Шырав
Шырав ĕçĕ:
Степан Ильич алӑк патнелле утрӗ, Сашӑна хулпуҫҫинчен тытса, ӑна хӑй умне тӑратрӗ:Степан Ильич шагнул к двери, взял за плечо Сашу и поставил его перед собой:
30 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Пӑшӑлтатнӑ хыҫҫӑн ачасем Мазинпа Русаков килнипе-килменнине пӗлме Сашӑна Макитрючиха патне ячӗҫ.Пошептавшись, ребята послали Сашу к Макитрючке, чтобы узнать, вернулись ли Мазин и Русаков.
30 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Каярахпа ҫӗнӗ ӗҫсем пулса иртрӗҫ те, аманнӑ салтак питех аса килми пулчӗ, анчах Сашӑна пӗрмаях пӗр шухӑш канӑҫ памарӗ, пӗрмаях асаплантарчӗ:
29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Вӑл Сашӑна хулпуҫҫинчен тӗксе илчӗ:
29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Пӗрре Костичка Сашӑна улӑхран кӑшкарути татса килме хушрӗ, мӗншӗн тесен ӑна виҫӗ ачине тӑрантса пурӑнма питӗ йывӑр: Гитлер салтакӗсем кӗрпепе салӑна пӗтӗмпех илсе тухса кайнӑ.
29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
— Тӑхта-ха, — чӗнчӗ вӑл Сашӑна, — кил-ха кунта!
29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Хӑшпӗр ачасене амӑшӗсем хӑйсем илсе пыраҫҫӗ, вӗсене крыльца ҫине лартса, Сашӑна: — Пӑхкала-ха вӗсене, ачам, атту мӗн те пулин пуласран хӑрамалла! — тесе хӑвараҫҫӗ.
29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Вӑл хӑйпе юнашар ҫывӑракан Сашӑна хулпуҫҫинчен силлесе илчӗ.
19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ваҫҫук Одинцова, Сашӑна тытса ыталарӗ:
38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Учительсен пӳлӗмӗнчен тухсан, вӑл Сашӑна хуса ҫитрӗ.
30 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Вӑл пурне те: аппӑшне те, Сашӑна та, Сева Малютина та кӳрентернине, хӑй вӗсем умӗнче айӑплӑ пулнине ӑнланса илчӗ.Он вдруг понял, что всех обидел: и тетку, и Сашу, и Севу Малютина, — что он перед всеми виноват.
23 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Вӑл Сашӑна, Малютина курасшӑн пулман, ытти ачасем умӗнче те ӑна намӑс та ырӑ мар пек туйӑнчӗ.Не хотелось видеть Сашу, Малютина, и перед остальными ребятами было стыдно и нехорошо.
22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Валерка кровать ҫине чӗрне вӗҫҫӗн хӑпарчӗ те Сашӑна мӑйран ярса тытрӗ.
21 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Пӗлетӗн-и, мӗнлерех вылярӑмӑр? — терӗ унӑн юратнӑ йӑмӑкӗ Татюк, Сашӑна куҫран пӑхса, хыҫалалла тытнӑ аллинче темскер пытарса тӑрса.Знаешь как? — заглядывая Саше в лицо и пряча что-то за спиной, сказала его любимица — Татка.
21 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
— Сашӑна халӗ хӑйне те намӑс, ҫавӑнпа хӑй те тулашса кӑна ҫӳрет! — хушса хучӗ хӗрӳленсе кайнӑ Одинцов.— Саша, ведь ему самому теперь стыдно, он сам мучится! — горячо сказал Одинцов.
20 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Одинцов, хӑйӗн пӑсӑлнӑ уҫҫийӗпе портфельне шаклаттарса, класра пулнӑ ӗҫсем пирки хумханса, Сашӑна ҫапла каласа пычӗ:Одинцов щелкал испорченным замком своего портфеля и взволнованно говорил Саше:
20 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Одинцов Сашӑна тытса тӑчӗ.
19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Пысӑк перемена вӑхӑтӗнче Сашӑна амӑшӗ чӗнсе кӑларчӗ.
19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Кӑшт малтантарах, шкулта уроксем пӗтнӗ хыҫҫӑн, Одинцовпа Ваҫҫук Сашӑна пӑр ҫине конькипе ярӑнма чӗннӗ.А перед этим, сразу после уроков, Одинцов и Васек Трубачев звали Сашу на каток.
16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Сева васкаса тухрӗ те Сашӑна кӳрентернӗ ача патнелле хӑюллӑн утса пычӗ.Сева поспешно вышел и решительными шагами направился к обидчику Саши.
16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.