Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗмӗ the word is in our database.
тӗмӗ (тĕпĕ: тӗмӗ) more information about the word form can be found here.
Вӑрман уҫланкинче, ҫеҫкери шӑлан тӗмӗ патӗнче, Аксинья канма ларчӗ.

На открытой поляне, возле цветущего куста шиповника, она присела отдохнуть.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья вӗрене тӗмӗ патӗнчен утса иртрӗ.

Аксинья прошла мимо куста.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лачакасенче ӳрӗк-сӳрӗккӗн шапасем укаклатаҫҫӗ, таҫта ҫӗрпӳрт ҫывӑхӗнче, акӑш-макӑш ашкӑрса кайнӑ вӗрене тӗмӗ хыҫӗнче, карӑш кӑрӑклатса авӑтать.

В музгах недружно квакали лягушки, и где-то, совсем неподалеку от землянки, за пышно разросшимся кленовым кустом скрипуче кричал коростель.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий вара хӑйсен крыльци ҫине тухатчӗ те аякранах хӗрлӗ ҫулӑм пек курӑнакан палан тӗмӗ ҫине пӑхса кӑмӑл тулли савӑнатчӗ.

И каждую осень Григорий, выходя на крыльцо своего куреня, любовался на калиновый куст, издали словно охваченный красным языкастым пламенем.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахҫан ача чух вӑл виҫӗ тирек патӗнче ҫунат шӑтса ӗлкӗреймен кайӑк кӑвакал чӗпписем хыҫҫӑн лачака тӑрӑх чупатчӗ, кӑвак шуҫӑмпа тытӑнса каҫ пуличчен Ҫавра кӳлӗре хура карас тытатчӗ… инҫех те мар, ката аяккинчерехре, ҫатракаланса ӳснӗ пӗр-пӗччен ватӑ палан тӗмӗ пурччӗ.

Около трех тополей мальчишкой когда-то гонялся по музгочке за выводком еще нелетных диких утят, в Круглом озере с зари до вечера ловил линей, а неподалеку — шатристое деревцо калины, оно стоит на отшибе, одинокое и старое.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах укӑлчара хура хӑмла ҫырли тӗмӗ хушшинче пытанса ларнӑ старикӗ унӑн харсӑр старик пулчӗ.

Но схоронившийся в леваде, в прошлогодней заросли ежевичника, старик ее был мужественный старик.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ватӑ карчӑк пек пӗкӗрӗлсе, урисене ҫивӗччӗн иле-иле пусса, вӑл пӗлтӗрхи саймӑршан хӑрӑк тӗмӗ айне чупса каҫрӗ, ҫунат ҫине ҫӗкленме хӑймасӑр, унта кӗрсе пытанчӗ.

Горбясь, как старушонка, проворно перебирая ножками, она перебежала под куст увядшего прошлогоднего донника и, не решаясь подняться на крыло, затаилась там.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл чавси ҫине ҫӗкленет, ҫатрака хытхура тӗмӗ хушшинче нимӗн ӑнланмасӑр пӑхса, аранах пысӑк чӗрен кӳлепине уйӑрса илет.

Он приподнимается на локте, недоуменно смотрит сквозь плетнистый бурьян и с трудом различает очертания большого ежа.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сарӑ туналлӑ хурапуҫ тӗмӗ курӑнмассерен мулкач йӑви.

Как желтый султан куги — так и заячье кобло.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан, чӑпӑрккипе хӑмсаркаласа, ҫул хӗрринче ӳсекен ҫӳллех мар армутин кӑвак тӗмӗ хыҫнелле кӗрсе ҫухалчӗ…

Степан, помахивая кнутом, скрывался за сиреневой кромкой невысокой придорожной полыни…

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр пилӗк минутран Евгений уҫӑ шӑршӑллӑ йӗпе хурлӑхан тӗмӗ хыҫӗнчен тухрӗ, хӳме патне ҫитрӗ те пирускине мӑкӑрлантарнӑ май, чӗркуҫҫисем тӗлне сӗтеклӗ курӑкран симӗс тӗс ҫапнӑ шӑлаварне вӑрахчен сӑмса тутрипе сӑтӑркаласа тӑчӗ.

Через пять минут он вышел из-за куста мокрой пахучей смородины, дошел до прясла и, пыхая папироской, долго тер носовым платком брюки, обзелененные в коленях сочной травой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑлан ҫырли тӗмӗ хыҫӗнче мӗлтлетсе илсе, юнашар аллейӑран шупка сарӑ платье тӑхӑннӑ ҫӳллӗ хӗрарӑм чӑмса тухрӗ.

Из боковой аллейки, мелькая за кустами шиповника, вынырнула высокая, в палевом платье, женщина.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтӑн тӗшӗрӗлсе ӳкмерӗ-ха вӑл, пичӗпе темле мелсӗррӗн армути курӑкӗн кӑвак тӗмӗ ҫине пырса выртрӗ.

И не упал, а как-то прилег, неловко, лицом в сизый куст полынка.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӗлӗкхи пек кофтӑпа шел тутӑр витӗннӗ Ниловна ҫӳллӗ те кӑшт пӗкӗнерех тӑракан Тимофей Ильичпа юнашар питӗ пӗчӗкҫӗ пек курӑннӑ — мӑн юманпа юнашар пӗчӗк йывӑҫ тӗмӗ тӑнӑ пек.

Рядом с рослым и немного согнутым Тимофеем Ильичом Ниловна, в шали и в старомодной кофтенке, казалась совсем маленькой, как куст возле кряжистого дуба.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑйӗн кӑмӑлӗпе чун-чӗрине итлесе, Григорий лашине хӑвӑрт каялла ҫавӑрать те йывӑҫ тӗмӗ патне сиктерсе ҫитет, утне чарса тӑратма ӗлкӗричченех йӗнерӗ ҫинчен сиксе анать.

Подчиняясь сердцу, Григорий крутнул коня и подскакал к кусту, на ходу спрыгнув.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав хушӑра Степан, уксахласа, йывӑҫ тӗмӗ патне чупса ҫитнӗ.

Степан, хромая, подбежал к кусту.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗчӗк пахчара икӗ чие йывӑҫӗ хӗреле пуҫланӑ ҫырлисен йывӑрӑшпе авӑнса лараҫҫӗ, пӗр рет тӗклӗ ҫырла ӳсет, сирень тӗмӗ ашкӑрса кайнӑ.

В палисаднике росли две вишни, густо осыпанные спеющими ягодами, рядок крыжовника, кусты сирени.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен юнашар ҫывӑрнӑ, унӑн пуҫӗ, минтер ҫинчен айккинелле кайса, йывӑҫ тӗмӗ ҫинелле аннӑ, кӑшт уҫӑлса ҫывӑракан хулӑн тутисем сывлӑм ӳкнипе кӗмӗл пек: йӑлтӑртатакан ҫулҫӑсене чуптунӑ пекех туйӑнать…

Семен спал рядом, скатившись головой с подушки, его толстые губы, слегка раскрытые и спящие, от росы выглядели словно серебро: казалось, целовали переливающиеся светом листья…

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл шухӑша кайнипе тӗмӗ ҫине такӑнса кӑштах ӳкмерӗ, Ҫемен ҫине пӑхса илчӗ те ирӗксӗрех кулса ячӗ.

Он так размечтался, что споткнулся о куст и чуть не упал, посмотрел на Семена и невольно улыбнулся.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Наталья, именирен пӗр виҫӗ ҫухрӑм пек кайсан, хирти шӑлан йывӑҫҫи тӗмӗ айне выртрӗ.

Наталья отошла от имения версты три, прилегла под кустом дикого терна.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed