Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑпатакан (тĕпĕ: йӑпат) more information about the word form can be found here.
Унтан ачине йӑпатакан хӗрарӑм сассипе сӑпка чӗриклетни илтӗнчӗ.

Потом стал слышен женский голос, убаюкивающий ребенка и мерный скрип люльки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫак самантран пуҫласа Манька пӗчӗккисен чунӗсене йӑпатакан пулса тӑчӗ.

С этого момента Манька стала безраздельной владычицей малышей.

Шавлӑ халӑх // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Анчах апла тунипе ӗҫе пурӗпӗрех тӳрлетес ҫук, — тет тепри йӑпатакан сасӑпа.

— Но ведь этим же дело не поправишь, — говорил другой успокоительным тоном.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Анчах, йӗри-таврари япаласем темӗнле сапаланса, ирӗлсе куҫран ҫухалаҫҫӗ пулин те, вӑл пӗр саманта та амӑшне туйма пӑрахмасть: амӑшӗн сивӗрех аллисем унӑн пӗҫерекен ҫамкине сӗртӗнеҫҫӗ, вӑл амӑшӗн йӑпатакан, сывалма пулӑшакан сассине илтет, амӑшӗ унӑн хӑпаланса тухнӑ тутисем патне кружкӑпа вӗретнӗ сӗт илсе пырать…

Но как бы ни расплывалось и ни таяло все вокруг, он ни на минуту не перестает чувствовать мать: прикосновение ее прохладных рук к пылающему лбу, убаюкивающий, полный целительной силы голос, влажный край кружки с молоком, которую она подносит к его спекшимся губам…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Яланах хӑйне астарса йӑпатакан инҫетри станица ҫинчен тӗлӗксем куракан Прохор Зыковӑн, пӑру куҫӗсем пек йӑваш куҫлӑ йӗкӗтӗн, куштан та тапӑҫма юратакан лаши иртсе кайнӑ чух вахмистр лашийӗ шартлаттарса тапса ячӗ.

Лошадь Прохора Зыкова, парня с телячье-ласковыми глазами, которому часто снились сны о далекой, манившей его станице, норовистая и взгальная, при проездке лягнула вахмистерского коня.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Крымпа Скутарири Англи госпиталӗсенче чуна йӑпатакан пирӗшти вырӑнӗнче пулнӑ, вӑрҫӑ чарӑнсан вара хӑй ҫӑлса хӑварнӑ ҫӗршер ҫынпа пӗрле тӑван ҫӗршывне таврӑннӑ та унта каллех чирлӗ ҫынсене пӑхма пуҫланӑ хӗре пилленӗ кӑна…

Все только благословляют девушку, которая была ангелом-утешителем в английских госпиталях Крыма и Скутари и по окончании войны, вернувшись на родину с сотнями спасенных ею, продолжает заботиться о больных…

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хӑйсене хӑйсем: ирӗкре пурӑнатпӑр, тесе йӑпатакан хӗрарӑмсем пулнӑ вӗсем, анчах вӗсем хӑйсен чиперлӗхне сутса пурӑннӑ, вӗсем хӑйсен ирӗклӗхне сутнӑ.

Были у них другие женщины, которые называли себя свободными, но они продавали наслаждение своею красотою, они продавали свою свободу.

2 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Унтан, чӗрчун куҫне телейпеле йӑпатакан кӑвак инҫетелле пӑхса, ҫапла каланӑ: — Чикӗсӗр, тӗпсӗр пуш тӳпере мӗнех-ха курнӑ вилнӗ Сокол?

И вот взглянул он в ту даль, что вечно ласкает очи мечтой о счастье: — А что он видел, умерший Сокол, в пустыне этой без дна и края?

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

Эпӗ пур хурлӑх куракансене те йӑпатакан кӗлле вуларӑм та, таса, анчах та аманнӑ чӗререн тухнӑ кӗлӗсен сӗткенне чи малтанхи хут тутанса, малалла мӗн пуласси ҫинчен шухӑшламасӑрах, канлӗн выртса ҫывӑртӑм.

Я прибегнул к утешению всех скорбящих и, впервые вкусив сладость молитвы, излиянной из чистого, но растерзанного сердца, спокойно заснул, не заботясь о том, что со мною будет.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Мӗскӗн Марья Ивановнӑн, сирӗнсӗр пуҫне, никам хӳтӗлекен те, йӑпатакан та ҫук ӗнтӗ», — терӗ пуп майри мана ӑсатнӑ чух.

Бедная Марья Ивановна, кроме вас, не имеет теперь ни утешения, ни покровителя», — говорила мне попадья, провожая меня.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сире тӳррипех калас пулать, манӑн кил-йышӑм ҫук: аттепе анне ҫинчен эпӗ пӗр вун икӗ ҫул хушши нимӗн те пӗлместӗп, авланма хӗрарӑм палӑртса хуманшӑн ӗлӗкрех чухлаймарӑм, халь ӗнтӗ килӗшсех те каймасть; эпӗ хама йӑпатакан ҫынна тупнӑшӑн хӗпӗртенӗччӗ.

Надо вам сказать, что у меня нет семейства: об отце и матери я лет двенадцать уж не имею известия, а запастись женой не догадался раньше, — так теперь уж, знаете, и не к лицу; я и рад был, что нашел кого баловать.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed