Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тавраш the word is in our database.
тавраш (тĕпĕ: тавраш) more information about the word form can be found here.
Вӑхӑт-вӑхӑт пуҫ ҫинченех ҫерҫисем вӗҫсе иртеҫҫӗ те, пӗрчӗ тавраш шыраса, ҫул хӗрринех ана-ана лараҫҫӗ.

Время от времени воробьи почти неслышно пролетали над головой беглеца и в поисках пищи садились на тропинки.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пуян хӗрарӑмсем хӑйсем валли ҫӗнӗ тумтир ҫӗлетеҫҫӗ, чухӑннисем, пасарта ҫӑм тавраш сутса, тӑварпа супӑнь илес укҫипе спектакль курма билет туянаҫҫӗ.

Богатые женщины шили себе наряды, а бедные, продав на базаре пряжу, покупали билеты немедленно, чтобы не истратить деньги на соль или мыло.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ну, юрӗ-ҫке, старик, эсӗ акӑ мӗн кала: Устин ачисен тумтир тавраш мӗнле унта?

— Ну, ладно, старик, ты вот что скажи: как у детишек Устина с одежонкой?

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эсӗ ветинар тавраш мар пуль?

Ты не из ветинаров?

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Амӑшӗн телефон тавраш ҫук.

Help to translate

Амур // Любовь Мартьянова. Тантӑш, 2015.12.10, 50(4464)№

Унта урӑх кил-ҫурт тавраш ҫук.

Там нет других домов.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Хытӑ саспа калаҫма, пӗр-пӗрин патне ҫыру ҫӳретме, пӗринпе пӗри паллашма, кӗнеке тавраш вулама шикленсе пурӑнаҫҫӗ, чухӑнсене пулӑшма, хут вӗрентме хӑраҫҫӗ.

Боятся громко говорить, посылать письма, знакомиться, читать книги, боятся помогать бедным, учить грамоте…

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Хуларан пушӑ лавпа таврӑннӑ май вӗсем, ҫырма хӗррине чарӑнса, — чул, хӑйӑр, вӑрмантан — хӑва-ҫапӑ тавраш тиесе килчӗҫ, путӑклӑха йӑвантарчӗҫ.

Возвращаясь из города порожняком, они каждый раз нагружали подводы булыжником из речки, песком, хворостом из леса и все это сваливали около топи.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ырӑ мар япала ку, Захар Митрич? — учитель Захар еннелле ҫаврӑнчӗ, — сысна тавраш кӗмен, пӑрлӑ ҫумӑр пулман, тулӑ пурпӗрех тӗшӗрӗлнӗ.

— Чрезвычайное событие, Захар Митрич! — Учитель обернулся к Захару, — свиньи не забегали, града не было, а пшеница помята…

26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫитменнине тата Пушкин ячӗпе тӑракан колхозӑн ҫӗр аллӑ тӗпе яхӑн улмуҫҫи пур, кил-ҫурт тавраш, акнӑ тыра тӑрса юлать.

К тому же в колхозе имени Пушкина остается фруктовый сад на полтораста корней, дома, посевы.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Текех ӑҫтахан тавраш пирӗн хӗвеле хуплаймӗ.

— Хмара нашего солнышка не закроет больше.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ман ҫинче тӗрӗ тавраш ҫук.

— На мне узоров нет.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Никам та ашшӗ пек ӑста та илемлӗ шӑхлич тавраш туса парас ҫук ӑна, вӑрмана кӑмпа татма та ертсе каякан пулмӗ, ҫӗр ҫинчи чи лайӑх юрӑсене: Ҫӗпӗрпеле Атӑл ҫинчен, ямшӑкпа унӑн чӑрсӑр учӗсем ҫинчен кам юрласа парӗ ӗнтӗ халӗ.

И никто ему так ловко не смастерит свистки и дудки, не поведет в лес к заповедным грибным местам, не споет таких хороших песен про Сибирь, Волгу, про ямщика с его удалой тройкой.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑнах та Федя партизансен отрядӗнче пулнах мӗн, анчах унта вӑл ытларах Векшин мучие пулӑшса пурӑннӑ: кӑмпа татнӑ, ҫырла тавраш пуҫтарнӑ, унпа пӗрле партизансем валли апат та хатӗрленӗ.

Правда, в партизанском отряде Федя был, но занимался больше тем, что помогал деду Векшину собирать грибы, ягоды, готовить обед партизанам.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку ҫуртра вара лампӑ та уйрӑмӑнах кӑмӑллӑн, ҫуттӑн ялкӑшса тӑнӑ, мӗншӗн тесен иртен-ҫӳрен шоферсем Захара краҫҫин тавраш ҫителӗклех парса хӑварнӑ.

Лампа нигде не горела так ярко и приветливо, как в «теремке», потому что заезжие шоферы щедро снабжали Захара керосином.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Старик хӑй патне кӗрсе тухнӑшӑн никамран та укҫа илмен, аллине лӳчӗркенсе пӗтнӗ хут укҫа тавраш тыттарса хӑварас-мӗн пулсан, вӑл ҫав тери тарӑхнӑ, лавҫӑсемпе шоферсене ятланӑ та:

Денег за постой старик ни от кого не брал, кровно оскорблялся, когда ему совали в руки смятые бумажки, и сердито кричал на возчиков или шоферов:

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пурӑннӑ ҫӗрте почта тавраш та, письмоносец та ҫук, ҫавӑнпа вӑрахчен ҫыраймасӑр пурӑннӑ иккен.

Молчал он так долго потому, что находился в таких местах, где не было ни полевых почт, ни письмоносцев.

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӗтел хушшине ларнӑ чух кукамӑш те, мӑнукӗ те хӗрес тавраш хывмарӗҫ.

Садясь за стол, ни бабушка, ни внучка не перекрестились.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Батумпа Новороссийск хушшинче нефть тавраш турттарса ҫӳрекен карапсем ҫинче те вӑл мар, эпӗ ҫамрӑк чух матрос пулса ҫӳренӗ тейӗн.

Как будто не он, а я в юности ходил матросом на нефтеналивных судах между Батумом и Новороссийском.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иван Иванычӑн эрехпе консерва тавраш пурччӗ-ха, анчах вӑл хӑй эрехӗпе консервине илсе пынӑ та, ку лешин пекки мар, терӗ.

У Ивана Иваныча были вино и консервы, но моряк сказал, что это не то, и принёс свои вино и консервы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed