт тунипе Янтул ура ҫине сиксе тӑчӗ.

Донесшиеся неподалеку звуки заставили Яндула резво подняться с земли.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗлӗтпе ҫӗр те вӑрман, тата Янтул… унӑн ҫӑмрӑк арӑмӗ ялта.

И небо, и земля, и этот лес… и Яндул, и его молодая жена.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Хитре ят — Ухтиван» тесе шухӑшласа Янтул вӑрман ӑшнелле утрӗ-утрӗ те карта куҫран ҫухалсан кӗлетки-ҫурӑмне лӑшт ячӗ, ҫӗре тӑсӑлса выртрӗ, йӑл кулчӗ.

«Красивое имя — Ухтиван», — подумал Яндул, шагая к месту караула. Позади осталась изгородь киреметя, ее уже не видно, и он блаженно растянулся на прохладной земле.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.