Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑсран (тĕпĕ: ӑс) more information about the word form can be found here.
Каҫарӑр мана, ухмаха, пачах та ӑсран тухрӑм, туршӑн та, ухмахланса кайрӑм.

Простите меня дурака, с ума спятил, ей-Богу, одурел вовсе.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Ҫавӑнтанпа Васян амӑшӗ те хуйхӑпа ӑсран тайӑлнӑ: вӑл ачи путса вилнӗ ҫӗре килсе выртать те, астӑватӑр пулӗ, леш Вася ялан юрлакан юрра юрласа хурланса йӗрет, турра ӳпкеленӗ пек хурланса юрлать…

Ведь вот с тех пор и Феклиста не в своем уме: придет да и ляжет на том месте, где он утоп; ляжет, братцы мои, да и затянет песенку, — помните, Вася-то все такую песенку певал, — вот ее-то она и затянет, а сама плачет, плачет, горько Богу жалится…

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Е эпӗ ватӑлнипе ӑсран тухрӑм, е тата… — хам та ӑнланаймастӑп.

Или я глуп стал, состарелся, что ли, — не понимаю.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Ҫӳҫ кӑтрине ҫеҫ, вӑрӑм ҫӳҫ кӑтрине тата шыв ҫинчи хур акӑш евӗрлӗ кӑкӑра, юр пек шап-шурӑ мӑя, хулпуҫҫисене, ӑсран тухиччен чуптумалли пит-куҫа ҫеҫ курать.

Кудри, кудри он видел, длинные, длинные кудри, и подобную речному лебедю грудь, и снежную шею, и плечи, и все, что создано для безумных поцелуев.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Урамалла кӗрсе кайсан, сасартӑк вӗсене темле ӑсран тухнӑ ҫын тытса чарчӗ.

Они поворотили в улицы и были остановлены вдруг каким-то беснующимся.

VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ку тӗтрелӗхре кайӑксем ҫуначӗсемпе ҫапса ҫӳлелле те, аялалла та, ӑсран тухнӑ пек вӗҫеҫҫӗ, вӗсем куҫӗсемпе пӗр-пӗрне те паллаймаҫҫӗ, кӑвакарчӑн хурчкана курмасть, хурчки кӑвакарчӑна курмасть, хӑйӗн вилӗмӗнчен аякра вӗҫнипе аякра вӗҫменнине вара никам та пӗлмест…

Безумно летают в нем вверх и вниз, черкая крыльями, птицы, не распознавая в очи друг друга, голубка — не видя ястреба, ястреб — не видя голубки, и никто не знает, как далеко летает он от своей погибели…

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Пачах ӑсран тухнӑ!

Совсем спятил с ума!

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Эсир ӑсран тухнӑ!

Вы с ума сошли!

XI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Часрах тӑчӗ те, ӑсран кайса, каллех ҫул ҫине чӑн малта ӗрӗхсе пыракан лаша ури айне упаленсе тухрӗ.

Но сейчас же поднялся и, обезумев, выкарабкался опять на дорогу, как раз под ноги коню, скакавшему впереди всех.

V сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Эпӗ ӑна пӑхӑнмаллине ӑнланса, ром ӗҫсе ӑсран кайнӑ, чирлӗ пират ларакан ҫӗре ертсе кӗтӗм.

Я понял, что должен подчиниться, и провел его в зал, где сидел наш больной пират, одурманенный ромом.

III сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Эсӗ, ватӑ ухмах, ӑсран тухмарӑн пулӗ-ҫке… — чашкӑрса илчӗ вӑл.

— Ты, старый дурень, с ума, что ли, спятил… — прошипела она.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Апла пулсассӑн, — тенӗ Бобров, — сан сӑмахху, Яков Тарасович, тӗрӗсех: ӑсран тухнӑ вӑл…

— Стало быть, — сказал Бобров, — твоя правда, Яков Тарасович: не в уме он…

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Малтан хӑйсене хӑйсем аристократла хӑтланкаларӗҫ, ман ҫине пӑхса чӑхлатса ларчӗҫ, кайран — хӑйсемех ӑсран кайиччен ӗҫсе супрӗҫ…

Сначала играли аристократов и всё фыркали на меня, но потом все вдребезги напились…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах эс ӑслӑрах пулнӑ пулсан, тен, вӑл ӑсран тайӑлман та пулӗччӗ…

Кабы умнее была — может, он бы не свихнулся!..

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Тӑсӑку пур, мӗн калама, анчах ӑсран ытлашши мар…

— Потому что ты большая, а не очень умная…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан каярах хреснашшӗ ун ҫинчен суту-илӳ тӗнчинче — Фома ӑсран тайӑлнӑ, ахӑрнех ӑна опека тутарма тивет пуль, тесе сӑмах сарсан, вӑл тарӑхса кайнӑ, ҫав вӑхӑтрах хӑраса ӳкнӗ.

И совсем возмутило, испугало его, когда он узнал, что крестный пустил в торговый мир слух о том, что он, Фома, — не в своем уме и что над ним, может быть, придется учредить опеку.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Халӗ ман ҫакӑн пек тӑвас килет: хулана таврӑнатӑп та, сан пирки — ӑсран кайнӑ ҫын, тесе евит тӑватӑп, вара сана урмӑшнисен ҫуртне хупса лартатпӑр.

Теперь я так хочу — приеду в город и буду хлопотать, чтобы признали тебя умалишенным и посадили в сумасшедший дом.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ку самах… ӑсран!

Это слова… от ума!

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Темӗнле, ӑсран кайнӑ хӗрарӑм майлӑрах… — ассӑн сывласа каланӑ Ефим.

Вроде как не в своем уме женщина… — вздыхая, сказал Ефим.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗлместӗп, тен, Анат Сӑрмӑшпа Тури Сӑрмӑш шкулӗнче ҫеҫ пуль Кронид Евграфович евӗрри, анчах та ӑсран кӑптӑртаттарса кӑларман вӗт-ха эпир ҫав ҫынна, акӑ, вал пур, ҫӳрет пирӗн хушшӑмӑрта, кун ҫутипе, хӗвел ӑшшипе савӑнать, чӑрмантарать ярт-ярт пусса утма, кансӗрлет… — чарӑнчӗ Андрей Васильевич урай варрине, шухӑша путнӑ лек пулса тӑчӗ, каллех Кузьма Афанасьевичпа ҫумлӑн пырса ларчӗ.

Help to translate

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed