Шырав
Шырав ĕçĕ:
Карчӑкки тӑрса упӑшки валли каҫхи апат хатӗрлерӗ: Дутлов Илюш арӑмне сӗтел патӗнчен хӑваласа ячӗ.Старуха встала и собрала ужинать мужу, Дутлов прогнал Илюшкину бабу от стола.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов нихӑҫан та ӗҫмен, ҫавӑнпа та вӑл халӗ тӳрех киле кайрӗ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов тутисене выляткаласа килнелле утрӗ.
XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов кашта урлӑ каҫрӗ те сӑхсӑхса илнӗ хыҫҫӑн чарӑнчӗ.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов улӑхма тытӑнчӗ.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Вӗсем куҫран ҫухалсассӑн, Дутлов пӗр картлашки ҫине урине пусрӗ те ассӑн сывласа илсе чарӑнчӗ.Когда они скрылись, Дутлов, поставив одну ногу на ступеньку, вздохнул и остановился.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов вӗсем хыҫҫӑн утнӑ.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
«Пӗтрӗ укҫам», — тесе шутларӗ те Дутлов, хӑйӗн айӑпне сирме тытӑнчӗ.«Ну, пропали деньги», — подумал Дутлов и стал уже извиняться.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Приказчик конверта кӑларса кӑтартма хушнипе Дутлов сасартӑк хӑраса ӳкрӗ.Приказчик, к ужасу Дутлова, потребовал конверт и посмотрел его.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов, вӑл Егор Михайловичран ирӗк ыйтма килни ҫинчен каласа пачӗ.Дутлов сказал, что он пришел позволения Егора Михалыча спросить.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Утнӑ май Дутлов приказчика укҫа тупни ҫинчен, ун пирки улпут майри мӗн туни ҫинчен каласа пачӗ.Дорогой Дутлов рассказал приказчику о найденных деньгах и о том, что барыня сделала.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Патнерех пырса тӑрсассӑн, кучер ҫӗклесе пыракан хунар ҫуттинче Дутлов Егор Михайловичпа шинелпе какартлӑ картус тӑхӑннӑ, лутра чиновнике курчӗ: вӑл становой пулнӑ.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Дутлов.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Ҫылӑхӗ, ҫылӑхӗ! — терӗ Дутлов чӗнмесен аван маррине туйса, хӑй ҫав вӑхӑтрах малалла утма пуҫларӗ.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов вӑл алӑ тӑснӑ еннелле пӑхрӗ, нимӗн те курмарӗ пулин те куҫӗсене хӗссе питне пӗрӗнтерсе пуҫне суллакаласа илчӗ.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Ирӗке тухсан, Дутлов ҫулран пӑрӑнса ҫӑкасем айне кайса тӑчӗ те укҫа енчӗкне хӗвӗнчен кӑларма лайӑхрах пултӑр тесе пиҫиххине салтсах укҫисене майлаштарма тытӑнчӗ.
XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов каллех савӑннипе вӑрӑм курӑк ӑшӗнчи пек утса хӑйне хӑй чупса каясран аран-аран чарчӗ.А он опять зашагал, как по траве, и насилу удерживался, чтобы не побежать рысью.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Дутлов, эсӗ-и?
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Анчах Дутлов памарӗ; укҫине пӗтӗркелесе шаларах чикрӗ те ҫӗлӗкне ярса тытрӗ.Но Дутлов не дал; он скомкал деньги, засунул их еще глубже и взялся за шапку.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дутлов укҫи чӑннипех хайне пулнине ӑнланчӗ те шутлама тесе сарса хунӑ укҫасене конверт ӑшне каялла чикме пуҫларӗ; анчах унӑн аллисем чӗтренӗ, ку ӗҫ чӑнах та кулӑ мар иккенне пӗлме ялан хӗрсем ҫине пӑхкаланӑ.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.