Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑвӑн the word is in our database.
тӑвӑн (тĕпĕ: тӑвӑн) more information about the word form can be found here.
Пӗччен мӗн тӑвӑн ӗнтӗ?

Что один сделаешь?

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Мӗн тӑвӑн ӗнтӗ сирӗнпе!

Ну, да что с вами делать!

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Чул хысаклӑ тӑвӑн аялти хучӗсем пушанаҫҫӗ.

Нижние этажи освободились.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

— Ял халӑхӗ ҫапла калать, мен тӑвӑн ӑна?

— Коль люди прозвали, тут уж ничего не поделаешь…

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Илсе кай ҫакна, илсе кай та, хулара уншӑн каҫса каяҫҫӗ, сутса ху валли укҫа тӑвӑн.

В городе по ним с ума сходят, вот и продашь, как деньги понадобятся.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн тӑвӑн ҫав, ҫилленет те пуль, куҫ умӗнчех ӑна ылханса хаяр сунать.

Что поделаешь, сердится на него, проклинает почем зря.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫуккине ӑҫтан пур тӑвӑн?

— Ну, на нет и суда нет…

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн тӑвӑн ҫынна, мӗнле ӗҫпе ӑс ҫитерет, ҫавӑнпа тӑранса пурӑнать ӗнтӗ.

Да, всяк живет как может, виноватить некого…

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн тӑвӑн, ҫуртӗнче мулӗ пысӑк та, ҫутӑ куна ӑна укҫа парса илме ҫук-ҫке, вилсе кайрӗ.

Что тут поделаешь, хоть и полон дом богатства, а на него жизни все равно не купишь, помер старик.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн тӑвӑн ҫав халӑхпа.

Что поделаешь с народом?

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кун пек пуласса Шерккей те, Элентей те кӗтменччӗ, анчах тинех мӗн тӑвӑн?

Конечно, этого не ожидали ни Шерккей, ни Элендей, но что тут поделаешь?..

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗр тӑвӑн типсе ларнӑ тӗпӗнчи ҫурӑкӗсенчен пӑссем тата кӳкӗртлӗ газсем чашкӑрса тухса тӑнӑ.

Люди видели также, что из одной такой же впадины, из мелких трещин ее сухого дна с шипеньем и свистом выходят пары и сернистые газы

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

— Ку тӑвӑн ячӗ пулсан та, — терӗ вӑл юлашкинчен, — кунта вӗрирех, вулканӗ халӗ те шартлатса сике-сике тухать.

— Как бы ни называлась эта гора, — сказал он, наконец, — но на ней немного жарко; взрывы не прекращаются.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Ку труба тӑвӑн аял енчен тӑсӑлса килнӗ.

— Труба эта шла из-под гор.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Икӗ акӑш-макӑш пысӑк веллингтони хӑйсен хӑватлӑ вуллисемпе тӑвӑн чӑнкӑ хӗрринелле тайӑлнӑ.

Две огромные веллингтонии накренились своими могучими стволами над обрывом.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Аялта тӗттӗмленчӗ ӗнтӗ, ҫуртсемпе урамсем пӗр тӑтӑшлӑ тӗксӗм кӳлепесене пӗрлешрӗҫ, ҫав кӳлепесенче кашнинчех сарӑрах хӗрлӗ ҫутӑсен темиҫе пӑнчи курӑнать; ҫул ҫинче тата ун тӗлӗнчи сывлӑшра вара тул ҫутах-ха, тӑвӑн чи ҫӳлти тӳпинче сӑрт хыҫне пытаннӑ хӗвелӗн юлашки пайӑркин кӗрен шевли вылять.

Внизу уже потемнело, дома и улицы слились в сплошные серые пятна с несколькими оранжевыми бликами огней в каждом пятне, а на дороге и над нею было еще светло, и на самой верхушке горы стояло розовое сияние от последнего луча скрывшегося за гребнем солнца.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Мӗн тӑвӑн ӗнтӗ: капитализм.

Капитализм, чего ж будешь делать!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Чӑнах та тӑвӑн шӗвӗр тӑрри, питех те пысӑк хӗвел сехечӗн йӗппи пек, ҫӗр варрине анса каймалли ҫула вӑл пӗр паллӑ кун хӑйӗн мӗлки вӗҫӗпе кӑтартса памалла.

Действительно, этот пик можно было уподобить стрелке гигантских солнечных часов, которая в известный день, отбрасывая свою тень на кратер, указывает путь к центру Земли.

XVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир ҫула тапранса кайнӑ тӗлтен унӑн икӗ тӑрри сӑрӑ пӗлӗт ҫинче мӗнле мӑкӑрӑлса тӑнине курма май килмерӗ, кунтан ҫак пысӑк тӑвӑн тӑррине хупласа илнӗ шап-шурӑ юр ҫӗлӗкӗ анчах курӑнать.

С того места, откуда мы отправились, нельзя было видеть на сером фоне неба силуэты двух остроконечных вершин; я только заметил, что огромная снежная шапка нахлобучена на чело гиганта.

XV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Хӗвел тухӑҫӗ енче трахит текен чуллӑ тӑвӑн пӗркеленчӗк тӑррисем сайра тӗтрепе витӗнсе тӑраҫҫӗ; вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе тусан айккинче выртакан юр тӗмисем аякранах шуррӑн ялтӑртатса тӑраҫҫӗ; хӑш-пӗр уйрӑм ту тӑррисем ҫӑра пӗлӗтсем витӗр шӑтарса тухаҫҫӗ те шуса иртекен тӗтре енче таса пӗлӗтре ишсе пыракан утравсем пек туйӑнаҫҫӗ.

Холмистые вершины трахитовых гор на востоке были подернуты туманной дымкой; то тут, то там виднелись на склонах дальних гор снежные поляны, слепящие глаз при рассеянном свете туманного утра; то тут, то там смело вздымались ввысь горные шпили, прорезая насквозь свинцовые тучи и вновь возникая над этими плавучими массами пара.

XII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed