Шырав
Шырав ĕçĕ:
Нимӗҫсем ҫывхарса ҫитсен, Уча гранатӑн взрывательне пӑшал кӳпчеки ҫине ҫапрӗ те ура ҫине сиксе тӑчӗ, ӑна ыттисенчен малта автоматпа пыракан мӑнтӑркка вӑрӑм нимӗҫ ҫине пӗтӗм вӑйпа персе ячӗ.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Гранатӑсемпе! — урса кайсах команда пачӗ те Уча, гранатине хатӗрлесе, нимӗҫсем ҫывхарасса кӗтме тытӑнчӗ.Гранаты! — в ярости командовал Уча, отцепляя гранаты и подпуская врага на бросок.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Уча, хӑйне ҫӑмӑллӑн туйса, ҫаврӑнса пӑхрӗ.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
«Пӗтрӗ…» — шухӑшларӗ Уча, курас мар тесе пуҫне пӑрса.«Готов…» — пронеслось в голове Учи, он отвернулся, чтобы не видеть…
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Уча ҫине ҫиллессӗн ҫаврӑнса пӑхрӗ, мӗнле те пулин кӳрентермелли сӑмах каласшӑнччӗ вӑл, анчах ҫийӗнчех хӑйне хӑй чарчӗ.Уча с ненавистью поглядел на него, хотел сказать что-то обидное, но сдержался.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Отрядпа кай! — терӗ Уча.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Уча чӗтревлӗ сасӑпа команда пачӗ.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Ку ман тивӗҫ, — терӗ Уча, анчах хӑй ӑшӗнче: «Кун пек пулса тухнӑшӑн эпӗ айӑплӑ. Сана паттӑрланма ҫӑмӑл», — тесе шухӑшларӗ.Это моя обязанность, — возразил Уча и подумал: «Я виноват во всем. Тебе-то легко геройствовать!
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
«Чакма мӗншӗн хӑв хушмастӑн?» — хӑйӗнчен хӑй ыйтрӗ Уча хӑравҫӑллӑн.«Но почему же я не приказываю отступать?» — в испуге спросил себя Уча.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
«Павӑл мӗншӗн чакма хушмасть?» — тесе шухӑшларӗ те Уча, Павӑл ҫине пӑхса илчӗ.«Почему Павле не приказывает отходить?» — подумал Уча, посмотрев на Павле.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Уча шартах сикрӗ:
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
— Авӑ епле ҫапӑҫаҫҫӗ! — терӗ Уча Павӑла, анчах Павӑл илтмӗш пулчӗ.— Вот так надо воевать! — бросил Уча Павле, который даже не пошевельнулся.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
— Перӗр… — каллех кӑшкӑрчӗ Уча.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Нимӗҫсем ҫывхарсан, Уча пӗтӗм вӑйпа: — Перӗр!.. — тесе кӑшкӑрчӗ те, хӑй ҫав самантрах пӗр черет кӗрлеттерсе илчӗ.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Уча Павӑл ҫине пӑхрӗ те, лешӗ яланхи пекех ытла пӗлес килнӗн те пӑшӑрхануллӑн пӑхнине курса, ирӗксӗр йӑл кулчӗ.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Уча татӑка ҫийӗнчех сурса ывӑтрӗ, анчах ҫак пӗчӗк ӑнӑҫсӑрлӑхах ӑна ҫиллентерсе ячӗ.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Йывӑҫсем ҫинелле пӗр харӑс пенипе турпассем сирпӗнчӗҫ, пӗр татӑкӗ Уча ҫӑварне пырса лекнипе вӑл сӑмахне вӗҫлеймерӗ.— Пулеметная очередь резанула по дереву, и кора попала Уче в рот, не дав ему договорить.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Уча патӗнче пульӑсем юра вӗҫтереҫҫӗ, йывӑҫ турачӗсене тата-тата ывӑтаҫҫӗ.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Вӗсене тунката патне ҫитермелле! — ҫиллӗн хуравларӗ Уча.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
— Иртерех-ха! — пӑшӑлтатрӗ Уча, хӑй тӗллӗн калаҫнӑ пек.— Нет еще! — шептал Уча, которому казалось, что он громко отдает команду.
7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.