Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

айӗнчен (тĕпĕ: ай) more information about the word form can be found here.
Амед юлашки хут, ман енне ҫаврӑнса, пуҫне сӗлтрӗ, юлашки хут вӑл ҫӑмламас ҫӗлӗк айӗнчен хӗлхемлӗ куҫӗсене ҫутатрӗ.

В последний раз оглянулся и кивнул мне, блеснув глазами из-под косматой шапки, Амед.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара Амед лашасем тӑракан вырӑна сӑлӑп айӗнчен вӑш-ваш кӗрсе кайрӗ.

И Амед пролез под перегородкой, отделявшей половину вагона, где стояли кони.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑрӑм мӑйлӑ ут, пысӑк та ҫап-ҫутӑ куҫне ман енне чалӑштарса, Амеда ҫыртам пек тӑвать, хускавлӑ тутисен айӗнчен курӑнакан вӑрӑм шӑлӗсемпе хуҫин аллине асӑрханса хӗсет.

И конь в длинной шеей, кося на меня крупный и яркий глаз, делал вид, что кусает Амеда, осторожно сжимая длинными зубами, видными из-под приподнятой подвижной губы, руку хозяина.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан нар айӗнчен тӗлӗнмелле хӳхӗм Чарджуй дынине туртса кӑларчӗҫ, Курбан ӑна майлӑн кӑна ҫӗҫӗпе касса ҫурчӗ, вара вагон тулли ырӑ шӑршӑ сарӑлчӗ.

А потом вынули из-под нар великолепную чарджуйскую дыню, и Курбан, ловко орудуя ножом, вскрыл ее, благоуханную, заполнившую сразу весь вагон своим ароматом.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кӗҫех ҫӳлтен такам аллисем мана хул айӗнчен ярса тытрӗҫ, тем ҫӳллӗш вагона йӑтса хӑпартрӗҫ.

Как вдруг чьи-то руки сверху подхватили меня под мышки и втащили в высокий вагон.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ӗнтӗ тепӗр состав айӗнчен чӑмса тухрӑм.

А я уже нырнула под другой состав.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗн пулчӗ, каҫарӑр… — мӑкӑртатать вӑл, ӳкнӗ витрине илме пӗшкӗнсе, анчах ҫӑмламас ҫӗлӗкӗ айӗнчен пӑхакан куҫӗсене ман ҫинчен ямасть.

— Что такое, извиняюсь… — бормотал Амед, нагибаясь за оброненным ведром, но не отрывая от моего лица своего взора из-под косматой шапки.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, мӗскӗн, ман евӗрех, йӗркеллӗн ҫывӑраймасть, тӑрсан-тӑрсан ыйӑх тӗлӗшпе ӗсӗклесе ярать, вӑрӑм куҫ хӑрпаххисем айӗнчен ҫуман хура пичӗ тӑрӑх типнӗ куҫҫуль йӗрӗ палӑрать.

Ему, бедняге, тоже, видно, плохо спалось, он всхлипывал во сне, из-под длинных ресниц по чумазой, неотмытой щеке тянулся след просохших слез.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирен вагон ӗшеннӗ, ҫывӑрса тӑранман ҫынсемпе тулнӑскер, ҫав-ҫавах малалла шӑвать, Мускав тӑрӑх фанерсем ҫапса хупланӑ витринӑсем умӗнчен, хӑйӑр тултарнӑ михӗсем патӗнчен, бульвар ҫинче тӗлӗрсе тӑракан кӗмӗл тӗслӗ аэростатсен айӗнчен, каллех хӑй вырӑнӗнче ларакан Тимирязев палӑкӗ тӗлӗнчен иртет.

И вагон наш с усталыми, невыспавшимися людьми шел по военной Москве мимо витрин, заделанных фанерой, мимо мешков с песком, серебристых аэростатов, дремавших на бульваре, мимо памятника Тимирязеву, опять восстановленного на своем месте.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫапла, ку каҫ пирӗншӗн ытлашши савӑнмалли каҫах пулмарӗ, пӗр Иван Иваныч ҫеҫ вут патӗнче ҫывӑрма пултарчӗ, унӑн ҫӗлӗкӗн вӑрам хӑлхисем вара, пуҫне яваласа ҫыхнӑскерсем, малица айӗнчен мулкач хӑлхисем пек курӑнчӗҫ.

Да, это была не очень весёлая ночь, и только Иван Иваныч спал у огня, и длинные концы его шапки, завязанные на голове, смешно торчали из малицы, как заячьи уши.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лури — кун пирки эпир малтанах калаҫса татӑлнӑччӗ — малица айӗнчен примус туртса кӑларчӗ, аллипе ҫӳлелле ҫӗклерӗ.

Лури — это было заранее условлено — вынул из-под малицы примус и поднял его высоко над головой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пуринчен малтан пирӗн самолета юр айӗнчен кӑлармалла.

Вот что нужно было сделать прежде всего: освободить самолёт от снега.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк уйӑх пӗлӗт айӗнчен тухрӗ те калама ҫук хӑрушӑ япалана ҫутатса ячӗ.

— Вдруг луна вышла из-за облака и озарила зрелище ужасное.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Часах чулсен айӗнчен вӗсем шӑвӑҫ банка тупнӑ.

Скоро под камнями нашли железную банку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӳҫне вӑл пӗве ҫитнӗ хӗрсем пекех ҫурмалла уҫса пуҫтарнӑ, кӑмӑллӑ хура ҫӳҫӗ айӗнчен тӗлӗнмелле хӑлхи, ҫӗнӗ хӑлхи курӑнать.

Она была причесана по-взрослому, на прямой пробор, и из-под милых темных волос выглядывало удивительно новое ухо.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хам летчик пулма ӗмӗтленни ҫинчен каласа патӑм, вӑл ҫӑп-ҫӑра куҫхаршийӗ айӗнчен пӑхса, чӗнмесӗр ларчӗ.

Я сказал, что хочу быть летчиком, и он замолчал, надолго уставясь на меня из-под густых бровей с длинными жесткими волосами.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ахӑрнех вӑл тавҫӑрса илчӗ пулас, ман пуҫ айӗнчен хайхи наушниксене хуллен илсе, хӑйӗн хӑлхисем ҫине лартрӗ.

Вероятно, сообразив что-то, он высвобождает у меня из-под головы трубки, прикладывает к ушам.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— брезент айӗнчен сас пачӗ Котька.

— отвечал из-под брезента Котька.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кутамас командир ман пата пырса тӑчӗ; пусса лартнӑ резина капюшон айӗнчен йӗпеннӗ хӗрлӗ сӑн-пичӗ курӑнать.

Коренастый командир с мокрым румяным лицом, видневшимся из-под нахлобученного резинового капюшона, подошел ко мне.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Атте пӗр хӑлхине эвонит ҫаврашки айӗнчен вӗҫерчӗ те: — Тен, ман ыттисен пралукӗ ҫинче ҫӳрес килмест пуль, эпӗ хам тӗллӗн пурӑнма вӗреннӗ, — тесе хучӗ.

Отец высвободил одно ухо из-под черной эбонитовой чашечки: — А возможно, я не желаю на проводе ходить у других, я привык от себя зависеть, самостоятельно.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed