Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилнӗ (тĕпĕ: вил) more information about the word form can be found here.
Ку буфетран вӑрттӑн варени илнинчен те, вилнӗ йӗкехӳрене хӗве чиксе килне илсе пынинчен те хӑрушӑрах.

Это было, конечно, гораздо хуже, чем полезть в буфет за вареньем или даже принести домой за пазухой дохлую крысу.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗрре, Петя ашшӗпе сасартӑк вилнӗ учителе пытарнӑ ҫӗрте пулнӑ.

Однажды Петя был с отцом на похоронах одного скоропостижно скончавшегося преподавателя.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Ӗнер пирӗн пата Анжелика Ивановна кӗрсе ларчӗ. Унӑн упӑшки сасартӑк вилнӗ. Вӑл пӗр сехетрен ытла лармарӗ. Ӑна паллама та ҫук… Мӗлке ҫеҫ…» — тесе калаҫнӑ.

Говорили: «Вчера к нам с Ближних Мельниц приходила Анжелика Ивановна, у которой скоропостижно скончался муж, и просидела час — не больше. Ее трудно узнать. Тень…»

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун чухне вара ҫапла калаҫҫӗ: «Илтнӗ-и эсир хуйхӑллӑ хыпара! Анжелика Ивановнӑн упӑшки сасартӑк вилнӗ. Ӑна пӗр пурлӑхсӑр хӑварнӑ. Халӗ вӑл пурӑнма Маразлиевски урамран Ҫывӑхри Армансем патне куҫнӑ», теҫҫӗ.

Говорили: «Вы слышали, какое горе? У Анжелики Ивановны скоропостижно скончался муж и оставил ее без всяких средств. Она с Маразлиевской перебралась на Ближние Мельницы».

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сан патна эпӗ фронтран ҫырнӑ пек туятӑп хама — фронтра кӗрешсе вилнӗ тус та атте ҫинчен.

Как будто с фронта пишу я тебе — о друге и отце, погибшем в бою.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсенчен иккӗшӗ — Тисс механикпа Скачков матрос — шхуна пӑр хушшинче куҫса ҫӳренӗ чух пирвайхи ҫулхинех вилнӗ.

Из них двое — механик Тисе и матрос Скачков — погибли в первый год дрейфа.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Часах вилнӗ вӑл.

Он скоро умер.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл матросӑн «пурте вилнӗ ҫӗрте вилесси килмен», малалла утнӑ.

А он «на одном месте помирать не захотел», вперёд пошёл.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара вӗсем ҫӗр ҫинелле кайнӑ, анчах ҫул ҫинче «ытла хӑвӑрт ӳке-ӳке вилнӗ».

Потом пошли на землю, но дорогой «очень шибко помирать стали».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем хура, хӑрушӑ, вилнӗ пекскерсем, борт умӗнчен иртсе кайрӗҫ…

Они проплыли совсем близко от борта, черные, страшные, мертвые…

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Манӑн анне вилнӗ, — терӗ Петя хурланса хаяр помощнике.

— У меня мама умерла, — с грустной гордостью ответил Петя грубияну.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӗкленсе ҫапӑнакан хумсем ҫыран хӗррине вилнӗ дельфин ӳтне кӑларса пӑрахаҫҫӗ.

Взбаламученные волны волокут и швыряют вдоль берега глянцевитое тело дохлого дельфина.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Климов штурман кунти хулари больницӑра вилнӗ, вӑл экспедиципе каякансенчен пысӑк ҫӗр ҫине ҫитнӗ пӗртен-пӗр ҫын.

Здесь умер в городской больнице штурман Климов, единственный участник экспедиции, добравшийся до Большой земли.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сковородников Катьӑна эсӗ вилнӗ тесе ҫырса пӗлтернӗ, эпӗ ҫитнӗ ҫӗре вӑл хуйхӑра-хуйхӑра вилес пек пӗтсе кайнӑччӗ.

Сковородников написал ей, что ты убит, — она была полумёртвая от горя, когда я приехал.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашов ӗнтӗ Катьӑна эпӗ вилнӗ тесе ӗнентерме пултарнӑ, паллах, вӑл ӑвӑс катине асӑнман, вӑрҫӑра ҫапла пулса тӑчӗ, теме пултарнӑ.

Ромашов мог уверить Катю, что я погиб — разумеется, в бою, а не в осиновой роще.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Экспедицине чаракан ҫынна кайран инҫете ӑсатнӑ та, унта вилнӗ вӑл.

этот человек, который остановил экспедицию, был впоследствии сослан и умер.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗншӗн вилнӗ пултӑр?

— Почему же умер?

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хӑҫан вӑл вилнӗ? — ыйтрӗ вӑл сасартӑк, сталактичӗсене тата ытла усӑнтарса.

— Когда он умер? — спросил он вдруг, сильно потянув вниз свои «сталактиты».

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ унӑн тахҫанхи тусӗ-ҫке, вӑл мана вилнӗ тесе шутлать-ха.

Дело в том, что я его старый друг, которого он считает погибшим.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Косточкин скульптор ун патӗнче пулкаланӑ та, анчах ҫав скульптор выҫӑпа вилнӗ, Петя вара, сас-хура ҫӳренӗ тарӑх, каллех фронта кайнӑ.

Скульптор Косточкин навещал его. Но этот скульптор умер от голода, а Петя (по слухам) вернулся на фронт.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed