Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилнӗ (тĕпĕ: вил) more information about the word form can be found here.
Нахимов адмирал вилнӗ вырӑна ҫутӑ сӑрӑрах тӗслӗ гранитран тунӑ асӑну плити хунӑ.

Светло-серая гранитная плита с надписью указывала место, где вражеская пуля сразила адмирала Нахимова.

Пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Вилнӗ е аманнӑ ҫынсем вырӑнне теприсем тӑраҫҫӗ.

Падали убитые и раненые, но их заменяли новые люди.

Пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Вилнӗ эп саншӑн!

Я для тебя умерла!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Кунта И. Л. Татаринов капитана пытарнӑ, вӑл чи хастарлӑ ҫулҫӳревҫӗсенчен пӗри пулнӑ, хай тупнӑ Ҫурҫӗр ҫӗрӗнчен каялла таврӑннӑ чух 1915 ҫулта июньте ҫакӑнта вилнӗ.

«Здесь покоится тело капитана И. Л. Татаринова, совершившего одно из самых отважных путешествий и погибшего на обратном пути с открытой им Северной Земли в июне 1915 года.

Эпилог // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗнтӗ мӗн тесен те, Кира амӑшӗ шухӑшӗпе, ҫав, вилнӗ Варвара Рабинович хӑйӗн чапа тухнӑ пӗтӗм шкулӗпе ҫак хӗрӗн «пушмак патушине те тӑмасть, хӗрӗ вара кӑкӑр ӗмнӗ чухнех «маска сассине илме пултарнӑ», халӗ ӗнтӗ Пушкина та чапа тухнӑ Степанянран кая мар вулать.

Во всяком случае, по мнению Кириной мамы, покойная Варвара Рабинович со всей своей знаменитой школой «не годилась в подмётки» этой девочке, которая ещё в грудном возрасте умела великолепно «брать голос в маску», а теперь читала Пушкина не хуже знаменитого Степаняна.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Капитан хӑйӗн юлашки кунӗсене Колпаков повӑрпа пӗр михӗре пурӑнса ирттернӗ пулмалла, Колпаковӗ унтан маларах вилнӗ.

Очевидно, последние дни капитан провёл в одном спальном мешке с поваром Колпаковым, который умер раньше его.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иван Иваныч доктор тесен, хӑй, ывӑлӗ вилнӗ хыҫҫӑн ытла чире кайнӑскер, вӑл та ҫав каҫсенче самай уҫӑлатчӗ, е пӗтӗм тӗнчери лару-тӑру ыйтӑвӗсемпе майлаштарса Кузьма Прутков сӑввисене кала-кала кӑтартатчӗ.

Что касается доктора Ивана Иваныча, который чувствовал себя совсем больным после гибели сына, то и он оживал на наших вечерах и всё чаще цитировал — главным образом по поводу международных проблем — своего любимого автора, Козьму Пруткова.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катьӑна доктор пӳлӗмӗнче хӑварас килместчӗ манӑн, ҫитменнине ҫав пӳлӗм докторӑн та марччӗ-ха, пӗр вилнӗ командирӑнччӗ.

Мне не хотелось, чтобы Катя оставалась в комнате доктора, тем более что это была комната даже и не доктора, а одного погибшего командира.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Гаврика пӗри питӗнчен вилнӗ бычокпа пенӗ, Петян картузӗ ӳксе кӑшт ҫеҫ тинӗс тӗпне путман.

Причем Гаврику досталось по морде дохлым бычком, а Петя уронил в воду фуражку, и она чуть было не утонула.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗрлӗ тӗслӗ кимӗсем вилнӗ асаттен сӑрӗ кайса пӗтнӗ кивӗ кимми тавра пуҫтарӑнчӗҫ.

Целая флотилия разноцветных лодок окружила старую, облезшую посудину покойного дедушки.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Этем ушкӑнӗ вилнӗ ҫынсен аслӑ урамӗ тӑрӑх пӗр чӗнмесӗр иртсе тухрӗ.

Толпа молча прошла по главной улице города мертвецов.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вилнӗ асанне тин ҫеҫ пӳрте шуратнӑ пек.

Покойница-бабка только что выбелила хибарку.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Куҫӗсем унӑн халӗ хура мар, темӗнле шупка-кӑвак, вӗсене, вилнӗ вӑкӑрӑнни пек, тӗксӗм ҫурхах карса илнӗ.

Но теперь ее глаза были не черными, а синевато-белыми, подернутыми тусклой плевой, как у мертвого вола.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пичӗ вилнӗ пек шуралса кайрӗ, яка ҫамки ҫинче кӗрен пӑнчӑсем тухрӗҫ.

Лицо стало смертельно бледным, с розовыми пятнами на высоком лепном лбу.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя ку ҫын ҫине тинкеререх пӑхрӗ те, сасартӑк вӑл вилнӗ ҫын иккенне сиссе илчӗ.

Петя посмотрел на этого человека и вдруг понял, что это — труп.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шартах вӑраннӑ пӗчӗкҫӗ хӗр пӗрчине вилнӗ тӑванӗсем ӑҫтарах пулнине амӑшӗ ҫапла ӑнлантарать:

Help to translate

Виличчен ма ыйтса юлмарӑн? // Римма Прокопьева. Хыпар, 2014.12.27

Дуня вилнӗ ҫын пек шуралса кайнӑ, хӑй ҫӳҫеллӗ ӑшӑ тутӑрне пӗрре салтать, тепре каллех ҫыхать.

Дуня стояла мертвенно-бледная, с пепельными губами, все время развязывая и завязывая узел теплого платка с бахромой.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вилнӗ ҫынна пытаракан чан сасси хула ҫинче янӑрать.

Погребальный звон плыл над городом.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ниепле ӗҫ те тупаймасан, ҫиес килнӗ вӑхӑтра вӑл масар чиркӳне кайса, унта вилнӗ ҫынна илсе пырасса кӗтет.

Если же работы все-таки не находилось, а есть хотелось, он отправлялся в кладбищенскую церковь и дожидался покойника.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах вилнӗ арҫынсен тӑванӗсем «канлӗхлӗ» выртакан ҫӗршыв текенни ҫинчен те манма питӗ хӗн.

Но трудно было расстаться с представлением о мире, где как-то таинственно «упокояются» родственники скончавшихся мужчин.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed