Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтакан (тĕпĕ: ыйт) more information about the word form can be found here.
Хаваслӑ калавсем ыйтакан пике-майрана.

Даме, просящей веселых рассказов

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Питрен ҫапма ҫӑмӑл, анчах штаб ыйтакан тырра тупма — йывӑртарах.

По лицу легко ударить, а вот найти хлеб, который требует штаб, — сложнее.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Анчах ку ҫителӗксӗр вӗт — хутсем капитанӑн кӑмӑлне те, тырӑ ыйтакан штабӑн кӑмӑлне те тултарма пултараймаҫҫӗ.

Но ведь этого недостаточно — бумаги не могут исполнить желание капитана, и требующего штаба.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

«…Наци ялавӗпе витӗнтерсе пытарнӑ тата ют ҫын шучӗпе, «вак» халӑхсен шучӗпе «пачах та хӑрушӑ мар» интервенци организацилеме май пур чухне мӗне кирлӗ-ха империализмшӑн «хӑрушӑ», ҫитменнине тата жертвӑсем тума ыйтакан интервенци?..»

«…К чему «опасная» для империализма открытая интервенция, требующая к тому же больших жертв, раз есть возможность организовать прикрытую национальным флагом и «совершенно безопасную» интервенцию за чужой счет, за счет «малых» народов?..»

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Комендантран темӗн тилмӗрсе ыйтакан хӗрарӑмсемпе арҫынсен ушкӑнӗ ҫаксене пурне те хытса кайнӑ куҫсемпе пӑхать.

Кучка женщин и мужчин, добивавшихся чего-то у коменданта, смотрела на все это остекленевшими глазами.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Эсӗ пирӗнтен ыйтакан тӗп узелсемпе куҫса лармалли станцисем районта ӑҫта вӗсем санӑн?

Где же у тебя по району эти самые узлы и пересадки, которых ты от нас хочешь?

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Санӑн аҫун аллинче кашни кун ҫиме ыйтакан сакӑр карланкӑ пулнӑ пулсан, эсӗ ӗмӗрне те университета кӗрсе те курайрас ҫукчӗ.

Да ежели бы твой отец имел на руках восемь ртов, не видать бы тебе университета.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Эп миҫе ҫултине те, ятӑм-шывӑма та ыйтакан пулмарӗ.

Благо о моем возрасте и даже имени никто не спрашивал.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Тепӗр минут ҫеҫ, — терӗ Чартков кӑмӑллӑн, пӗр-пӗр япала ыйтакан ача сассипе.

«Минуточку только», говорил Чартков простодушным и просящим голосом ребенка.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Анчах ӑна яланах: «ӑҫта васкатӑн?» е «ҫапла ирех камӑн сухалне хырма каятӑн?» тесе ыйтакан паллакан ҫынсем хирӗҫ пулни майлӑ самант тупма памарӗ.

Но на беду ему попадался какой-нибудь знакомый человек, который начинал тотчас запросом: «куда идешь?» или «кого так рано собрался брить?» так что Иван Яковлевич никак не мог улучить минуты.

I // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.

Вӑл тутӑрсемпе сутӑ тӑвакан, хӑйне кашни курмассеренех пӗр-пӗр хитре хӗр сӑнне ӳкерсе пама ыйтакан персиянина аса илчӗ.

Он вспомнил про одного персиянина, содержавшего магазин шалей, который всегда почти, когда ни встречал его, просил нарисовать ему красавицу.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

«Парне ыйтакан ачасем ӗлӗк чылай сӑпайлӑрахчӗ.

«Времена меняются, и с подарками каждый раз по-разному.

Хӗл Мучи парни // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 52,56 с.

Хытса кайнӑ урисене пускаласа, Костя амӑшӗ патне пынӑ, амӑшӗ ун ҫине тархасласа ыйтакан айӑплӑ куҫӗсене ҫӗкленӗ.

Ступая деревянными ногами, Костя подошел к ней, и она подняла на него молящие, виноватые глаза.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ыйтакан та, ответ тытакан та пулмасть!

Ни спроса, ни ответа!

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кил хуҫи — восстание виҫӗ ывӑлӗпе старикне ӑсатнӑ карчӑк — ыйтакан ыйтусем ҫине Григорий сӳрӗккӗн хуравларӗ.

Григорий нехотя отвечал на расспросы хозяйки — старой казачки, проводившей на восстание трех сыновей и старика.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсир ыйтакан хулӑм укҫи ытла та вышкайсӑр, чӑтмалла мар маншӑн!

— Кладка ваша чересчур очень дюже непереносимая для меня!

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫитӗннӗ ҫын тӑватӑ ҫулхи ачапа, хӑйне чӑн-чӑн пысӑк лаша ҫине лартма ыйтакан ачапа ҫавӑн пек калаҫать.

С каким говорит дядька четырехлетнему своему воспитаннику, просящему посадить его на настоящую, на большую лошадь.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пинцяо ҫыннисем хӑйсем патне хаклӑ ыйтакан артистсен труппине чӗнме пултарайман, ҫавӑнпа вӗсем Чжао ялне кӑштах парса пая кӗнӗ те ҫуркуннехи уявсем вӑхӑтӗнче артистсем уҫӑ сывлӑшра вылянисене курма унта ҫӳренӗ.

Наша деревушка была слишком мала, чтобы собственными силами устроить такое представление, поэтому жители ежегодно вносили часть денег на этот общий праздник в Чжао.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Хӑй вӑхӑтӗнче Фан Сюань-чо шалу пама ыйтакан учительсен хутне кӗчӗ, вӑл, паллах ӗнтӗ, укҫа тӳлеме ыйтакан чиновниксен ҫумне пӗрлешрӗ.

Фан сочувствовал сейчас чиновникам, так же как в свое время учителям, требовавшим уплаты жалованья.

Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.

Вӑл ывӑннипе куҫӗсене уҫа-уҫа хупса, хӑйӗнчен ыйтакан комсомолецсене, пуҫне пӗрре сулахаялла, тепре сылтӑмалла пӑрса, ответ парать.

Он устало моргал глазами и большим пальцем чесал макушку, отвечая налево и направо обращавшимся к нему комсомольцам.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed