Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗмсем (тĕпĕ: тӗм) more information about the word form can be found here.

Кӗпе-йӗм корзинки йывӑрланнине сиссе, амӑшӗ: «Йӑтса пыр-ха, шуйттан ҫури, мӗн аран сӗтӗрӗнетӗн?» — тесе ҫилӗллӗн кӑшкӑрман пулсан, Федька, паллах, тӗмсем ӑшне кам пытаннине тӗрӗслемесӗр иртсе кайман пулӗччӗ.
И если бы мать, заметившая, как сразу потяжелела корзина, не крикнула сердито: «Да неси ж, дьяволенок, чего ты завихлялся?», то Федька, конечно, не утерпел бы проверить, кто это спрятался столь поспешно в кустах.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Димка самантрах тӗмсем ӑшне чӑмрӗ те Федька хӑй еннелле пуҫне пӑрса вӑрахӑнрах утнине пӑхса ларчӗ.
Димка поспешно шмыгнул в кусты и видел оттуда, как Федька замедлил шаг, любопытствуя, поворачивал голову в его сторону.

Ҫыранти тӗмсем айӗнче шыв тӗксӗм те лӑпкӑ тӑрать, вӑтаҫӗрте шыв шупка хӗрлӗ ҫутипе ҫуталса выртать, ӑшӑх, чуллӑ тӗпӗ тӑрӑх шуса, хуллен чӳхенсе юхать.
У берегов под кустами вода была темная и спокойная, посередке отсвечивала розоватым блеском и тихонько играла, перекатываясь через мелкое каменистое дно.

2 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Ҫил е пӗрре тӗмсем хушшинче пӑшӑлтатса, туратсене силлесе илет, е тепре пачах ҫухалса ларать; тӳпере, хӑшпӗр ҫӗрте, тапранмасӑр тӑракан кӗмӗл пӗлӗт татӑкӗсем курӑнаҫҫӗ; уйӑх ҫӳлте тавралӑха ҫап-ҫутӑ ҫутатса тӑрать.
Ветер то прошелестит в кустах, закачает ветки, то совсем замрет; на небе кое-где виднелись неподвижные серебристые облачка; месяц стоял высоко и ясно озарял окрестность.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Кӑвак ҫӑпата сунарҫӑсене инҫетри тӗмсем хушшинчен хӑйӗн «чечекӗпе» ҫеҫ сулчӗ.
Синий лапоть охотникам из далеких кустов только своим «цветком» помахал.

Кӑвак ҫӑпата // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 122-125 с.

Анчах сасартӑк, «вӗлертӗм» тенине хирӗҫ тавӑрса каланӑ пек, инҫетри тӗмсем хушшинче пӗчӗкҫӗ хӳре вӗлтлетрӗ; ҫав хӳрене сунарҫӑсем яланах темӗншӗн чечек теҫҫӗ.
Но вдруг, как будто в ответ на «убит», в дальних кустах мелькнул хвостик; этот хвостик охотники почему-то всегда называют цветком.

Тепӗр ҫуркунне ҫитсен, эпир хамӑрӑн кайӑк кӑвакалсем валли подвалта тӗрлӗ ӑпӑр-тапӑр япаласенчен шурлӑхри пек тӗмсем купаларӑмӑр та, ҫав тӗмсем ҫине йӑвасем турӑмӑр.
С наступлением новой весны устроили мы своим дикарям из всякого хлама в подвале кочки, как на болоте.

«Хайлавҫӑ» // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 10–14 с.

Портика хӳтӗлесе тӑракан тӗмсем аяккипе ҫывӑхрах пӗчӗк ҫул выртать.
Мимо самых кустов, заслонявших портик, пролегала дорожка.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Йӗри-тавра пурте ылтӑннӑн ешерсе выртать, ӑшӑ ҫил сывланипе пурте — йывӑҫсем, тӗмсем, курӑксем — пурте анлӑн та ҫемҫен хумханаҫҫӗ; пур ҫӗрте те татти-сыпписӗр уҫӑ сасӑсемпе тӑрисем юрӑ шӑратаҫҫӗ; текерлӗксем е тӳрем улӑхсем ҫинче кӑшкӑрса явӑнса каҫаҫҫӗ, е тумхах ҫинчен тумхах ҫине шӑппӑн чупса ҫӳреҫҫӗ; ӳссе ҫитмен чечен те ешӗл ҫуртри ҫинче кураксем илемлӗн хуралса ҫӳреҫҫӗ; вӗсем кӑшт кӑна шуралма ӗлкӗрнӗ ыраш ӑшӗнче ҫухалаҫҫӗ, сайра-хутра ҫеҫ унӑн тӗтӗм евӗрлӗ хумӗсем ҫинче вӗсен пуҫӗсем курӑнса каяҫҫӗ.
Все кругом золотисто зеленело, все широко и мягко волновалось и лоснилось под тихим дыханием теплого ветерка, все — деревья, кусты и травы; повсюду нескончаемыми звонкими струйками заливались жаворонки; чибисы то кричали, виясь над низменными лугами, то молча перебегали по кочкам; красиво чернея в нежной зелени еще низких яровых хлебов, гуляли грачи; они пропадали во ржи, уже слегка побелевшей, лишь изредка выказывались их головы в дымчатых ее волнах.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

«Тӑхтӑр ҫакӑнта», — пӑшӑлтатрӗ те лесник, пӑшалне ҫӳлелле ҫӗклесе, тӗмсем ӑшне пӗшкӗнсе кӗрсе ҫухалчӗ.
Подождите здесь», — шепнул мне лесник, нагнулся и, подняв ружье кверху, исчез между кустами.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Истӑра пулӑ шутсӑр нумай, уйрӑмах кӑртӑш (мужиксем ӑна шӑрӑх ҫанталӑкра тӗмсем айӗнчен алӑпах тытаҫҫӗ).
Рыбы в Исте бездна, особливо голавлей (мужики достают их в жар из-под кустов руками).

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Тӗмсем хушшинче шӑрчӑксем те чӑрӑклатма чарӑнчӗҫ — таҫта чӳрече шалтлатса хупӑнни ҫеҫ илтӗнчӗ.
Даже кузнечики перестали трещать в деревьях — только окошко где-то звякнуло.

XVI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Тӗмсем хускалнӑ пек пулчӗҫ, унтан тӗм сирӗлчӗ те Катя Марусьӑна курчӗ.
Кусты закачались, раздвинулись, и Катя увидела Марусю.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Анчах унӑн шухӑшӗсем нимӗҫсем ҫинчен пулман, ҫак йывӑҫсемпе тӗмсем хыҫӗнче лӑпчӑнса тӑнӑ юлташӗсемпе тантӑшӗсем ҫинчен шухӑшланӑ вӑл.
Но думалось не о немцах, а вот об этих товарищах и подругах, притаившихся за деревьями, за бугорками.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тӗмсем хушшинчен тухсан вӑл куҫне шӑлса илчӗ…
Выбравшись из кустов, он протер глаза и…

«Тепре куриччен», тӗмсем хушшипе пынӑ чухне те асне илчӗ вӑл командир сӑмахӗсене, хӑй вара ҫавӑнтах: «Эх, асӑнтараҫҫӗ ӗнтӗ нимӗҫсене, ҫуран ҫӳремелле мар тӑвичченех! Вӑт курасчӗ!» тесе шухӑшларӗ.
До скорого свиданья», — пробираясь кустами, твердил он слова командира, а сам завистливо думал: «Эх, и чесанут немчуру, чтобы пешком не ходили! Вот бы посмотреть!»

Пурте пӗтнӗ: тӗмсем те тӗмсем, — пӗрисем пысӑк, теприсем пӗчӗккӗ, кӑмакасем, мӑръесем…
Все стерлось: холмы и холмы, одни побольше, другие поменьше, печи, трубы…

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Акӑ тӗмсем.
Вот и кусты.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫакӑн пек чӗрнесемпе тӗмсем хыҫӗнчен хырӑмран ярса илсен…
Тяпнет такими по животу из-за куста…

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Тискер кайӑка хӑваласа тӗмсем хушшипе ҫӳренӗ.
Колесит по кустам, гонит зверя.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics