Шырав
Шырав ĕçĕ:
Род ҫӳллӗ ҫӗре васкамасӑр кайса тӑчӗ, аллисене саланчӑклӑн сӑтӑрчӗ, унтан пуҫне ухса ҫыр еннелле вирхӗнчӗ.Род медленно отошел на возвышение, рассеянно потер руки и, нагнув голову, помчался к обрыву.
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.
Кӑвак тӗслӗскер, хуҫине курсан, малти урипе ҫӗре кукалесе, пуҫне мӑнаҫлӑн ухса кӑна тӑрать, ача.
1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
Хӗр йӗме ухса пӗтерет те, ӑна вӑйпа пӑрса, хӗвел ҫине ҫакма утать.Она выстирала, крепко выжала штаны, пошла вешать их на солнцепек.
2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
Ҫак кӗпе-йӗме вӑл хӑй аллипех ухса ҫӑватчӗ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.
Вӑл, пӗкӗрӗлсе те пуҫне ухса, ҫурт еннелле васкаса кайнӑ.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.
Рувим ҫӑмламас пуҫне ухса илчӗ те, тӗлӗнсе хытса тӑчӗ.
III сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.
— Кайӑпӑр! — пуҫне ухса илчӗ Стёпка.
Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Хӗрарӑм пуҫне ухса илнӗ те, аллине Ежов еннелле тӑсса, шӑхӑруллӑн чашкӑрма пикеннӗ:Женщина закинула голову, протянула к Ежову руку и заговорила с шипением и свистом:
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл кӑштах чарӑнса тӑнӑ, унтан, пуҫне ухса илсе, хӑрӑк сасӑпа ассӑн каласа янӑ:
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Тӗкленсе ҫитет те ухса вӗҫтерет.
10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Ун хыҫҫӑн аппӑшӗ, пуҫне ухса илнӗ те, вӑрӑммӑн, хурлӑхлӑн, ҫӳллӗ контральтпа йынӑшса янӑ:Ее сестра качнула головой и протяжно, жалобно, высоким контральто застонала:
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Эпӗ пӗлетӗп, — пуҫне ухса, ӗнентерӳллӗн каланӑ Щуров.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Протодиакон ҫав вӑхӑтра, пуҫне ухса: — Ҫа-акӑ ҫурта тӑ-ӑваканӑн… ячӗ ӗ-ӗм-ӗр? ю-у-ул-тӑр! — тесе мӗкӗрнӗ.А протодиакон, закинув голову, гудел: — О-основателю до-ома сего… ве-ечная… па-амя-ать!
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл каретӑран тухнӑ-тухманах, Володя пӗр кулмасӑр-тумасӑр куҫне хӗссе хучӗ, вара урисене шаклаттарнӑ май тайкалана-тайкалана пуҫ ухса ун аллине чуптума пычӗ те такампа паллаштарнӑ чухнехи пек ҫапла каларӗ:
ХLII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫак ирхине ватӑ Родриго Сервантес хайӗн якалнӑ камзолне вӑрахчен тӑскаланӑ, ухса ҫунипе пӗр ҫӗре пуҫтарӑннӑ, сарӑхса кайнӑ ҫухине юсанӑ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Халь ҫеҫ тусем хамӑр хыҫа тӑрса юлнӑччӗ, лашасем пуҫӗсене ухса пирӗн фургона каллех тусем патнелле илсе пыраҫҫӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Лёха пуҫне ухса илчӗ, кашӑкне каллех хурана чиксе яшка ӑсрӗ, ку хутӗнче хӑй тутанса пӑхрӗ, унтан татах пӳртелле вӗҫтерчӗ.Леха кивнул и снова запустил ложку и котел, на этот раз сам попробовал и снова побежал в дом.
Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Федя пусне ухса илчӗ.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Федя, лаша евӗр, кашни минутрах пуҫне ухса илет, ҫавӑнпа карттусӗ ӗнсе хыҫнерех куҫса ларать.Федя поминутно вскидывал головой, как боевой конь, и кепка немного отваливалась назад.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Лешӗ пуҫне ухса, кулкаласа ҫеҫ ларать — «маттур,ачасем, маттур».И Федор, улыбаясь, сидел, быстро кивая головою — «молодцы, мол, ребята».
Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.