Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урапи (тĕпĕ: урапа) more information about the word form can be found here.
Ҫатан урапи ҫемҫен айккинчен айккинелле сулӑнса пырать.

а шарабан покачивался так мягко и так удивительно плавно клонился то в одну, то в другую сторону.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсенчен пӗри чӑхӑмласа тӑнӑ утсене йӗвенӗсенчен туртать, иккӗмӗшӗ вӗсене палашпа хӗнет, ыттисем, учӗсем ҫинчен аннӑскерсем, тупӑ урапи шӑлӗсенчен уртӑннӑ та, ӑна вырӑнтан тапратасшӑн термекленеҫҫӗ.

Один из них тянул под уздцы взноровившихся лошадей; второй бил их палашом, остальные, спешенные, пытались стронуть орудие, помогали, вцепившись в спицы колос.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрринчи тупӑ урапи кутӗнче Венгри гусарӗсем улттӑн тӗрмешеҫҫӗ.

Возле запряжки крайнего орудия суетилось человек шесть венгерских гусар.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ман лашам ӗнер уксахлама пуҫларӗ, урине походнӑй кухня урапи ҫумне перӗнтерсе ыраттарнӑ.

Конь мой вчера захромал, ушиб ногу о колесо походной кухни.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тачка, хисеплӗ шляхтич, урапи ҫинчен анса, ҫывӑрса кайнӑ урисене ҫемҫеткелет, унтан «козаксене» яланах хӑйӗн лакпа сӑрланӑ сӑмсаллӑ шурӑ картузӗпе сулласа саламлать.

Толстый, почтенный шляхтич вставал с дрожек, разминая затекшие жирные ноги, и неизменно приветствовал «козаков» помахиваньем белого, с лакированным козырьком, картуза.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Икӗ тенкӗ ҫинчен килӗшрӗҫ те, Федот лашине хӑйне лава тытакан этем хваттерне — шушкӑ пӗҫерекен Фроська патне кӗртрӗ, хыткан та шур ӳтлӗ хӗрарӑма лав ҫине майлаштарса лартрӗ, тимӗрленӗ арчасене урапи хыҫнерех вырнаҫтарса хучӗ.

Сладившись за два целковых, Федот заехал к Фроське-бубличнице, у которой стоял на квартире подрядивший его, усадил щупленькую белобрысую женщину, поставил в задок повозки окованные сундуки.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иккӗмӗш урапи ҫинче Михей, хыҫалалла кайса ӳксех, тилхеписене тапса туртать, сиккипе килекен утсене юртӑ ҫине куҫарас тесе тертленет.

На второй Михей, падая назад, передергивал вожжами, силился перевести скакавших лошадей на рысь.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан малти ларкӑч ҫине брезент плащ ывӑтрӗ; унтан урапи ҫине улӑхса ларчӗ, тилхепине карӑнтарчӗ.

Степан кинул на переднее сиденье брезентовый плащ; усаживаясь, расправил вожжи.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан аялти кӗпе вӗҫҫӗн кӑна хӑй урапи айӗнче ларать, — шурӑ чехоллӑ картузӗ урапа ҫӑвӗ ҫумне сӗртӗнсе вараланать, — тутине мӑкӑртаттарса, сӗлӗхсем, унӑн ӳтне епле ӗмсе кӗрсе кайни, вӗсем хура юнпала кӳпчесе мӑнтӑрланни ҫине пӑхать.

Степан в одной исподней рубахе сидел у колеса своей брички, — фуражка с белым чехлом мазалась, вытирая колесную мазь, — оттопырив губу, смотрел, как пиявки, всосавшись в выпуклые полушария его груди, набухали черной кровью.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан, пӗтӗм пичӗ-куҫӗпе йӑлтӑртатса кулса, хулпуҫҫийӗсене чарусӑррӑн вылянтарать; ҫул тӑрӑх тӗмескеленсе тусан шӑвӑнать, питӗ вӑрӑм та йӳле пилӗк кӗпеллӗ Христоня, тӑрмаланчӑк та йӗпе тара ӳкнӗскер, куклене-куклене ташша ҫапать, сулмак урапи пек ҫаврӑнать, курнӑҫланкаласа та ахлатса, «казачока» тӗпретет, ҫул тусанӗн сӑрӑ пурҫӑнӗ ҫине унӑн ҫара урисен тӗлӗнмелле лаптӑм-лаптӑм йӗрӗсем юлаҫҫӗ.

Степан, сверкая ослепительной усмешкой, озорно поводит плечами; а по дороге бугром движется пыль; Христоня, в распоясанной длиннющей рубахе, патлатый, мокрый от пота, ходит вприсядку, кружится маховым колесом, хмурясь и стоная, делает казачка, и на сером шелковье пыли остаются чудовищные разлапистые следы босых его ног.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Христоня урапи — пуринчен малта.

Христонина бричка шла головной.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫавӑнпа та кам та пулин тепӗр урапана Адам урапи тесе калать пулсан, ку вара чӑн чӑн суя тата урапи те ҫавӑн пек тӑвас тесе тунӑскер кӑна пулать.

И потому, если кто будет выдавать другую за адамовскую, то это сущая ложь и бричка непременно поддельная.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Час-часах шӑхӑрнӑ сасӑ илтӗнет Карпатра, темиҫе пин арман урапи шывра ҫаврӑннӑ чухнехи пек шав илтӗнет: ку вӑл — тӗпсӗр шырланра, ҫын халиччен курман шырланра, хӑраканни ун патӗнчен пӑрӑнса иртет, вилесем виле кышланӑ сасӑ илтӗнет.

Слышится часто по Карпату свист, как будто тысяча мельниц шумит колесами на воде: то в безвыходной пропасти, которой не видал еще ни один человек, страшащийся проходить мимо, мертвецы грызут мертвеца.

XV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Анчах ун урлӑ пӗртен-пӗр шуйттан урапи ҫеҫ каҫма пултарӗ.

«Ну, тут одна только чертовская таратайка разве проедет».

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Савва йывӑррӑн ура ҫине тӑчӗ, ача урапи патне пырса, ӑна ярӑнтарса пӑхрӗ.

Савва с трудом подошел к детской коляске, покачал ее и отошел.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫапла, Сергей, — шухӑшлӑн каларӗ Савва, халлӗхе алӑк хыҫӗнче ахаль ларакан ача урапи ҫине пӑхса, — халӗ сана икӗ урапа кирлӗ пулать ӗнтӗ, унсӑр пуҫне тата ача-пӑча валли мӗн кирлине пурне те икӗ хут ӳстерме тивет.

— Да, Сергей, — мечтательно сказал Савва, глядя на детскую коляску, стоящую пока еще без дела за дверью, — теперь тебе потребуются две колясочки, и вообще все детское умножать на два…

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Устьневинецсемпе юнашар «Дружба земледельца» колхозӑн вӑрӑм урапи тӑрать.

В соседстве с устьневинцами стояла линейка «Дружбы земледельца».

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кунта, телее пулнӑ пекех, Стефан Петрович Рагулин хӑйӗн лайӑх ярӑнтаракан рессорлӑ урапи ҫинче ларса пынӑ.

И, как на счастье, навстречу ему ехал Стефан Петрович Рагулин на своей мягкорессорной линейке.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем йӗтемрен инҫех мар ларакан шыв урапи патне пырса, сӳсмен ҫакӑнса тӑракан турта ҫине ларчӗҫ.

Они подошли к телеге водовоза, которая стояла неподалеку от гумна, присели на оглобли, на котором висел хомут.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Урапи шывпа чыхӑннӑ пек, ирӗксӗррӗн йӑраланкаласа ҫаврӑнать, айлӑмра вара вӗҫӗмсӗрех чӗриклетекен-халтӑртатакан шав янӑраса тӑрать.

Колесо захлебывалось водой, вращалось нехотя, и сонно-тягучий, мучительно однотонный шум неумолчно разливался по низине.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed