Corpus of the Chuvash language

— Вилнӗ, — терӗ Костя.

— Помер, — сказал Костя.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ку арманта пан ҫакӑнса вилнӗ! — терӗ вӑл, куҫне-пуҫне чарса пӑрахса.

— На мельнице пан повесился! — сказал он, делая страшные глаза.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Саша хӑй те, амӑшӗ чӑнах та вилнӗ пулӗ тесе, шӑллӗ хыҫҫӑн кӑшкӑрса чупнӑ.

Саша тоже закричал и побежал за ним, позабыв, что все это происходит не взаправду.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫапӑҫу хирӗнче фашистсен 1500 салтак ытла вилнӗ тата аманнӑ…»

На поле боя фашисты оставили больше 1500 убитых и раненых немецких солдат…»

30 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Манӑн пӗрремӗш анне мӗншӗн вилнӗ тетӗн эс?

— А первая моя мама отчего умерла?

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вилнӗ йывӑҫсем ҫинчен ҫӗр ҫине шултра куҫҫуль пек смала тумлать.

С мертвых деревьев тяжелыми слезами капает на землю смола.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсем, яштакаскерсем, вилнӗ ҫынсем пекех туйӑнаҫҫӗ.

Прямые и строгие, они лежат вытянувшись, как мертвецы.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсем, утӑ матрацсем ҫинче пуҫтарӑнса ларса, ашшӗ-амӑшӗсене, бомба пӑрахнипе вилнӗ хӗрачасене, Митьӑна аса илчӗҫ, хӑйсен куҫҫулӗсене, хӑйсен шанӑҫӗ ҫухалнине пытарма пултараймарӗҫ:

Сбившись в кучу, они сидели на неубранных сенниках, вспоминая оставленных дома родителей, погибших девочек, Митю… и уже не скрывали друг от друга отчаяния и слез:

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унччен палӑрман герой Остап Бондаренко Маньчжури хирӗсенче ҫапла вилнӗ.

Так умер на маньчжурских полях незаметный герой Остап Бондаренко.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

— Вилнӗ, вашство…

— Убит, вашство…

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Вилнӗ ҫыншӑн чӗрӗ ҫынӑн пӗтмелле мар ӗнтӗ.

Незачем живому из-за мертвого пропадать.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Кошка ӑна вилнӗ унтер ҫинчен каласа панӑ.

Кошка рассказал о мертвом унтере.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Тарма та пултараймасть, мӗншӗн тесен вӑл вилнӗ.

И бежать не может, потому как мертв.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Разведкӑна кайнӑ салтаксенчен пери тинкерсе пӑхса: — Паллах, вӑл пирен Ефим Тимофеевич… Шӑнса вилнӗ вӑл, тӑванӑмсем, — тенӗ.

Кто-то из солдат, ходивших на вылазку, присмотревшись внимательней, сказал: — Конечно, это наш Ефим Тимофеевич… Замерзший он, братцы.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Вилнӗ Павлюка санитарсем госпитале йӑтса кайнӑ.

Мертвого Павлюка санитары унесли в госпиталь.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Бомба ҫавӑрӑнса тата чашлатса лӑпах вилнӗ Павлюк выртакан ҫӗре пырса ӳкнӗ.

Бомба, шипя и крутясь, упала посредине площадки, как раз у того места, где лежал мертвый Павлюк.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Хӗрачасем вилнӗ тенӗ хыпар халӗ ӗнерхинчен те хӑрушӑрах пек туйӑнать.

Весть о гибели девочек казалась еще страшнее, чем вчера.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тен, сирӗн хӗрачасем вилнӗ те-и, пысӑк хуйхӑ сирӗн…

Может, и погибли ваши девочки, и горе ваше большое…

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Вилнӗ ҫынсене, паллах, чӗртме ҫук ӗнтӗ, вӑл пирӗнтен килекен япала мар.

— Людей, конечно, убитых не вернешь… это не в нашей воле.

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Аппӑшӗн упӑшки вилнӗ, вӑл, тӑлӑха юлнӑскер, пӗр-пӗчченех пурӑннӑ, ӑна, тӑван шӑллӗ ҫинчен аса илнӗ чухне, пӗр хут ҫеҫ те мар йывӑр пулнӑ пуль.

А ведь у нее умер муж, и она жила одна, оторванная от семьи, и, может быть, не раз горькое чувство охватывало ее при воспоминании о родном брате.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.