Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хай the word is in our database.
хай (тĕпĕ: хай) more information about the word form can be found here.
«Ан хӗне Хӗветюка, ан хӗне Хӗветюка!» — тет хай.

А сам приговаривал: «Не бей Федьку, не бей Федьку!»

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хай салтак ман ҫине пӑхрӗ те: «Эсӗ аҫуна курнӑ-и?» — терӗ.

Солдат поглядел на меня и говорит: «А отца своего видал?»

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Туса пӗтерсен, хай ачана ҫав тупӑка вырттарчӗ.

Сделал маленькое домовище и положил мальчика туда.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ вӑраннӑ ҫӗре хай ман кӑмпасене ӑшаласа сӗтел ҫине лартнӑ та, ҫиме тытӑнасшӑн.

Когда я проснулся, я увидал с печки, что грибы мои изжарили, поставили на стол и уже хотят есть.

Пӗр ача вӑрманта аслатиллӗ ҫумӑра ҫакланни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хай пысӑк юман хуҫӑлса аннӑ та, унран тӗтӗм тухса тӑрать.

Большой дуб сломался, и из пня шел дым.

Пӗр ача вӑрманта аслатиллӗ ҫумӑра ҫакланни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавӑн чухне асатте пӗр хурт ҫине милӗкпе кӑтартса: «Ак хай хурт ами», — терӗ.

«А вот и матка!» — Дед указал мне веничком.

Пӗр ача аслашшӗне хурт ами тупса пани ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пире пӑхакан пуҫне пӑркаласа каларӗ: «Эх, ачам, эсӗ лашана пӗртте хӗрхенместӗн. Ӑна мӗн вӗтесси пур? Вӑл ҫирӗм ҫулта ӗнтӗ. Лаша ватӑ, ывӑннипе аран-аран сывлать. Вӑл хай Пимен старик пекех ӗнтӗ. Эсӗ тата Пимен старик ҫине хӑпарса ларӑттӑнччӗ те ӑна хулӑпа ҫаптарма тытӑнӑттӑнччӗ. Эсӗ ӑна хӗрхенмӗттӗн-и?» — терӗ.

Тогда дядька покачал головой и сказал: «Ах, сударь, жалости в вас нет. Что его разжигать? Ведь ему 20 лет. Лошадь измучена, насилу дышит, да и стара. Ведь она такая старая! Все равно как Пимен Тимофеич. Вы бы сели на Тимофеича, да так-то чрез силу погоняли бы его хлыстом. Что же, вам не жалко бы было?»

Пичче хӑй юланутпа ҫӳрени ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хай аслӑ тете, лашана урисемпе тапкаласа, хулӑпа ӑшалантара пуҫларӗ те пирӗн умран сиккипе иртсе кайрӗ.

Старший брат стал бить Воронка ногами и хлыстом, и Воронок проскакал мимо нас.

Пичче хӑй юланутпа ҫӳрени ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗркунне пулсан, хай ҫын хӑй йӑмрисем ҫине пӑхса тӑранайман: вунӑ йӑмраран улттӑшӗ чӗрӗлнӗ.

К осени мужик порадовался на свои лозины: шесть штук принялись.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑшт тӑрсан, хай кимӗпе кайнӑ матроссем ачасем патне ишсе ҫитрӗҫ те, вӗсене кимӗ ҫине лартса, карап ҫине илсе килчӗҫ.

В несколько минут лодка подплыла к мальчикам и привезла их на корабль.

Акула // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хай ватӑ матрос акулӑна курсанах ачасене: «Акула пырать, каялла ҫаврӑнӑр! Каялла!» — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

— Назад! назад! вернитесь! акула! — закричал артиллерист.

Акула // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Манахсем, хай йыттисене ертсе тухса, ачапа арӑма юр айӗнчен шыраса тупнӑ.

Монахи вышли с собаками и нашли женщину с ребеночком.

Сан-Готард тӑвӗ ҫинчи йытӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл хай кашкӑр туласан кайран ултӑ эрнерен ҫухалчӗ.

Стало быть, волк, точно, был бешеный.

Булькапа мильтон вилни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хай ҫинчен ним чухлӗ те шутламасӑр, Дик юлташӗсене мӗнле ҫӑлмаллине ӑс пама турра кӗлтурӗ.

Дикари бросились на корму пироги и оттолкнули ее от берега.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Амӑшӗ ӑна хай сисмесӗрех аллине ҫӗклесе илчӗ те, Негоро ҫывӑхрах ун ачине туртса илесшӗн тӑнӑ пек, кӑкӑрӗ ҫумне ывӑлне хытӑ-хытӑ пӑчӑртарӗ.

Мать инстинктивно схватила его на руки и прижала к груди так крепко, словно Негоро уже стоял рядом, готовясь отнять у нее ребенка.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӑхатпӑр: урам варринче, хамӑр умрах, хай кашкӑр чупса пыра парать.

И мы увидали на средине улицы, перед нами, опять того же волка.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унччен те пулмарӗ, Мильтон йынӑшса ячӗ, хай тимӗршапана пӑраха пачӗ.

Вдруг Мильтон взвизгнул и пустил ее.

Тимӗршапа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кайран хай ҫерҫи йӑлтах курӑнми пулчӗ; чӗкеҫсем йӑвана йӑлтах сӗрсе, питӗрсе лартрӗҫ.

А потом и ничего не стало видно; ласточки совсем замазали его в гнезде.

Ҫерҫипе чӗкеҫсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хай хурт чӑнах та хӑйӗн кивӗ тирӗпе хут ҫумне ҫыпҫӑнса ларнӑ та ҫӑварӗ тӗлӗнчен тирне шӑтарнӑ.

что точно, — этот червяк прицепился старою шкурой к бумаге, прорвал около рта дыру.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр пилӗк минут иртсен, вӑл хай хӗрачана кӗпинчен ҫыртса пӳртрен илсе тухнӑ.

Через пять минут он выбежал из дома и в зубах за рубашонку нес девочку.

Вут-кӑвар таврашӗнче ӗҫлекен йытӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed