Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урапи (тĕпĕ: урапа) more information about the word form can be found here.
Хӗрлисен патрон турттармалли икӗ кустӑрмаллӑ ултӑ урапи лаши-патронӗ-качкипе тата замоксӑр пулемет лартнӑ тепӗр тачанка Рябчиков аллине лекрӗ.

Рябчиков захватил шесть патронных двуколок с лошадьми и патронами и одну пулеметную тачанку с пулеметом без замка.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нумайӑшӗ лару-тӑру шанчӑксӑррине туйрӗҫ: ҫурҫӗрте — большевиксен урапи ҫинчи тӑшманла Воронеж кӗпӗрнипе хӗрлӗ Хопер округӗ, кӑнтӑрта — фронт; вӑл каялла ҫаврӑнса килсе, хӑйӗн хӑватлӑ вӑйӗпе повстанецсене ним мар лапчӑтса хума пултарать.

Многие чувствовали безнадежность создавшегося положения: на север была враждебная, ходившая под большевиками Воронежская губерния и красный Хоперский округ, на юг фронт, который, повернувшись, мог лавиной своей раздавить повстанцев.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дуняшка ури айӗнче ҫеҫ, ыйхӑ килтерсе, кӗнчеле урапи тӗкӗлтура пек йӑрӑлтатса тӑчӗ.

Только прялка под ногой Дуняшки шмелем жужжала, навевая дрему.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Пантелей Прокофьевич казаксене ӑсатнӑ хыҫҫӑн кӗлете хуҫа пек кӗрсе кайрӗ те, ҫӳлӗк ҫинчен хӑмӑтсемпе кутлӑхсем илсе, хӑйӗн урапи патне ҫӗклесе кайрӗ.

А Пантелей Прокофьевич, проводив казаков, хозяином пошел в амбар, поснимал с поветки хомуты и шлейки, понес к своей бричке.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем хушшинче — Христоня, Аникушка, Федот Бодовсков, Шамиль Мартынӗ, Иван Томилин, шерте пек вӑрӑм Борщовпа упа пек мӑран Захар Королев, Прохор Зыков, чикан урапи ҫинчен ӳксе юлнӑ Меркулов, Епифан Максаев, Егор Синилин тата вунӑ-вунпилӗк ҫын пӗр тантӑш ҫамрӑксем.

Среди них Христоня, Аникушка, Федот Бодовсков, Мартин Шамиль, Иван Томилин, жердястый Борщев и медвежковатый увалень Захар Королев, Прохор Зыков, цыганская родня Меркулов, Епифан Максаев, Егор Синилин и еще полтора десятка молодых ребят-одногодков.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Хомяков пӗшкӗнсе ларнӑ, «салтака» шырама чупнӑ, унӑн йӗрӗ те юлман: урапи те, лаши те ҫук.

Иван Хомяков так и присел, бросились искать «солдата», а его и след простыл: ни таратайки, ни лошадей.

Сестрорецк заводӗнче // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ҫуран ҫынсем сайра хутра иртсе ҫӳренипе е тата ямшӑк урапи кӑлтӑртатса чупнипе хумханса илекен ирхи янӑравлӑ шӑплӑха казаксен хуллен илтӗнекен тикӗс утти нимӗн чухлӗ те хускатаймасть.

Граненой тишины утра, нарушаемой редкими пешеходами да дребезжаньем извозчичьей пролетки, почти не колебал четкий, чуть слышный шаг казаков.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӗ ӗнтӗ чӳречерен турбина урапи ҫавӑрӑнни те, машина тавра Виктор ҫӳрени те курӑнчӗ: вӑл чарӑна-чарӑна, турбинӑран тем ыйтнӑ пек, тайӑлса итлет.

Теперь в окна было видно, как вращался маховик турбины, как Виктор ходил вокруг машины, то прислушиваясь, то наклоняясь, как бы тихонько о чем-то спрашивая турбину.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Бричкӑна, цыган урапи пек, брезентпа витнӗ, шала хӗрсем чышӑннӑ.

А под брезентом, накинутым над бричкой в виде цыганского шатра, набились, как в нору, девушки и пели песню.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Федор Лукич шывланнӑ куҫӗсене ал тупанӗпе хупларӗ те, ун умӗнчен юхан шывӗ те, арман урапи те ҫухалчӗҫ, шухӑшӗпе вӑл каллех райисполком ларӑвӗнче Рагулинпа сӗтел урлӑ ларнӑ.

Федор Лукич закрыл ладонью слезившиеся глаза, и уже перед ним не было ни речонки, ни мельничного колеса — мысленно он снова находился на заседании исполкома и сидел за столом как раз напротив Рагулина.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Арман урапи, Хохлаковран кулнӑ пек, савӑнӑҫлӑн ҫаврӑннӑ, шывран уҫӑ сывлӑш туртӑнса тӑнӑ, Хохлаковӑн чӗри халӗ ыратман, темле хӗстерсе тӑнӑ.

Мельничное колесо шумело, как бы насмехаясь над Хохлаковым, от речонки веяло прохладой, а сердце уже не болело, а щемило…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Урапи ҫинче, ыталаннӑ пек, икӗ мӗлке ларса пыраҫҫӗ.

На бричке стояли, точно обнявшись, две фигуры.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Утӑ урапи ҫавӑрма пит маттур.

Умеет воз наложить.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсем ҫӳллӗ утӑ урапи туртса пынӑ — урапа темелле те мар, пӗр капан темелле.

Они тянули высокий воз сена — скорее не воз, а один стог сена.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл хунарпа ҫутатнӑ тӑкӑрлӑк кӗтессинче извозчик урапи тӗрлеттерсе пынине курчӗ те, йӗнер йӑрани ҫине чӗвенсе, ҫав самантрах унта сиктерсе ҫитрӗ.

На углу освещенного переулка он увидел извозчика; привстав на стременах, зарысил к нему.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫумӑр чарӑнман, урамра ҫаплах, арман урапи ҫаврӑнса шавланӑ пек, ҫумӑр шавласа тӑнӑ.

Дождь не умолкал, и, казалось, за окном все так же шумит мельничное колесо.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Нумайччен итлесе тӑчӗ Ҫемен, хурлӑхлӑн, куҫҫуль тухас пек хурлӑхлӑн туйӑнчӗ ӑна: тачанка урапи кӗрлени, вӑкӑр сӳсменӗ чӗриклетни, юрри те, купӑс сасси те уншӑн ӑнланмалла хӑнӑхнӑ сасӑсем пулман, ҫавӑнпа ӑна кичем шухӑш пуснӑ ахӑр.

Долго стоял Семен и слушал, и ему стало грустно: видимо, оттого загрустил он, что говор тачанки, и плач ярма, и песня, и голос гармоники были ему и странными и непонятными.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Урапи карчӗсемпе илет-и шывне?

— Колесо корцами воду берет?

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Унӑн вӑкӑрсем те, урапи те пурччӗ, — Рубцов-Емницкий хутне кӗрсе, шӳтле каларӗ Сергей…

— У нее волы и бричка, — не без резона заметил Сергей.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Даша аппа Рагулин патне утӑ ҫулас пирки калаҫма кайни ҫинчен каласа пычӗ, ҫатан урапи пӗр сасӑсӑр тенӗ пӗк чӳхене-чӳхене урамӑн хӗвел ӳкмен енӗпе пырать.

Тетя Даша рассказывала, как однажды она ездила к Рагулину, как разговаривала с ним о сенокосе, а шарабан покачивался и почти бесшумно катился и катился по теневой стороне улицы.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed