Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ытлах (тĕпĕ: ытла) more information about the word form can be found here.
Пӗр хӗвелпе пурӑнма аван, ытлах шӑрӑх мар.

Хорошо жить под одним солнцем, не слишком жарко.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл манӑн кӑмӑла ытлах каймасть.

Не очень-то она мне нравится!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ытлах ыратман пулсан, макӑрман пулӑттӑм.

— Если бы поменьше было больно, я бы не плакала.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Хӑй ӑшӗнче вӑл: «Юрӗ. Пурӑнсан, курӑпӑр. Пирӗн ӗҫсем ытлах начар мар тӑр-ха, тен кунтан кӑна вӗсем ҫапла курӑнаҫҫӗ» тесе те пӑхать.

Хотя он сам себе и говорил: «Ладно. Поживем — увидим. Может быть, не так уж дела скверны, как это нам здесь кажется».

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Малтанхинчен ытлах мар.

— Не больше, чем раньше.

LХХХV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӑшалпа пени Зеба ытлах тӗлӗнтермен.

Выстрел не слишком удивил Зеба.

LХХХII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Зеб Стумп ытти енчен ытлах пысӑк вӗреннӗ ҫын мар пулин те, ҫав ӑслӑлӑха вӑл лайӑх вӗренсе ҫитнӗ.

Хотя Зеб Стумп и не слишком большой ученый в других отношениях, но эту премудрость он постиг хорошо.

LXX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗрре ӑна комиссар тӑванӗн хӗрӗ, фортри чи илемлӗ хӗр, ҫав темтепӗр курассишӗн шыраса ҫӳрекен ҫын ҫине ытлах та кӑмӑллӑн пӑхса илнӗ пек туйӑнса кайнӑ-мӗн.

Ему однажды показалось, что племянница комиссара, первая красавица форта, слишком благосклонно посмотрела на мустангера.

LXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӑхать — тутар ялӗ ларать, пысӑк та мар, пӗр вунӑ килӗрен те ытлах пулмӗ; ялӗ варринче тӑрӑллӑ миҫӗт ларать.

Видит — деревня татарская, домов десять, и церковь ихняя, с башенкой.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем хуллен юрттарса пынӑ, каялла общество патне тавӑрӑнма ытлах васкаман курӑнать.

Ехали они легкой рысью, видимо не слишком торопясь вернуться к обществу.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эпӗ хам ытлах начар хӑналаса ярасран ҫеҫ хӑратӑп.

— Боюсь только, что мое гостеприимство будет слишком скромным.

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мильӑран ытлах мар.

Миля, не больше…

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫук, мисс, манӑн сирӗн ҫӳҫ анчах мар, сирӗн пек савнӑ сӑн-пит, алебастр пек шурӑ ӳт-тир те, яштака ӳт-пӳ те пултӑрччӗ, — ҫавӑ ытлах та лайӑх пулнӑ пулӗччӗ.

— Нет, мисс, я хотела бы, чтобы у меня были не только ваши волосы, но и ваше милое лицо, ваша кожа, белая, как алебастр, ваша стройная фигура, — Это было бы замечательно!

X сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑрушлӑх ытлах та уҫҫӑн палӑрнӑ.

Признаки надвигающейся бури были слишком очевидны.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫапах та хӗвел ҫумӑр пӗлӗчӗсем хыҫне пытанса ларни ҫулҫӳренсен кӑмӑлӗсене ытлах та пӑсса пӑрахнӑ.

Однако самый факт, что солнце скрылось за тучи, угнетающе подействовал на настроение путников.

III сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл вилнишӗн — ахӑртнех, ун вилӗмӗ инҫе мар пулас, — никам та ытлах кулянмасси пирки иккӗленмелли ҫук.

Можно было не сомневаться, что его смерть, по всей видимости, уже недалекая, не вызовет ничьих сожалений.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унсӑр пуҫне, ҫакӑн пек кайсан, тискер кайӑксем тапӑнассинчен те ытлах шикленмелле мар.

Кроме того, тогда можно было бы меньше опасаться нападения хищных зверей.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Том старике ытлах хака яраймӑн, анчах ытти тӑваттӑшӗ — ҫирӗп каччӑсем, вӗсемшӗн Казонде пасарӗнче лайӑх хак парӗҫ.

 — За старика Тома, пожалуй, много не выручишь, но остальные четверо — крепкие молодцы, и на рынке в Казонде за них дадут хорошую цену.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫул ҫинче ун пек-кун пек ним те пулмарӗ, ҫак кӗске ҫулта никам та ытлах ывӑнмарӗ.

Этот переход закончился без всяких приключений и даже никого не утомил.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Хам мӗн чухлӗ тӑнинчен ытлах памӗҫ, — кулса хирӗҫлерӗ Гсркулес.

— Не больше, чем я стою, — смеясь, ответил Геркулес.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed