Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилнӗ (тĕпĕ: вил) more information about the word form can be found here.
Кӳршӗсене вӑл лапка ҫинчен ӳксе вилнӗ тенӗ.

Соседям сказали, что она разбилась, упав с полатей.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ир тӗлне Анискӑ вилнӗ.

К утру она умерла.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

…Ашшӗ вилнӗ хыҫҫӑн кун ҫути сӳннӗ пек туйӑннӑ.

…После похорон отца будто померк свет в окнах.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫакӑ паллӑ пулнӑ: пӗр вунӑ ҫул каялла Анохинӑн юратнӑ арӑмӗ вилнӗ, ҫак сӑлтавпа, арӑмӗ вилни ҫинчен ӑна нимӗн те аса ан илтертӗр тесе, вӑл тепӗр района куҫнӑ, хӑйӗн чӗлхесӗр йӑмӑкӗпе пурӑннӑ, уншӑн сахал мар тӑрӑшнӑ, ҫапла вара, вӑл ҫӗнӗ ҫемье тӑвас шухӑша пӑрахнӑ пек пулнӑ.

Было известно, что десять лет тому назад Анохин похоронил любимую жену, по этой причине переехал в другой район, чтобы ничто не напоминало ему об утрате, жил вместе с глухонемой сестрой, взяв на себя нелегкую заботу о ней и тем самым как бы заранее отказываясь от мысли заводить новую семью.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсен ашшӗ-амӑшӗсем е ҫул ҫинче вилнӗ, е пит нушапа тарӑхнипе, хӑйсен чирлӗ ачисене пӗр- пӗччен пӑраха-пӑраха хӑварса малалла кайнӑ.

Родители их, либо умерли в пути, либо, забитые нуждой, ушли в неизвестный край, покинув больного ребенка на произвол судьбы.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Ҫуркунне, шывсем чакнӑ хыҫҫӑн ҫарансенче, таса вырӑнсенче нумай ҫӗрте ҫӗнӗрен хунӑ хӑйӑр, пыльчӑк тӗмисем юлаҫҫӗ; ҫавӑн пекех ҫакӑнта та, аслӑ Ҫӗпӗр хирӗнче, ҫулла ҫӗнӗ ҫӗре куҫас шухӑшпа ҫӳренӗ ҫынсем хыҫҫӑн, пӗр вӑрман хыҫӗнче нумай ҫӗнӗ вилнӗ ҫын тӑприсем юлнӑ.

Как после весеннего разлива рек остаются на просыхающих лугах новые бугры песку и ила, нанесенные половодьем, так и здесь, на широком сибирском поле, после летнего движения переселенцев осталось за лесом много новых могил.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Алексей вилнӗ, масар чулӗ ҫинчи ҫыру ҫийӗнсе пӗтнӗ пекех, вӑл хӑй те асран тухса ӳкнӗ.

Умер Алексей, стерлась память о нем, как стирается надпись на могильном камне.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл вилнӗ лаши ҫинчен йӗнерне хывса снаряд ванчӑкӗсем таткаласа пӗтернӗ хӑмӑшсем хушшине кӗрсе ӗлкӗрчӗ ҫеҫ — каллех пулемет тикӗссӗн шӑтӑртатса кайрӗ.

Он снял с убитого коня седло и едва вошел в посеченные осколками камыши ближайшей музги, как снова с ровными промежутками застучал пулемет.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кирек мӗнле ҫветтуй пулсан та, вилнӗ хыҫҫӑн, ҫутҫанталӑк йӗрки тӑрӑх, унран сахвутран пенӗ пекех усал шӑршӑ кӗрсе тӑмалла.

Какой бы святой ни был, а все одно посля смерти, по закону естества, должно из него вонять, как из обчественного нужника.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Шамиль мӗнле вилнӗ тата? — ыйтрӗ вӑл.

Спросил: — А Шамиль как погиб?

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Манпа вилнӗ Петрпа пурӑннӑ пек пурӑнасшӑн пулсан тата ҫакӑн пирки мӗн те пулин каласан, — хӗнесе тӑкатӑп!

«Ежели она мною покойного Петра хочет заменить и зараз что-нибудь скажет про это, — побью!

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вилнӗ пек шурса кайнӑ, тутинчен хӗрлӗ юн кӑпӑклантаракан Штокман пӗр минута яхӑн, тытӑнчӑклӑн иклете-иклете, сӗтел ҫинче тапкаланса тӑчӗ, пӗтсе пыракан юлашки вӑйне, юлашки ҫирӗплӗхне пухса, кӑшкӑрса ӗлкӗрчӗ:

А в это время Штокман, со вспузырившейся на губах розовой кровицей, судорожно икая, весь мертвенно-белый, с минуту раскачивался, стоя на ломберном столе, и еще успел выкрикнуть, напрягши последние, уходящие силы, остаток воли:

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман сасси халӗ чӑтма ҫук тӑвӑнчӑк тенор ҫине куҫрӗ, пичӗ-куҫӗ вилнӗ ҫынӑнни пек кӑвакарса чалӑшрӗ, — …рабочи класӑн… пусмӑрти хресченсен ырлӑхӗшӗн кӗрешсе панӑ.

Голос Штокмана перешел на исполненный страшного напряжения тенорок, лицо мертвенно побледнело и перекосилось, — …отдавали делу служения рабочему классу… угнетенному крестьянству.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро вилнӗ хыҫҫӑн вӑл ытла та хӑвӑрт юсанса кайнӑ.

Она удивительно скоро оправилась после смерти Петра.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Амӑшӗ ӑна аллисене сарса кӗтсе илӗ те, вилнӗ ывӑлӗшӗн нумай хушӑ хӳхле-хӳхле, хӑйӗн кӑвак пуҫӗнчи тӑрмаланчӑк ҫӳҫ пайӑркисене тӑпӑлтарӗ.

Встретит его мать, всплеснув руками, и долго будет голосить по мертвому, рвать из седой головы космы волос.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Григорие, пӳлӗме тӗртсе кӗртсе, кравать ҫине вырттарчӗ, ҫурма тӗттӗмре, йӗрӗнсе те хӗрхенсе, унӑн вилнӗ пек кӑвакарса кайнӑ пичӗпе курми пулнӑ чарӑлчӑк куҫӗсене сӑнаса пӑхрӗ.

Она втолкнула Григория в комнату, уложила на кровать, в полусумерках с отвращением и жалостью осмотрела его мертвенно бледное лицо с невидящими открытыми глазами:

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан Григорий ӑнсӑртран килсе тухма пултаракан пӑтӑрмахсемпе хӑйхи планне пурнӑҫлама кансӗрлекен кӗтмен чӑрмавсем пирки йӑлтах виҫсе-шухӑшласа пӑхрӗ те, икӗ стакан сӑмакун ӗҫсе, хывӑнмасӑрах кравать ҫине выртрӗ, пуҫ ҫинчен шинель аркипе витӗнсе, вилнӗ пек ҫывӑрса кайрӗ.

И Григорий, тщательно проверив и прикинув в уме все возможные случайности, все, что непредвиденно могло помешать осуществлению его плана, выпил два стакана самогонки, не раздеваясь повалился на койку; покрыв голову влажной полой шинели, уснул мертвецки.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Стариккуна позицире-мӗнре вӗлерес-тӑвас пулсан, вилнӗ чух хӗпӗртет ӗнтӗ вӑл.

Небось, ежли старика убьют на позициях, помирая, радоваться будет.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вилнӗ хӗрлӗармеецсен тумтирӗсене хывса илчӗҫ, вилнӗ лашасем ҫинчи йӗнерсене пуҫтарчӗҫ.

Раздели убитых красноармейцев, расседлали убитых лошадей.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вилнӗ чухнехи сивӗ ҫӳҫенӳпе вӑрӑлтатса илчӗ унӑн ӳт-пӗвӗ…

Смертным холодом оделось тело…

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed