Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫитнипе (тĕпĕ: ҫит) more information about the word form can be found here.
Унӑн ачаш та ӑслӑ чунӗ ытла аптраса ҫитнипе вӑл темле шухӑшласа та пуҫне ҫавӑрчӗ, ҫав шухӑшсем ун пуҫӗнче тӑвӑл хуса янӑ пӗлӗт пек каплана-каплана тӑчӗҫ те, хӑйне Муратлийский арӑмӗ тарма йӑлӑнса чӗннине те хӑлхине чикмерӗ.

Эти и подобные им размышления — плод отчаяния, охватившего эту нежную и впечатлительную душу, сломленную горем, — носились у нее в голове, как тучи, гонимые ветром, когда госпожа Муратлийская с рыданиями умоляла ее бежать вместе.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тепӗр сӑлтав та асӑнма пултаратчӗ: ырса ҫитнипе те шӑннипе унӑн суранлӑ ури хытӑ ырата пуҫларӗ.

Огнянов мог бы упомянуть и о третьей причине: от утомления и холода у него сильно разболелась больная нога.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла пырса ытла ӗшенсе ҫитнипе вӗсем тӑтӑшах чарӑна-чарӑна канчӗҫ: ӗнтӗ ҫиессисем те килетчӗҫ, ҫитменнине тата ҫурҫӗр енчен сивӗ ҫил касса вӗрме тытӑнчӗ те шӑмма вити шӑнтма тытӑнчӗ, ҫынсене пит-куҫӗсенчен чӗпӗтрӗ, хӑлхисене тӑм иле пуҫларӗ, аллисем шӑнчӗҫ.

Привалы делали довольно часто, так как все валились с ног от усталости: людей мучил голод, а тут еще с севера подул холодный ветер, который обжигал лица и леденил уши и руки.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Цанко ӑсран каясса ҫитнипе нимӗн тӑва пӗлмерӗ.

Цанко был так потрясен, что не скоро пришел в себя.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ытла усалланса ҫитнипе ҫиллине вӑл ниҫтан шӑнараймарӗ.

Он весь кипел от злости.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ак эпӗ шухӑшлатӑп-ха, — терӗ вӑл ытла ҫилленсе ҫитнипе чӗтренсе тухакан сасӑпа, — Лозенградран килнӗ Огнянов бай часах пире трагеди те кӑтартса парӗ-ха тетӗп.

— Да, я надеюсь, что Огнянов из Лозенграда скоро покажет нам и трагедию, — сказал он, стараясь говорить спокойно, хотя голос его дрожал от злости.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ун пек ӗҫе тытӑнсан, вӗҫне ҫитичченех тумалла, ҫурма ҫула ҫитнипе чарӑнма юрамасть.

— Когда берешься за такое дело, нужно доводить его до копил, а не бросать на полдороге…

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вера Павловна, эсир нумай вӗреннӗ хӗрарӑм, эсир ҫав тери таса чӗреллӗ те ырӑ кӑмӑллӑ ҫын, — тет Марья Алексевна, кӗвӗлсе ҫитнипе хӑйӗн сасси чӗтресе тухать, — эсир ҫав тери ырӑ хӗрарӑм… манӑн, хаяр та усалскерӗн, ӗҫекенскерӗн, епле калаҫас-ха сирӗнпе?

— Вера Павловна, вы образованная дама, вы такая чистая и благородная, — говорит Марья Алексевна, и голос ее дрожит от злобы, — вы такая добрая… как же мне, грубой и злой пьянице, разговаривать с вами?

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ӗҫ ҫав тери йывӑрланса ҫитнипе Марья Алексевна аллине кӑна сулчӗ.

Обстоятельства были так трудны, что Марья Алексевна только махнула рукою.

IX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Аркашкӑпа автан улӑштарчӗҫ, тепӗр темиҫе минутран Аркашкӑн пуҫне татнӑ автанӗ ҫатан урлӑ вӑркӑнчӗ, кӑмӑлӗ ҫитнипе чунтан савӑнса, Макар кил хуҫи арӑмне кӑшкӑрса каларӗ:

Обмен с Аркашкой состоялся, а через несколько минут Аркашкин петух без головы уже летел через плетень и вслед ему донельзя довольный Макар кричал хозяйке:

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Колхоза сӑтӑр тума памастӑп! — кӑшкӑрать Майданников, Давыдов пырса ҫитнипе хавхаланса кайнӑскер.

— Вреда колхозу делать не дам! — ободренный приходом Давыдова, кричал Майданников.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Мӗн пултӑр-ха тата? — сиксе лараслах тӑрӑннӑ Аниська Донецкова, ҫилли тулса ҫитнипе хӑрушланса кайнӑскер.

— А что же это? — наседала Аниська Донецкова, страшная в своей злобе.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эсӗ мана ҫурӑмран чышкусемпе тӑрӑшсах кӳпкерӗн, хӑвах тата тарӑхса ҫитнипе: «Хӗнетӗп-хӗнетӗн ҫакна, вӑл пур, чунсӑр кӗлетке, чул пекех хытса ларнӑ», — тесе макӑрса ятӑн.

— Это ты меня гвоздила по спине кулаками и сама же плакала от злости и говорила: «Бью, бью его, а он, идол, как каменный!»

35-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Нагульнов паҫӑрхи пекех сулахай аллине кӑкри ҫумӗнчен илмесӗр тӑрать-ха, типсе ҫитнипе йӗп пекех чикекен хытса ларнӑ пырӗ патнелле сылтӑм алли унӑн майӗпен ҫӗкленет.

Нагульнов все так же стоял, не отнимая от груди левой руки, а правая медленно тянулась к горлу, закостеневшему в колючей суши.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Патша вӑхӑтӗнче эпӗ ҫамрӑк казаксене вӗрентеттӗм те, ҫавӑнпа пайтах куркаланӑ: авланман ҫын сӑнран-питрен те савӑк ҫӳрет, каланине те ӑнланать, анчах ҫамрӑк арӑмне хӑварса пынӑ ҫын пулсан, ун пекки вара, тунсӑхласа ҫитнипе, питӗ хӑвӑрт сӳрӗке тухса каять, тункатапа пӗрех пулса тӑрать.

В царское время я молодых казаков обучал и нагляделся: как парень, так он с лица веселый, понятливый, а как от молодой жены в полк пришел, так он в момент от тоски одеревенеет и становится пенек пеньком.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Банник алӑк патнелле утса кайрӗ, анчах ҫилли ҫав териех тӑвӑлланса ҫитнипе тӳссе тӑраймарӗ, алӑк хӑлӑпӗнчен ярса тытнӑскер, ҫапла персе ячӗ:

Банник пошел к выходу, но, видно, злоба так люто возгорелась в нем, что он не удержался и, ухватясь за дверную ручку, кинул:

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Давыдов шурса кайрӗ, ытла та тарӑхса ҫитнипе куҫҫулленнӗ куҫӗсене тӳрех Яков Лукич ҫине шӑтарасла тӗллерӗ.

Давыдов побелел, разом вскинул на Якова Лукича глаза, от гнева налитые слезами.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тимофей вара, Гремячий ҫинелле ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхса, курайман ҫилли тӑвӑнса ҫитнипе шурса кайнӑ тути хӗррисене ҫырткаласа, лавӗ хыҫҫӑн утрӗ.

Ушел за подводой Тимофей, часто оглядываясь на Гремячий, покусывая белые от жаркой ненависти губы.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лапшиновӑн тарӑхса ҫитнипе хуралса кайнӑ карчӑкӗ ура ҫине тӑчӗ.

Лапшиниха встала, черная от злости и боли.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр кунне ӑшӗ кӳтсе ҫитнипе пӗрмаях аллисене лутӑркаса сике-сике илсе аптрарӗ.

На другой день он все время нервно потирал руки и вздрагивал.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed