Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилнӗ (тĕпĕ: вил) more information about the word form can be found here.
Унтан пӑшал пени кӗрлесе кайрӗ те шӑтӑкран лейтенант пуҫне кӑларчӗ: сӑн-пичӗ вилнӗ ҫыннӑнни пекех, куҫӗсем — тем пысӑкӑш чарӑлнӑ.

Грохнул выстрел, и в дыру просунулась голова лейтенанта: лицо — как у мертвого, глаза — большие.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Вӗсем ӗнтӗ манӑн темиҫе салтак путса вилнӗ шурлӑх тӑрӑх иртме пултарайман-ҫке, — шухӑшларӗ вӑл.

«Не могли же они пройти этим болотом, в котором погибло столько моих солдат, — думал он.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Зимин!» — Катя чунтан савӑннипе кулса ячӗ, вилнӗ нимӗҫӗн винтовкине ярса илчӗ те малалла чупрӗ.

«Зимин!» — Катя засмеялась от радости и, вырвав из руки мертвого немца винтовку, кинулась вперед.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тен вӑл та вилнӗ пуль.

Может быть, тоже убит.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Саша вилнӗ пекех выртать.

Саша лежал, как мертвый.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем купи-купипе выртаҫҫӗ, ҫак купасем хускалса мӗлтлетеҫҫӗ: вилнӗ нимӗҫсем ҫийӗн чӗррисем шӑваҫҫӗ.

Они лежали кучками, и кучки эти шевелились: по мертвым немцам ползли живые.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Малтанах ҫавӑн пек пулнӑччӗ ӗнтӗ: асаплантарнӑ хыҫҫӑн Покатной ҫыннисем вилнӗ пекех лӑпланнӑччӗ.

Сначала все как будто так и вышло: к концу казни покатнинцы притихли, словно омертвели.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Паян пурте вилнӗ пулас, — илтӗнчӗ хӗрарӑм сасси.

— Нынче все вроде мертвые, — глухо донесся к дороге женский голос.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Урамӑн икӗ енӗпе те шӑпланнӑ пӳртсем; вӗсен чӳречисем, вилнӗ ҫынсен куҫӗсем пек хупӑ.

Дома по обе стороны дороги стояли безмолвные и черные, и окна их, как глаза мертвецов, были наглухо закрыты ставнями.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Тӑвансем, — тенӗ малалла Кирджали, — вилнӗ Михайлакипе пӗрле эпӗ вӑрӑ-хурахла ӗҫсем туса ҫӳренӗ чухне, виҫӗ ҫул ӗлӗкрех, Яссӑ ҫывӑхӗнче, хирте, эпир пӗр хуран гальбина (укҫа) пытартӑмӑр.

— Братья, — продолжал Кирджали, — три года тому назад, как я разбойничал с покойным Михайлаки, мы зарыли в степи недалече от Ясс котел с гальбинами.

Кирджали // Василий Хударсем. Александр Пушкин. Кирджали; вырӑсларан В. Хударсем куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 17 с.

Карантин пуҫлӑхӗ (халӗ вӑл вилнӗ), хӗрӗх ҫул ҫар службинче пулнӑскер, пуля шӑхӑрнине ҫуралнӑранпа та илтсе курман, анчах турӑ ӑна ҫакӑнта илтмелле тунӑ.

Начальник карантина (ныне уже покойник), сорок лет служивший в военной службе, отроду не слыхивал свиста пуль, но тут бог привел услышать.

Кирджали // Василий Хударсем. Александр Пушкин. Кирджали; вырӑсларан В. Хударсем куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 17 с.

Ҫав хӑравҫӑсемпе юрӑхсӑрсенчен нумайӑшӗ Секу монастырь стенисем хушшинче е Прут ҫыранӗсенче хӑйсенчен вунӑ хут вӑйлӑрах тӑшмана хирӗҫ хаяррӑн ҫапӑҫса вилнӗ.

Эти трусы и негодяи, большею частию, погибли в стенах монастыря Секу или на берегах Прута, отчаянно защищаясь противу неприятеля вдесятеро сильнейшего.

Кирджали // Василий Хударсем. Александр Пушкин. Кирджали; вырӑсларан В. Хударсем куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 17 с.

Королёксем хӑраса ӳкрӗҫ; вӗсем иртнӗ каҫ вилнӗ шӑллӗсен ҫунаттисене палласа илчӗҫ.

Королькам стало страшно: они узнали крылышко одного из своих погибших братьев.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Анчах та вӗсен ҫинҫе сасси хурлӑхлӑн янӑрать: вӗсен ҫемйинчен иртнӗ каҫ виҫӗ тӑванӗ вилнӗ.

Но их тоненькая песня звенела печально, в их дружной стайке недоставало троих, погибших ночью.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Вӗсем те лӗпӗшсем пекех ҫулӑма кӗрсе вилнӗ пулӗччӗҫ-ши?

Неужто, зачарованные пламенем, тоже кинутся в него, погибнут, как бабочки?

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

«Тен вӑл, леш, шӑнса вилнӗ ула курак евӗр ӑҫта та пулин юр ҫинче выртать пулӗ» — тесе те шухӑшларӑм.

«Может быть, — думал я, — она лежит теперь где-нибудь в снегу, как та ворона, что я нашел на реке после метели».

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Анчах ҫырмара эпӗ тепӗр вакӑ куртӑм, ун патне пытӑм та сасартӑк, хамӑн шыва сиксе вилнӗ кайӑка чӑнкӑ ҫыран хӗрринче ларнине куртӑм.

Но дальше на реке я увидел вторую прорубь, пошел к ней — и вдруг заметил мою утопленницу на обрывистом берегу реки.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Путса вилнӗ кайӑк ниҫта та курӑнмарӗ.

Утопленницы нигде не было видно.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Эпӗ кӗрт хушшинче шӑнса вилнӗ кайӑка питӗ те шеллерӗм.

Мне было очень жалко эту большую крепкую птицу, замерзшую тут, посреди сугробов.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Кӑвакал аҫи юлташӗсӗр пурӑнасшӑн пулманнипе мар иккен, унӑн пуҫне пӗр пӗчӗк пульӑ лекнӗрен вилнӗ иккен.

Значит, селезень не потому упал, что не хотел без подруги жить, а оттого, что ему в голову тоже попала одна дробинка — смертельная.

Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed