Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫакса (тĕпĕ: ҫак) more information about the word form can be found here.
Сарӑ пурҫӑн ҫиппе ёлка ҫине аяла ҫеҫ ҫакса хунӑ ҫӑлтӑр евӗрлӗ, варринче шӑтӑк, тулашӗнчен сахӑрпа сапнӑ премӗк Павлика паҫӑртанпах пӑшӑрхантарать.

Павлика уже давно тревожил один очень большой, облитый розовым сахаром, звездообразный, с дыркой посредине пряник, повешенный совсем невысоко на желтой гарусной нитке.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗттӗмре, пысӑк пӳлӗме хӑйӗн пӗтӗм хапипе пусса, тӗрлӗ тӗслӗ хутсенчен тунӑ сӑнчӑрсем ҫакса янӑ темӗскерле питӗ пысӑк япала тӑнӑ, унран чӑрӑш шӑрши кӗнӗ.

Там впотьмах, наполняя всю комнату сильным запахом хвои, стояло посредине нечто громадное, смутное, до самого паркета опустившее темные лапы в провисших бумажных цепях.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах савӑннипе пурте ялавсем ҫакса тултарни ачашӑн паллӑ мар.

Но почему же все вокруг радуются и развешивают флаги — это было непонятно.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗтӗмпе хуралса кайнӑ Микул-турӑ сӑнне кӗтессе, ҫӳлӗк тӗлне, ҫакса хунӑ.

Старая, до черноты закопченная икона Николая-чудотворца была прибита в углу над полкой.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпӗ матрос… пытарӑр мана… унсӑрӑн ҫакса вӗлереҫҫӗ… туршӑн та, чӑн калатӑп… хӗреспе асӑнатӑп…

Я матрос… сховайте где-нибудь… а то повесят… ей-богу, правда… святой истинный…

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл сӗвӗнсе пӗтнӗ сӑмсине, куҫҫульне ҫаннипе шӑлчӗ, икӗ пӳрнипе сӑмсине хӗстерсе тусан ҫине шӑнкарчӗ те, ҫӑмӑл корзинкине хулпуҫҫи ҫине ҫакса, пулӑҫсем пек хыттӑн пусса уттарчӗ.

Он вытер рукавом слезы, щипавшие облупленный носик, высморкался двумя пальцами в пыль, вскинул на плечо легкий садок и пошел прочь своей цепкой, черноморской походочкой.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпӗ кӗлет патӗнче тӑраттӑм, ун ҫивиттййӗ ҫине вӗлернӗ кайӑксен тушкисене сара-сара хунӑччӗ, стенасене тюлень тиресем ҫакса сӑрнӑччӗ.

Я стоял у амбара, крыша которого была обложена тушками убитых птиц, а на стенах распялены шкуры тюленей.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав вӑхӑтра матрос пуҫӗ пулӑҫсен тетелӗсемпе вӗренӗсем ҫине ҫакса тухнӑ пӗчӗк флагсем хушшинчи хумсем ҫинче ярӑнни аран-аран курӑнакан пулчӗ.

Между тем голова матроса уже еле-еле виднелась в волне среди флажков, качавшихся над рыбачьими сетями и переметами.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл пысӑк ҫӗлӗк тӑхӑннӑ, хура мӑйӗнчен револьверӑн сарӑ шнурне тата хулпуҫҫи ҫинчен пысӑк хӗҫ ҫакса янӑ.

Он был в белом кителе чертовой кожи, с оранжевым револьверным шнуром на черной шее и с большой шашкой.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӑм чӳлмексем ҫакса тултарнӑ ҫатансен тепӗр енче Петя пӗр пӗчӗк йӗтем курать.

За плетнем, на котором торчало множество глиняных кувшинов, Петя увидел уютный гарман.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тараса кашти пӗр вӗҫӗпе, ҫӑлти шыва курасшӑн пулнӑ пек, аялалла пӗшкӗнме тытӑнчӗ, ҫав вӑхӑтра шӑтӑклӑ пысӑк чул ҫакса янӑ тепӗр вӗҫӗ ҫӑмӑллӑн ҫӳлелле ҫӗкленме пуҫларӗ.

Журавель заскрипел, один конец громадного коромысла стал наклоняться, как бы желая заглянуть в колодец, в то время как другой — с привязанным для противовеса большим ноздреватым камнем — легко поднимался вверх.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун вӗҫне сӑнчӑрпа йывӑр юман витре ҫакса янӑ.

К ее концу была прикована на цепи тяжелая дубовая бадейка.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Айне ҫакса янӑ витрепе кӗмсӗртетсе, дилижанс панулми пахчи аяккинчен, беседка ҫумӗнчен, выльӑх тата чӑх-чӗп витисем патӗнчен иртсе кайрӗ.

Дилижанс, гремя подвязанным ведром, проехал мимо фруктового сада, мимо беседки, мимо скотного и птичьего дворов.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав пӗччен ракушкӑсене хӗрачасем ҫип ҫине тирсе мӑй шӑрҫисем вырӑнне ҫакса ҫӳреме юратнӑ.

Девочки любили нанизывать эти ракушечки на суровую нитку.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем, алла-аллӑн тытса, Китай хунарӗсем ҫакса ҫутатнӑ пахча тавра утса ҫавӑрӑннӑ.

Они прошли под руку вокруг сада, увешанного китайскими фонариками.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара тарӑнӑн сывласа, стена ҫине хут листа ҫакса хураҫҫӗ вӗсем — ку ҫын ан ҫухалтӑр-ха, теҫҫӗ пуль.

и, вздохнув, прикалывают к стене — чтобы не затерялся — листок бумаги.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пыратӑп, терӗм те трубкӑна ҫакса хутӑм.

Я сказала, что приду, и повесила трубку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ав, ҫав ката патӗнче», терӗ мана шӑлавар тӑхӑннӑ сандружинница; пилӗкӗнчен хӑй пысӑк наган ҫакса янӑ; вӑл мана вӗтлӗх вӑрманалла кӗнӗ енне тӑсса кӑтартрӗ, тата леререхре, хӗвел ҫути ҫинче ҫиҫсе, хурӑн кати курӑнатчӗ.

«Вон там, где лесочек», — сказала мне сандружинница в штанах, с большим наганом на ремне, указав в ту сторону, где луга переходили в жидкий перелесок, а за ним, сияя под солнцем, стояла берёзовая роща.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав ҫын моряк иккен — кителӗпе противогазне пукан ҫине ҫакса хунӑ.

Это был моряк — китель и противогаз висели на стуле.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем пӗр-пӗринпе алӑран-алла тытӑнса хастарлӑн пычӗҫ, анчах ҫакна куҫҫуль юхтармасӑр пӑхма пулмарӗ, — ҫак пӗчӗкҫӗскерсем ҫурӑмӗсем ҫине кутамккасем ҫакса кайнине курсан ирӗксӗрех куҫҫуль тӑкӑнчӗ!

Они шли, взявшись за руки, бодро, но это было невозможно, невозможно видеть без слёз, как они идут, такие маленькие и уже с мешками за спиной!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed