Шырав

Шырав ĕçĕ:

Буратинона (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.

Пусма айӗнчи тӗттӗм пӳлӗм алӑкне уҫрӗ те, Артемона хулпуҫҫи ҫинчен антарса койка ҫине хучӗ, Буратинона, Пьерона тата Мальвинӑна хӑйӗн хӗвӗнчен кӑларса сӗтел ҫине юнашар лартрӗ.
Отпер дверь в полутёмную каморку под лестницей, снял с плеча Артемона, положил на койку, из-за пазухи вынул Буратино, Мальвину и Пьеро и посадил их рядышком на стул.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мальвина, пӗр сӑмах чӗнмесӗрех, Буратинона мӑйран ыталаса илчӗ, анчах чуптума пултараймарӗ, Буратинон вӑрӑм сӑмси кансӗрлерӗ.
Мальвина, не говоря ни слова, обхватила Буратино за шею, но поцеловать не смогла — помешал его длинный нос.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Йывӑҫран тунӑ ҫӑмӑл Буратинона ҫил хӑй аллине ҫавӑрса илчӗ, ҫавӑра-ҫавара вӗҫтерсе кайса айкинелле ывӑтса ячӗ.
Ветер подхватил лёгонького деревянного Буратино, закружил, завертел его «двойным штопором», швырнул в сторону.

Анчах вӗсем, хуть те темӗн чухлӗ ҫаврӑнкаласа пӑхрӗҫ пулсан та, Буратинона ниҫта та кураймарӗҫ.
Но сколько они ни оглядывались, Буратино нигде не было видно.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Синьор, Карабас Барабас, пире мӗскӗнсене вунӑ ылтӑн укҫа парсан, эпир ҫак вырӑнтан сикмесӗрех сирӗн алла путсӗр Буратинона тытса паратпӑр, — терӗ.
— Синьор Карабас Барабас подарит нам на бедность десять золотых монет, и мы отдадим вам в руки негодяя Буратино, не сходя с этого места.

Эпӗ халех питех те маттур икӗ ачана чӗнсе килӗп, — эсир эрех ӗҫкеличчен вӗсем пӗтӗм вӑрмана ухтарса тухӗҫ те, Буратинона кунта сӗтӗрсе килӗҫ, — тет вӑл.
Сейчас я позову двух расторопных ребят, покуда вы подкрепляетесь вином, они живо обыщут весь лес и притащат сюда Буратино.

— Буратинона ывӑҫ тупанӗ ҫине хуратӑп та, тепӗр ывӑҫ тупанӗпе хаплаттаратӑп кӑна, — тет вӑл мухтанса, — ун вырӑнне вара йӗпе вырӑн кӑна тӑрса юлӗ, — тет.
— Положу Буратино на ладонь, — хвастливо говорил он, — другой ладонью прихлопну — мокрое место от него останется.

Буратинона никам та курмарӗ.
Буратино никто не заметил.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Вӑл путсӗр Буратинона ҫӗҫӗпе касса вакласа пӗтерӗп, — тесе мӑкӑртатса илчӗ Карабас Барабас.
— Этого негодяя Буратино разрежу перочинным ножом на кусочки! — ворчал Карабас Барабас.

— Ан, часрах ан! — тет вӑл Буратинона.
— Слезай, слезай! — сказал он Буратино.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унӑн куҫҫулӗсем те типсе ҫитеймен-ха, — вӑл Буратинона чӑланран йӗкехӳресем сӗтӗрсе кайса ҫисе янӑ тесе ӗненсех тӑнӑ пулнӑ.
Глаза у неё всё ещё были заплаканные — она была уверена, что крысы утащили Буратино из чулана и съели.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ӗнер каҫхине ҫак хир урлах ҫара ҫерҫи Буратинона сенкер ҫӳҫлӗ хӗр килӗнчен Ухмахсен Ҫӗршывне ертсе килнӗччӗ.
По этому полю вчера ночью летучая мышь увела Буратино из дома девочки с голубыми волосами в Страну Дураков.

Унта, сарлака ҫулҫӑсем ҫинче выртса, Пьеро Буратинона каласа кӑтартма тытӑнчӗ:
Там, лёжа на прелых листьях, Пьеро шёпотом начал рассказывать ему:

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывӗнчен тарать те, инкек-синкек тӗлӗшпе, хӑйӗн юлташне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӗсен куҫӗсем алчӑрхаса кайнипе Буратинона та, шурӑхса кайнӑ ҫынна та асӑрхаймарӗҫ.
Глаза их были так налиты злостью, что не заметили ни Буратино, ни бледного человечка.

Буратинона ҫаксене пӑхса ларма йӑлӑхтарчӗ.
Буратино это наконец надоело.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Йытпуллисем хӑйсен хытӑ тутисемпе Буратинона кӑтӑклаҫҫӗ, унӑн калпакӗ ҫинчи ярапана килӗштерсех чӑмлаҫҫӗ, сӗлӗхӗсем пиншак кӗсъисене кӗрсе лараҫҫӗ.
Головастики щекотали Буратино жесткими губами и с удовольствием жевали кисточку на колпаке, пиявки заползли в карман курточки.

Буратинона йывӑҫран тунӑ, ҫавӑнпа вӑл шывра путма пултарайман.
Буратино был деревянный и поэтому не мог утонуть.

Сыщиксем Буратинона полици уйрӑмне илсе пычӗҫ.
Тем временем сыщики привели Буратино в отделение.

Полицейскисем Буратинона ярса илеҫҫӗ те, ӑна тӳрре тухас майпа сӑмах та уҫтармаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑрушӑ вӑрра — Буратинона пушӑ вырӑнта, ҫӳп-ҫапсем патӗнче тупни ҫинчен ӑнлантарса парать тилӗ.
Лиса объяснила, что опасный воришка — Буратино — обнаружен на пустыре.

Тилӗпе аҫа кушак Буратинона пӗр пушӑ вырӑна, ҫӗмӗрӗлнӗ чӳлмексем, ҫӗрӗк пушмаксем, шӑтӑк калушсем тата ҫӗтӗк-ҫурӑксем купаланса выртакан ҫӗре илсе пычӗҫ…
Лиса и кот привели Буратино на пустырь, где валялись битые горшки, рваные башмаки, дырявые калоши и тряпки…

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics