Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тивӗҫӗ (тĕпĕ: тивӗҫ) more information about the word form can be found here.
Шалу тӳлеме ыйтасси пурин тивӗҫӗ пулса тӑчӗ.

Со всех сторон раздавались требования об уплате жалованья.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Шкул саккинчен пуҫласа ҫак тарана ҫитичченех: «Ҫывӑх ҫынна, хӑвна юратнӑ пекех, юрат, пӗлсе тӑр, йӑвашлӑх, итлеслӗх тата ҫӳҫенӳ-шикленӳ — этем чыс-хисеплӗхӗн чи пӗрремӗш тивӗҫӗ», — тӳнккенӗ пире ватӑ ҫӑхансемпе чавкасем.

До этой поры старые вороны и галки вбивали в нас с самой школьной скамьи: «Люби ближнего, как самого себя, и знай, что кротость, послушание и трепет суть первые достоинства человека».

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Сирӗн вырӑнӑрта кӑштӑ-каштӑ йӗркеллӗрех кашни ҫыннӑн тивӗҫӗ — тӗрлӗ ӑҫтиҫук ҫӑварне пӑкӑласси-ҫке-ха.

В вашем положении долг каждого мало-мальски порядочного человека — заткнуть рот всякой сволочи.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Сана хӑвна тавӑрма мар, хӑйне ҫапнинчен хӳтӗленмешкӗн аллине пичӗ патне ҫӗклеме те тивӗҫӗ ҫук ҫынна хӗнеме юрамасть.

— Нельзя бить человека, который не только не может тебе ответить, но даже не имеет права поднять руку к лицу, чтобы защититься от удара.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Слива капитана вара, хӑйӗн кӗҫӗн офицерӗсене служба тивӗҫӗ тӗлӗшпе чӑн-чӑн ӑнлану парайманшӑн, строги выговор евитлетӗп.

А капитану Сливе объявляю строгий выговор за то, что не умеет внушить своим младшим офицерам настоящих понятий о служебном долге.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Кӑмӑл тивӗҫӗ урӑххине тума сӗнет: ҫыру мар ӑна, халех тӑмалла та ун патне каймалла, ун умӗнче чӗркуҫленсе тӑрса, каҫар мана, тесе йӑлӑнмалла.

— Нет, нравственный долг требует другого: надо не письма ей писать, а встать и пойти к ней, пасть перед нею на колени и молить о прощении.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӗррин кӑна пурнӑҫ курмашкӑн тивӗҫӗ пур.

Только живой имеет право на жизнь.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ирччен кӗтсе тӑрса кун ҫутипе тарма та май ҫук, майӗ пулнӑ пулсан та Огняновӑн тинех Бяла Черквана кайма тивӗҫӗ ҫук.

Отложить дело до утра и бежать среди бела дня было совсем уж невозможно, да если бы это и было возможно, Огнянов теперь не пошел бы в Бяла-Черкву.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑн пӗтӗмпе пӗлме тивӗҫӗ те пурччӗ.

Она имела право все знать.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сутӑнчӑка вӗлермешкӗн камӑн тивӗҫӗ ытларах теме тытӑнсан, ҫав тивӗҫе эпӗ сирӗнтен иксӗртен те туртса илетӗп.

— Если ставить вопрос так: кто имеет больше права уничтожить предателя, то это право я отниму у вас обоих.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кала-ха эс ӑна, тархасшӑн, — пуҫласа ячӗ Кандов, — ман ирӗклӗхе никам та тӗкӗнме юраманни ҫинчен пӗлтер, этемлӗхӗн чи хаклӑ тивӗҫӗ манӑн, пур саккунлӑхпа та килӗшмесӗр, сӑлтавӑн йӗрки тупӑнмасӑр…

— Скажи ему, пожалуйста, — начал Кандов, — что моя личная неприкосновенность, мое самое дорогое человеческое право вопреки всякой законности и без достаточных оснований…

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пирӗн хальхи наука арҫынпа хӗрарӑмӑн ӑс-хакӑлӗ пӗр пеккине шантарать, эппин хӗрарӑмӑн та тивӗҫӗ арҫыннӑнни пекех пӗр тан пулмалла.

— Современная наука признала, что способности у мужчин и женщин одинаковые, а значит, женщина должна быть уравнена в правах с мужчиной.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Этем тивӗҫӗ пирки тӗлӗнсе каймалла калаҫатӑр, — хушса хучӗ Николай Недкович.

— Странное у вас представление о правах человека, — заметил Николай Недкович.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Асӑрхамасан юрамасть, асӑрхатӑп, Михаил Иваныч; хӗре таса тытса тӑрасси вӑл амӑшӗн тивӗҫӗ ӗнтӗ, эпӗ Верочкӑшӑн шантарма пултаратӑп.

— Нельзя, наблюдаю, Михаил Иваныч; такая уж обязанность матери, чтобы дочь в чистоте сохранить, и могу вам поручиться насчет Верочки.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хуторта, колхозра мӗн-мӗн пулса иртнине кулленех Половцева пӗлтерсе тӑрасси Яков Лукичӑн тивӗҫӗ пулса тӑчӗ, вӑл тӑрӑшсах пӗлтерсе пырать, анчах кашни кунах Половцева пӑшӑрхантаракан ҫӗнӗрен ҫӗнӗ хыпарсем те илсе килсе парать, ун пек хыпарсем хыҫҫӑн Половцевӑн питҫӑмартийӗсем ҫинчи урлӑ выртакан пӗркеленчӗкӗсем тата тарӑн йӗрленсе юлаҫҫӗ…

В обязанности Якова Лукича вошло ежедневно сообщать Половцеву о том, что делается в хуторе, в колхозе; сообщал он добросовестно, но каждый день приносил Половцеву новые огорчения, вырубая на щеках его еще глубже поперечные морщины…

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫакӑ вӑл тахҫан ҫапла йӗркене кӗрсе юлнӑ: шкула пӑрахса каяканӗ кашниех ҫак «сывпуллашу йывӑҫӗ» ҫине мӗнле те пулин йӗр хӑварассине хӑйсен тивӗҫӗ тесе шутланӑ.

Как-то повелось, что каждый, кто покидал школу, считал своим долгом оставить на «дереве прощания» какой-нибудь след.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Егор Платонча вӑл катаран, инҫетрен тӑван пулать, Коншаковсен ҫемйине пӑхса тӑма вӑл хӑйӗн тивӗҫӗ тесе шутланӑ, Катеринӑпа унӑн ачисене вӗрентме юратнӑ.

Она доводилась Егору Платонычу дальней родственницей, считала своим долгом присматривать за семьей Коншаковых, любила поучать Катерину и ее ребят.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Служба тивӗҫӗ

Долг службы…

VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Пирӗн йышши вӑрӑм аркӑсене ытла кӑмӑллатӑр, ҫакӑн пиркиех сире пурнӑҫра усал нумай тивӗҫӗ

До нашей сестры больно охочи, и через это вам много в жизни будет зла…

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Унӑн вӗсем ҫинчен ытти ҫынсене те каласа кӑтартас килнӗ, ҫакна вӑл хӑйӗн тивӗҫӗ тесе шутланӑ.

Ему хотелось когда-нибудь рассказать обо всем этом людям, он считал это своим долгом.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed