Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Гайнан (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Ромашов, хӗрсе кайсах шухӑшӗсемпе аппаланаканскер, хай хыҫне Гайнан шӑпӑрттӑн пырса тӑнине те, аллине хулпуҫҫи урлӑ хӑш вӑхӑтра тӑсса хунине те сисмерӗ.

Ромашов не заметил, занятый своими мыслями, как Гайнан тихо подошел к нему сзади и вдруг протянул через его плечо руку.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ну, пурӗ-пӗрех, кайма пултаратӑн, Гайнан.

Ну, все равно, можешь идти, Гайнан.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Алӑк кӗмсӗртетрӗ те, пӳлӗме Гайнан сиксе кӗрсе тӑчӗ.

Загремела дверь, и в комнату вскочил Гайнан.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Бесиев — татӑклӑн каласа хучӗ Гайнан.

— Бесиев, — повторил решительно Гайнан.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гайнан ытарлӑн та именчӗклӗн кулкаларӗ, малтанхинчен те вӑйлӑраххӑн тӑпӑртатса кукалерӗ.

Гайнан ласково и смущенно улыбнулся и затанцевал пуще прежнего.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гайнан ним те чӗнмерӗ, пӗр уринчен теприн ҫине ҫеҫ пускаларӗ.

Гайнан молчал и переминался с ноги на ногу.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Йӑлт тумланнӑскер, тухса кайма тӑнӑччӗ ӗнтӗ, ӑна кӗтмен ҫӗртенех Гайнан чарса тӑратрӗ.

Но когда он, уже совсем одетый, собрался выходить, его неожиданно остановил Гайнан.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гайнан, тӑхӑнмаллисем!

— Гайнан, одеваться!

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Лампа ҫут, Гайнан, — хушрӗ вӑл тиншӗкне.

— Зажги лампу, Гайнан, — приказал он денщику.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Акӑ ӗнтӗ кӗнекесем тӑхӑр уйӑх этажерка ҫинче выртаҫҫӗ, Гайнан вӗсем ҫинчен тусанне шӑлма та мана-мана каять, хаҫатсем бандерольпе килнӗ халлӗнех ҫыру сӗтелӗ айӗнче йӑваланаҫҫӗ, журнала, черетлӗ ҫур ҫул тӳлевне татманшӑн, текех ярса памаҫҫӗ, хӑй вара Ромашов подпоручик пухура эрех нумай ӗҫет, полк дамипе вӑрахранпах ӗнтӗ лапӑрчӑк та кичем ҫыхӑну тытса пурӑнать, ҫавӑнпа пӗрлех унӑн ӳслӗкпе чирлӗ кӗвӗҫ упӑшкине улталать, штос вылять, часран-часах службипе те, юлташӗсемпе те, хӑй пурнӑҫӗпе те тӑкӑскӑлана-тӑкӑскӑлана илет.

И вот книги лежат уже девять месяцев на этажерке, и Гайнан забывает сметать с них пыль, газеты с неразорванными бандеролями валяются под письменным столом, журнал больше не высылают за невзнос очередной полугодовой платы, а сам подпоручик Ромашов пьет много водки в собрании, имеет длинную, грязную и скучную связь с полковой дамой, с которой вместе обманывает ее чахоточного и ревнивого мужа, играет в штосе и все чаще и чаще тяготится и службой, и товарищами, и собственной жизнью.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл, ачалла, темиҫе хутчен тарӑннӑн сывла-сывла илчӗ те: — Ҫук ӗнтӗ, Гайнан… — тавӑрчӗ тӗксӗммӗн, — мӗншӗн ӗнтӗ… явӑла вӗсемпе…

Он глубоко, по-детски, в несколько приемов, вздохнул и ответил уныло: — Нет уж, Гайнан… зачем уж… бог с ним…

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Сюртук сана ҫӗннине хатӗрлемелле-и, сирӗн благороди? — тимлӗхлӗн ыйтрӗ Гайнан.

— Суртук тебе новый приготовить, ваше благородие? — заботливо спросил Гайнан.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гайнан халӗ те поручик хӑйӗнпелен каллех турӑсемпе тупа ҫинчен хӑнӑхнӑ калаҫӑва пуҫарӗ тесе шутланӑччӗ, ҫавӑнпа, кӗтнӗ май, чеен кулкаласа тӑрать.

— Гайнан и теперь думал, что поручик сейчас же начнет с ним привычный разговор о богах и о присяге, и потому стоял и хитро улыбался в ожидании.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гайнан ҫав питех те ӑрасна йӑла-йӗркепе кӑштах мӑнаҫланатчӗ те пулмалла, ӑна вӑл хаваспах аса илетчӗ.

Гайнан, по-видимому, несколько гордился этим исключительным обрядом и охотно о нем вспоминал.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гайнан ҫармӑс йӑхӗнченччӗ, тӗн енӗпе вӑл йӗрӗх-киремете пуҫҫапать.

Гайнан был родом черемис, а по религии — идолопоклонник.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах, ӗҫ-пуҫ «тӗп-тӗрӗссӗн ҫапла», «ниепле те ҫук», «сывлӑх сунатӑп», «пӗлме пултараймастӑп» йышши официаллӑх патне ҫитсен вара, Гайнан явапӗсене панӑ чух ирӗксӗрех, стройри салтаксем офицерсемпе калаҫнӑ евӗр, кирек хӑҫан та ним туйӑмсӑр, ухмахла сасӑна кӑшкӑрса калаҫать.

Но когда дело доходило до казенных официальных ответов, вроде «точно так», «никак нет», «здравия желаю», «не могу знать», то Гайнан невольно выкрикивал их тем деревянным, сдавленным, бессмысленным криком, каким всегда говорят солдаты с офицерами в строю.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ниопле те ҫук, сирӗн благороди! — кӑшкӑрчӗ Гайнан.

— Никак нет, ваше благородие! — крикнул Гайнан.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Эпӗ, сирӗн благороди! — хӑранӑ сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ Гайнан.

— Я, ваше благородие! — крикнул Гайнан испуганным голосом.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гайнан!.. — кӑшкӑрчӗ вӑл, пуҫне минтер ҫинчен ҫӗклесе.

Он поднял голову с подушки и крикнул: — Гайнан!..

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed