Шырав
Шырав ĕçĕ:
Старик, чӗнми пулса, ывӑлӗн ҫырӑвне хӑй ӑшӗнче вуласа тухнӑ, унтан, ӑна сӗтел ҫине хунӑ та, куҫхаршисене ҫӳлелле ҫӗклесе, тӗлӗнӳллӗ сӑнпа пӳлӗм тӑрӑх утса ҫаврӑннӑ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ашшӗ ҫине ывӑлӗн ҫырӑвӗ йӑлтах урӑхла шухӑш кӳнӗ, Тарасран ҫыру килнине пӗлсенех, старик пӗтӗм тӗлпулӑвӗпе ҫӳҫенсе кайнӑ, унтан, тӗлӗнмелле кулкаласа, хӑвӑрттӑн шакӑлтатма пуҫланӑ:
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Акӑ хреснашшӗ тесен, вӑл вара типӗ те тӗреклӗ вырӑнпа пынӑ, хреснай ывӑлӗн пурнӑҫне витӗр куҫӗпе аякран сыхласа, ҫӗлен пулӑ пек авкаланнӑ.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Маякин хреснай ывӑлӗн вӑрҫӑллӑ кӑмӑлне ҫийӗнчех тӗрӗс чухласа илнӗ.Маякин, тотчас же почуяв возможность скандала, сразу и верно определил боевое настроение крестника.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Вилнӗ Игнат хӑйӗн ывӑлӗн йӗркесӗр пурнӑҫӗ ҫинчен хаҫатра вуласа пӑхнӑ пулсан, ӑна, Фомкӑна, ҫавӑнтах ҫапса пӑрахнӑ пулӗччӗ! — тенӗ Маякин, чышкипе сӗтеле ҫапса.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Маякин, Медынскаяна пылчӑка пӑрахса, ӑна хреснай ывӑлӗн куҫӗнче алтанлӗхлӗ тунӑ, — ҫакна Фома часах ӑнкарса илнӗ.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Виҫӗ ҫул каялла улттӑмӗш Хань ун ывӑлӗн ҫамрӑк арӑмне кӑмӑлласа пӑрахнӑ.Три года назад Ханю-шестому приглянулась молодая жена ее сына.
XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Дасаоцза ывӑлӗн вилӗмӗ ҫинчен каласа пачӗ.
IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Пролётка ҫине ҫума-ҫумӑн вырнаҫса ларсан, хреснай ывӑлӗн васкавлӑ, пӑшӑрхануллӑ ыйтӑвӗсем ҫине Маякин симӗсрех куҫӗсене канӑҫсӑррӑн йӑлтӑртаттарса: — Аҫу йӑлтах ӑсне ҫухатрӗ… — тесе ответленӗ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Игнат хӑй ывӑлӗн уҫӑлса кайнӑ пит-куҫне тинкерсе пӑхса ларнӑ, куҫхаршисем унӑн шухӑшлӑн йӑшӑлтатнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл, ывӑлӗн пуҫне хӑйӗн кӑкӑрӗ ҫумне хӗстерсе тытса, ачашласа илнӗ, унтан каллех: — Мӗне кирлӗ вӑл ҫын улмине вӑрласси? — тесе ыйтнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ну, мӗнле, шкул кӑмӑла кайрӗ-и? — ыйтнӑ Игнат, ывӑлӗн ҫуталса кайнӑ хаваслӑ пичӗ ҫине савӑнӑҫлӑн пӑхса.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Маттур, Фома! — пикенсех каланӑ Игнат, ывӑлӗн ҫитӗнӗвӗсем ҫинчен пӗлсен…— Молодец Фома! — серьезно говорил Игнат, осведомляясь об успехе сына…
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл ывӑлӗн тимсӗрленнӗ пичӗ ҫине темӗнле кӑмӑлсӑррӑн, ҫав вӑхӑтрах — хӑраса кайнӑ пек пӑхнӑ.И в его взгляде на разочарованное лицо сына было что-то недовольное, почти боязливое…
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫавӑнпа пӗрлех хамӑр час-часах асӑнакан чӑрсӑр та вӑрӑ-хурахла дворянин Перерепенко ывӑлӗн Иван Ивановӑн еткерӗ те питех ирсӗр: унӑн йӑмӑкӗ тӗнчене паллӑ аскӑнчӑк хӗрарӑм пулнӑ, вӑл пилӗк ҫул ӗлӗкрех Миргородра пурӑннӑ егерсен ротипе тухса тарчӗ; хӑй упӑшкине хресченсен шутне ҫыртарчӗ.
IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
Тӳпе ывӑлӗн хӑрушла пичӗ умӗнче ҫакӑнса тӑракан марсиан сехӗрленнипе чарӑлнӑ куҫӗсемпе йывӑҫсем еннелле кӑтартрӗ, вӗсен хушшинче, тӗм хыҫӗнче, пысӑках мар ҫар кимми ларать.
Лось Гусева пулӑшма васкать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Механик ҫаврӑнса пӑхрӗ: Аэлитӑпа Тӳпе Ывӑлӗн сӑнӗсем — тӗлӗнмеллерех.
Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Хӑй туймасӑрах ун умне — ҫак ҫӗрлехи ыйхӑ евӗр — Тӳпе ывӑлӗн сӑн-пичӗ тухса тӑчӗ, — юр пек шурӑ ҫӳҫлӗ, сарлака, хумханчӑк, ҫине-ҫинех улшӑнакан йӗрсемпе, куҫӗсем пӗрре хуйхӑллӑ, тепре ҫепӗҫ, — Ҫӗр тӗпсӗрлӗхӗ пек хӑрушӑ, чуна аркатакан, аслатиллӗ-кисренӳллӗ куҫсем.
Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Вӑл тӗкӗр енне пичӗпе ларать, анчах нимӗн те курмасть те, илтмест те, — Тӳпе ывӑлӗн пысӑк алли ӑна ҫурӑмӗнчен ачашлать.
Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Ҫав авӑкра пулассине каласа кӑтартнине аса илеҫҫӗ: «Туман мӗскӗн ывӑлӗ, усалшӑн мӗлке пулса тӑр, вара тӳпе ывӑлӗн юнлӑ куҫӗ санӑн мӗлкӳне вӗлерме хӑмсарни — харама».
Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.