Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аслати the word is in our database.
аслати (тĕпĕ: аслати) more information about the word form can be found here.
Пуринчен ытла Геркулесӑн хӑватлӑ сасси аслати пек кӗрлерӗ.

Громче всех громовыми раскатами звучал мощный бас Геркулеса.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кӑткӑ йӑвинче пурте хускалмасӑр лараҫҫӗ, шӑппӑн тулти аслати сассине итлеҫҫӗ.

В конусе все сидели неподвижно и молча прислушивались к отзвукам грозы, глухо доносившимся снаружи.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗр урай ҫав-ҫавах типӗ-ха, кӗрсе тухмалли шӑтӑк ӗнер каҫхи пекех уҫӑ, сывлӑш шала ирӗккӗнех кӗрет, унтан шала тулта ялтӑртатакан ҫиҫӗм ҫути ӳкет, шалкӑм ҫумӑр витӗр аслати кӗрлени илтӗнет.

Эта глиняная площадка оставалась совершенно сухой, отверстие было по-прежнему открыто, воздух свободно проникал внутрь конуса, а вместе с ним и отблески сверкавших молний, и раскаты грома, которых не мог заглушить плеск проливного дождя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хулӑн стена витӗр аслати кӗмсӗртетни илтӗнет — эппин, ҫумӑр халь те чарӑнман.

Раскаты грома, глухо доносившиеся сквозь толстые стены, свидетельствовали о том, что гроза все еще не утихает.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тулта ҫил-тӑвӑл ахӑрать, аслати кӗмсӗртетет, ҫиҫӗм ялтӑртатать пулсан та, кӑткӑ йӑвинче халь шӑп.

В термитнике воцарилась тишина, хотя за его глиняными стенами все так же бушевала буря, грохотал гром и сверкали молнии.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ыран, аслати иртсе кайсан, малалла мӗн тумалли ҫинчен шутлӑпӑр.

Завтра, когда гроза пройдет, мы решим, что делать дальше.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пире кунта нимле аслати те, нимле ҫумӑр та хӑрушӑ мар.

Тут нам не страшна никакая гроза.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аслати пирӗн пата ҫывхарсан, эпӗ ӑна тытӑн та хӑрах алпах ҫурмалла хуҫӑп.

 — Если гром приблизится к нам, я сломаю его пополам одной рукой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аслати кӗрӗслеттернипе вӑраннӑ Джек Геркулес аллинче хутлансах выртрӗ.

Джек, которого разбудил грохот грома, съежился в руках Геркулеса.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аслати пуҫланнӑ чухне палӑртнӑ ҫӗре ҫитме тата икӗ миля утмаллаччӗ-ха.

Отряд был еще в двух милях от цели, когда разразилась гроза.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Таҫта аякра ҫиҫӗм ҫиҫме пуҫларӗ, аслати кӑлтӑртатни илтӗнет.

В отдалении уже сверкала молния и глухо рокотал гром.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кун аслати кӗрлевӗсӗр иртеймест пек туйӑнать.

Похоже было на то, что без раскатов грома день не обойдется.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унӑн шакӑрчи те аслати пек кӗрлет.

Громовыми раскатами стучит его колотушка.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӗр тикӗс юхакан кӗвӗ ҫумне аслати кӗрлевӗ тапхӑрӑн-тапхӑрӑн пырса хутшӑнать.

Громовые раскаты вплетаются в стройную мелодию, один сильнее другого.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӗр тикӗс юхакан кӗвӗ ҫумне тапхӑрӑн-тапхӑрӑн аслати кӗрлевӗ хутшӑнать, пӗр тапхӑрӗ тепринчен вӑйлӑрах…

Громовые раскаты вплетаются в стройную мелодию, один сильнее другого…

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Инҫетри вӑрман хыҫӗнче аслати кӗмсӗртеткелет.

Далеко за лесом изредка погромыхивал гром.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл ҫири тумтирӗсене туртса ҫуракан, каҫ тӗксӗмӗ ҫывхарса килекен еннелле пӑхса кӑшкӑракан хӗрарӑм сассине хӑйӗн сассипе ҫӗнтерес тесе, хӑйӗншӗн аслати сасси евӗрлех туйӑннӑ сассипе: — Кунта кам коммунист? — тесе ыйтнӑ.

Он спросил, как ему показалось, громовым голосом, чтобы перебить крик женщины, рвавшей на себе одежду, смотревшей куда-то вдаль, откуда надвигался вечер: — Кто здесь коммунист?

1. Сулӑ ҫинчи ҫынсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Кӗтмен ҫӗртен пуҫ тӑрринче аслати кӗмсӗртетсе илчӗ.

Неожиданно над головой загрохотал гром.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тӑнран ямалла аслати кӗмсӗртетет.

Оглушительно гремит гром.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ялтан тухса сехет ҫурӑ хушши кайнӑ хыҫҫӑн, ҫӑра вӑрман витӗр пынӑ чухлӗ, инҫетре виҫӗ хутчен аслати сасси пек кӗмсӗртетсе кайнипе илтрӗмӗр.

Часа через полтора после отхода, уже продираясь через чащу, мы услышали гул отдаленного грома, повторенный троекратно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed