Corpus of the Chuvash language

Сӗтел ҫине апат-ҫимӗҫ хатӗрлесе хурсан тин старик Ухтиван ҫумне пырса ларчӗ.

Приготовив еду, старик подсел к Ухтивану.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван ҫатан кутник ҫинче ларатъ.

Ухтиван, дожидаясь его, сидел на плетеных нарах.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ухтиван?!» — терӗ те Савтепи Ивука тӗртсе ярса ури ҫине сиксе тӑчӗ.

— За Ухтивана?! — вскрикнула Савдеби и, отголкнув Ивука, вскочила на ноги.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мана Ухтиван тесе йышӑнмастӑн-и?»

Не за Ухтивана ли меня принимаешь?

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван ҫинчен сайра пӗрре кӑна аса илет халь Савтепи.

Об Ухтиване Савдеби вспоминает все реже и реже.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тен, вӑл тахҫан Ухтиван е Ивук каланӑ сӑмахсемпе кӑна ҫапла антрашать пулӗ?

А может, она ворошит в памяти слова, сказанные когда-то Ухтиваном или Ивуком?

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эсӗ Ухтиван пулӗ? — терӗ те вӑл ҫамрӑк хӑйне хирӗҫ каласса кӗтмесӗрех хӑвалӑхалла утрӗ.

— Ты ведь Ухтиван? — и, не дожидаясь ответа, зашагал обратно в тальник, на ходу бросив:

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван шухӑшне сиснӗ пекех, старик ҫӑмӑллӑн ури ҫине сиксе тӑчӗ.

Будто угадав мысли Ухтивана, старик, легко поднявшись с камня, спросил:

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван тӑруках нимен те тупса калаймарӗ.

Ухтиван вдруг растерялся.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«О-ой, ҫамрӑк!.. — терӗ вал шлепки айӗпе Ухтиван ҫине сӑнаса пӑхса.

— Ой, парень, как живешь-можешь? — цепко вглядываясь из-под полей шляпы в Ухтивана, выдохнул он.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

(Старик сӑн-сӑпатне Ухтиван ун чухне, мар, кайран тин аса илчӗ.)

Облик старика Ухтивану показался знакомым, но вспомнил он его только потом.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Шӑп ҫав вӑхӑтра, паҫӑр Ухтиван килнӗ сукмакпах, хӑвалӑхран пӗр хаяр куҫлӑ лутра старик утса тухрӗ.

Вдобавок, он заметил на тропинке, которой возвращался с пасеки, приближающегося к нему старика.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫук, тӗрӗссипех калар: Ухтиван палларӗ хӗре.

Говоря по правде, Ухтиван сразу признал девушку.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван ҫамкине ҫанни вӗҫӗпе шӑлса типӗтрӗ те ҫул хӗрринчи чул ҫине канма ларчӗ.

Ухтиван вытер рукавом рубахи выступивший на лбу пот и присел на камень у обочины дороги передохнуть.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗр хыҫалта Ухтиван пынине курсан темшӗн тӑруках ӗнине васкаса хӑвалама тытӑнчӗ, чупсах ялалла кӗрсе кайса ҫухалчӗ.

Девушка, заметив идущего позади Ухтивана, вдруг заторопилась, стала подгонять корову и вскоре скрылась за воротами околицы.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван умӗнче инҫетре, уй хапхинче, пӗр хӗр ӗне хӑваласа пырать: Ухтиван. тухьяпа тевет тенкисем чӑнкӑртатнине илтет, хӗрӗн илемлӗ уттине сӑнать.

Впереди Ухтивана какая-то девушка гонит по дороге корову, Ухтиван слышит, как звякают мониста на ее тухъе и на груди, любуется ее красивой поступью.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван чирлӗ вӑхӑтра пырайманнишӗн те ытлашши йывӑра хума кирлӗ мар.

И в том, что она не навестила его, когда он лежал больной, Ухтиван не видит ее вины.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ультӳҫ инке сӑмахне Ухтиван астусан та астӑвасшӑн мар.

Слова тетушки Ульдусь Ухтиван изо всех сил старается забыть.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сисет Ухтиван, хӑй пек тарӑхнӑ ҫынсем кашни ялтах пур, нумай.

Чувствует Ухтиван, что они есть, такие люди, в каждой деревне.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫук, унашкал вилмест Ухтиван.

Нет, Ухтиван не умрет, как та галка.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.