Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫыхать (тĕпĕ: ҫых) more information about the word form can be found here.
Капӑрлӑхӗпе тата вӑрӑмӑшӗпе пуян, тӗксӗм ҫӳҫне пӗр ҫивӗте явса, унпа пуҫне виҫӗ хут ҫавӑрса ҫыхать.

Богатые пышностью и длиной, темные волосы ее были заплетены в одну косу, окружающую голову почти трижды.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

— Эпӗ маларах каланӑ пек пулса иртрӗ, — хушша кӗчӗ боцман бинт вӗҫне шӑлӗпе туртса — унпа вӑл ҫӗҫӗпе амантнӑ аллине ҫыхать.

— Было, как я уже рассказал, — перебил боцман, держа зубами конец бинта, которым он спешно обматывал раненную ножом руку.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Иван Гора хӑйӗн тар-шурпа кавсӑлнӑ кӗпине турткаласа тӳрлетет, ырхан хырӑмӗ ҫинчи чӗн пиҫиххине туртарах ҫыхать, унтан тусанланнӑ ҫӳҫӗ ӑшне пилӗк пӳрнине те чиксе ярса, ҫӳҫне кӑштах вирелле шӑлса якаткалать те, куҫӗ хӗррипе Агриппина ҫинелле пӑхать.

Иван Гора оправил просоленную рубашку, подтянул ремень на тощем животе, пятью пальцами влез в пыльные волосы, откинул и несколько пригладил их и мельком покосился на Агриппину.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Сасси унӑн хытӑ, Марья ыйхӑллӑн ҫӗкленсе кӗрӗкне тӳмелет, тутӑрне туртса ҫыхать.

Голос у него был жесткий, Марья сонно поднялась, повязала платок, застегнула шубейку.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Хӗр-санитарка унӑн аллине бинтпа ҫыхать.

Девушка-санитарка бинтовала ему руку.

XXIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Василий пичче хӑйӗн «сидрне» майласа ҫыхать.

Дядя Василий завязывал свой «сидор».

XIX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫак ҫын хӗлӗн-ҫӑвӗн нимӗҫ пуставӗнчен ҫӗлетнӗ сарӑрах тӗслӗ сӑхманпа ҫӳрет, анчах та пилӗкне вара пиҫиххи ҫыхать; кӑвак шалавар тата кӑтрашка тиртен ҫӗленӗ ҫӗлӗк тӑхӑнса ҫӳрет.

Этот человек ходил в зиму и лето в желтоватом нанковом кафтане немецкого покроя, но подпоясывался кушаком; носил синие шаровары и шапку со смушками.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Ӑстаҫӑ вара шӑрҫаллӑ чӑмӑрккасене пуҫтарса ҫыхать те пиҫиххийӗпе пӗрлештерет.

Тогда мастерица собирает бисер в шарики и соединяет с поясом.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Пиҫиххи ӳретти вырӑнӗнче ҫӳрекен шурӑ ҫӑмха ҫиппине халь ӑстаҫӑ сылтӑм алӑпа тытать, сулахай алӑпа ҫыхать.

Для этого мастерице достаточно белую нить основы взять в правую руку, а вязать левой рукой.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Витӗрсе пӗтерсен ӑстаҫӑ турпассене саланса каясран пӗрле ҫыхса хурать, пилӗкне пиҫиххи ҫыхать, пӗр-пӗр линейка, йывӑҫ ҫӗҫӗ пекки е хачӑ хатӗрлет, ураҫҫи валли 60-70 см тӑршшӗ ҫипсем татса хурать.

Закончив проборку нитей основы, осторожно берут в руки кучку дощечек и перевязывают их, чтобы не перепутались, мастерица нарезает нитки длиной по 60-70 см для утка, приготавливает линейку или деревянный ножик, подпоясывается, садится на стул.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Лю Гуй-лань шлепкесем ҫыхать: вӑл вӗсене кӳршӗ ялта жмыхпа тата улӑмпа улӑштарать.

Лю Гуй-лань плетет соломенные шляпы: она обменяет их в других деревнях на жмых и солому.

XXX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ют ҫын хӑналани чӗлхене ҫыхать, — асӑрхаттарчӗ Вань Цзя.

— Чужое угощение язык связывает, — наставительно заметил Вань Цзя.

V // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл урисене хӑй айне хуҫлатса хунӑ та хӑмӑшран шлепке ҫыхать.

Она сидела поджав под себя ноги, и плела шляпу из тростника.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унтан лава хытӑ пӑчӑртаса ҫыхать, мана ун тӑррине лартать те; «Лайӑх тыт, Ваня, ӳксе ан юл…» тет.

Туго увязывает их, подсаживает меня на воз, приговаривая: «Держись, Ваня, не упади…»

3. Пирвайхи ӗҫсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Федорка хӑш чухне вуникӗ ҫулхи шӑллӗне хӗрхенет, ӑна ним чӗнмесӗр пулӑшма тытӑнать: ҫӗтӗк сӑхманне тӑхӑнтартать, пиҫиххи вырӑнне ҫинҫе чӗнпе туртса ҫыхать, уринчи пушмакӗсене сырса ярать.

Федорке иногда делалось жаль двенадцатилетнего брата, и она молча начинала помогать ему: запахивала дырявый кафтанишко, подпоясывала тонким ремешком вместо опояски, завязывала коты на ногах.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Вӑл хулӗ ҫине хӗрлӗ хулҫыххи ҫыхать, нӳрӗ тутӑр татӑкӗпе доскана шӑлса тасатать, сӗтел ҫинчен шӑлса илет, унтан юрлать, юрлать:

Она надевает на руку красную повязку, берёт пыльную тряпку, вытирает доску, вытирает стол и поёт, поёт:

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ефим Кондратьевич, пакурне аллинчен вӗҫертсе, якорь пӑявне хӑлӑпран ҫыхать, унтан пакур аврине те унпа ҫыхса лартать.

Ефим Кондратьевич отпускает багор, привязывает веревку кошки к скобе, потом привязывает и рукоятку багра.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хулӑн пӑявне вӑл Костя пулӑшнипе кимӗ сӑмсинчи тимӗр ункӑран ҫыхать, йӑлмакне хӑй ҫине хул урлӑ тӑхӑнса ярать.

Толстую он с помощью Кости привязывает к скобе на носу, петлю надевает через плечо.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Куккӑшӗ Костьӑна ҫинҫе кантрапа ҫавӑрса ҫыхать, унӑн вӗҫне хӑйӗн пиҫиххийӗнчен кӑкарать.

Дядя обвязывает Костю тонкой веревкой, конец ее укрепляет у себя на поясе.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Шуса ан кайтӑр тесе, ӑна Костя ҫиелтен ҫинҫе кантрапа ҫыхать.

Чтобы повязка не сползла, Костя перевязывает ее бечевкой.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed