Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑлса (тĕпĕ: шӑл) more information about the word form can be found here.
Эсӗ пысӑк начальнике тухрӑн, уйӑхшар киле килсе курмастӑн, — Ниловна куҫне шӑлса илчӗ, — хӗрӗм хӑй валли уйрӑм йӑва ҫавӑрать…

Ты в большие начальники пошел, по месяцу дома не бываешь, — Ниловна вытерла глаза, — а дочка свое гнездо свивает…

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тутӑр вӗҫӗпе куҫҫулне шӑлса, вӑл ывӑлне сак ҫине лартрӗ, хӑй юнашар ларчӗ те килти ӗҫсем ҫинчен каласа кӑтартма пуҫларӗ.

Концом платка она вытерла слезы, усадила сына на лавку, сама села рядом и стала рассказывать свои домашние новости.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл ҫӗлӗкне хывса чышкипе тарланӑ кукшине шӑлса илчӗ те, сывлӑх сунмасӑрах, Сергей ҫине сиввӗн пӑхрӗ.

Он снял шапку, вытер кулаком вспотевшую лысину и, не здороваясь, мрачно посмотрел на Сергея.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Адъютант, ҫамрӑк сӑн-питлӗ подъесаул, халтан кайнӑ тискер кайӑк пек шиклӗн пӑхкаласа, тарланӑ ал тупанӗпе ҫӳҫне шӑлса илчӗ.

Адъютант, молодой подъесаул, затравленно озирался, гладил волосы потной ладонью.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӗри-тавра урӑм-сурӑм шӑв-шав пуҫланса кайрӗ те, тӑвӑллӑ кӑшкӑрашу хумӗсем вара Калмыкова ҫав самантрах хӑй тӑракан пичке ҫинчен шӑлса антарчӗҫ, тейӗн.

Поднялся неуемный шум, буря выкриков словно сорвала Калмыкова с бочонка.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан шухӑш ҫӑмхи, тахҫан ҫӳресе курнӑ лайӑх пӗлекен сукмак ҫине кустарса янӑшӑн савӑннӑ евӗр, хӑвӑрт та чӑртмаххӑн ҫавӑрӑнса сӳтӗлме, тӳссе ирттернӗ самантсене сыпӑкӑн-сыпӑкӑн аса илтерме тытӑнчӗ: ҫапӑҫура вилнӗ вырӑс тата нимӗҫ салтакӗсен пичӗ-куҫӗсем, нӗрсӗррӗн сапаланса выртакан кӗлеткесем; тӗрлӗ сасӑллӑ шӑв-шав, калаҫу; тахҫан курнӑ пейзажӑн вӑхӑт шӑлса кайнӑ тӗссӗр татӑкӗсем; никама каласа паман, анчах темле майпа упранса юлнӑ шухӑшсем; канонадӑн аса илсе ҫитермелле мар хӑрушӑ ахрӑмӗсем, пулемет шатӑртатнӑ тата лента кӑштӑртатса шунӑ сасӑсем, хаваслӑ музыка, тахҫан юратса пурӑннӑ хӗрарӑмӑн чуна ыраттармалла хитре те кӑшт шупкарах тути, унтан каллех тата — вӑрҫӑ таткаланчӑкӗсем, — вилнӗ ҫынсем, тӑвансен масарӗсен пусӑрӑнса кӗнӗ тӗмескисем… — ҫаксем пурте пуҫра ҫывӑрмасӑр курнӑ тӗлӗк пек умлӑн-хыҫлӑн шӑвӑна-шӑвӑна иртрӗҫ.

А затем память, словно обрадовавшись, что направили ее на знакомую, утоптанную тропу, настойчиво и злорадно стала подсовывать обрезки воспоминаний: лица, безобразные позы убитых русских и немецких солдат, разноголосую речь, бескрасочные, стертые временем куски виденных когда-то пейзажей, невысказанные, почему-то сохранившиеся мысли, внутренне еле ощутимые отзвуки канонады, знакомый стук пулемета и шорох ленты, бравурную мелодию, красивый до боли, чуть блеклый рисунок рта любимой когда-то женщины и опять — клочки войны: убитые, осевшие холмики братских могил…

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Корнилов ӑна именсе те хӑюсӑррӑн ҫӗре шӑлса пӑрахрӗ.

Корнилов стряхнул его чуть смущенным, нерешительным движением.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл утнӑ ҫӗртех китель тӳмисене вӗҫертсе ячӗ, кӑсӑрук айӗнчи тарне шӑлса илчӗ, пӳлӗмсен нӳрӗрех сулхӑнне туйнипе хавасланнӑскер, хура картлашкасем тӑрӑх ҫӳлелле улӑхса, хӑй пӳлӗмне кӗрсе кайрӗ.

На ходу расстегивая китель, вытирая под козырьком пот, он по черной лестнице поднялся к себе, радостно ощутив сыроватую прохладу комнат.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫак самантра Петро арӑмне вӗлерес пек хӗнеме хатӗрленсе пурӑннине аса та илмерӗ, ӑна ҫынсен умӗнчех ҫупӑрласа лӑпкарӗ, табак тӗтӗмӗпе сарӑхса якалнӑ пуҫ пӳрнипе илемлӗ куҫ харшисен ҫаврака пӗкӗчийӗсенчен шӑлса ачашларӗ.

В этот момент Петро не помнил, что собирался бить жену смертным боем, — ласкал ее на людях, гладил большим обкуренным пальцем писаные дуги ее бровей, радовался.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑнӑхнӑ манерӗпе хӗрлӗ сухалне ик еннелле шӑлса уйӑрчӗ те такам ҫине вӗчӗхсе ҫитнӗ евӗр ҫилӗллӗн тулхӑрса калаҫма пуҫларӗ:

Он привычным жестом раздвоил гнедоватую бороду, заговорил, злобясь неизвестно на кого:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий путмар сакки ҫине пырса ӳпӗнчӗ те аса илӗвӗсенче каллех хӑй тап-таса тухнӑ, анчах вӑхӑт шӑлса питӗрнӗ пурнӑҫ сукмакӗсем тӑрӑх аташса ҫӳреме пикенчӗ.

Григорий упал на нары, хотел еще блуждать в воспоминаниях по исхоженным, заросшим давностью тропам.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Куҫ умне вӑхӑт шӑпӑрӗ шӑлса тӗссӗрлетнӗ Аксинйӑн вӗҫӗмсӗр ҫывӑх та, ҫав вӑхӑтрах ют сӑнӗ шӑвӑнса тухрӗ.

Память вылепила неясные, стертые временем бесконечно дорогие и чуждые линии лица.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лиховидов урисене ӳсӗр ҫын пек ҫапкалантарса пырать, сӳнӗк куҫӗсем ҫӗрелле тирӗннӗ, аллисемпе хӑлаҫланать: хӑраххипе — сывлӑшра темӗн тытма, тепӗр аллипе пичӗ ҫинчи куҫа курӑнман эрешмен картине шӑлса пӑрахма хӑтланать, тейӗн.

Шел Лиховидов, пьяно кидая ногами, уронив глаза, что-то хватал в воздухе рукой, другой словно смахивал с лица невидимую паутину.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казак сӑн-пичӗ самантрах тӗксӗмленчӗ, пичӗ ҫинчи кулли, ҫил шӑлса кайнӑ пек, таҫта ҫӗтрӗ.

Лицо казака сразу стало серьезным, улыбку — как ветер стряхнул.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук шӗвӗр пӳрнипе ҫӑмламас ҫӑра куҫ харшийӗ ҫинчи шыв тумламӗсене шӑлса илчӗ, пуҫне ҫӗклесе пӑхмасӑр, хуллен чӗнчӗ:

Бунчук указательным пальцем смахнул с широких и густых бровей дождевую сырость, — не поднимая головы, тихонько окликнул:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑма кравать ҫинчен кӗрӗк пиншакне йӳле ярса выртакан офицер тӑрса ларчӗ, кӑвакара пуҫланӑ тӑрмаланчӑк ҫӳҫне аллипе шӑлса якатрӗ, тутлӑн анасласа илчӗ.

С дощатой кровати приподнялся офицер в распахнутой тужурке, провел рукою по всклокоченным седеющим волосам, зевнул.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, йӗпе пӳрнисемпе хыпашласа, шинель тӑхисене вӗҫертрӗ те ҫухави ҫинчи шыва шӑлса тӑкрӗ, таптанса пылчӑкланнӑ улӑм ҫинче аттине сӑтӑрса тасатрӗ.

Скользя мокрыми пальцами по застежкам, он торопливо расстегнул шинель, стряхнул с воротника воду, наскоро вытер сапоги о втоптанный в грязь пучок соломы.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анюта ӑна алшӑллипе шӑлса тасатрӗ, вӑл сӗтел ҫине арбуз пырса хунине, тарелкӑпа ҫӗҫӗ илсе килнине пӑхса, Сергей хӑй ӑшӗнче Саввӑран кӗвӗҫсе илчӗ — лайӑх арӑм ун.

Анюта вытерла его полотенцем, и то, как она положила арбуз на стол, как принесла тарелку, ножик, заставило Сергея снова в душе позавидовать Савве — хорошая была у него жена.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Гусеницӑсене тинкерсе пӑхрӗ, вӗсем те таса, тутӑрпа шӑлса типӗтнӗ; чӗрнипе резина бандажсене чӗрсе пӑхрӗ.

Внимательно осмотрел гусеницы, тоже чистые, протертые тряпкой, опорные катки, поцарапал ногтем резиновые бандажи.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей васкамасӑр танк йӗри-тавра ҫаврӑнчӗ, ӑшӑ, шӑлса типӗтнӗ броньӑна аллипе ачашларӗ, башня ҫинчи кивелнӗ йӗр ҫине пӑхрӗ — бомбӑн ансӑр татӑкӗ чӗрсе кайнӑ йӗр хуралнӑ та кӑшкӑру палли пек тӑрса юлнӑ.

Сергей не спеша обошел танк, похлопал ладонью теплую, досуха вытертую броню, посмотрел на знакомую, уже застаревшую царапину на башне — узкий осколочный след на металле почернел и был похож на восклицательный знак.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed