Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑрӑхпа (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Пӑчӑхтаракан шӑрӑхпа халтан кайнӑ тусанлӑ Петроград хыҫҫӑн, ҫынсене хула тулашӗнчи вырӑнсен ҫак чухӑн ҫутҫанталӑкӗпе мӗскӗн симӗс ӳсентӑранӗсем те савӑнтараҫҫӗ.

После задыхающегося от жары огромного пыльного Петрограда люди радовались даже этой бедной природе и скудной зелени пригородов.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Шӑрӑхпа аптранӑ йывӑҫсем тусанланнипе хуралнӑ турачӗсене вӑйсӑррӑн усӑнтарнӑ, ӑвӑссем те ҫулҫисене силлентермеҫҫӗ, ытла лӑпкӑн тӗлӗрсе лараҫҫӗ.

Разморившиеся деревья бессильно опускали темные от пыли ветви, и даже осины не перебирали листьями и стояли неестественно тихие, уснувшие.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Уржум хулин тӗлӗрекен пушӑ урамӗсем шӑрӑхпа пӑчӑхнӑ.

Сонные и пустые уржумские улицы изнывали от зноя.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Шӑрӑхпа, тата хӗрсе ӗҫленипе хӗрелсе кайнӑ лутра та патвар тимӗрҫ Гиляка тытӑнчӑк сассипе хӑрӑлтатрӗ:

Коренастый, красный от жары и напряжения кузнец Гиляка прохрипел простуженно:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тарласа лачкам шыва ӳкнӗ старик-мишавай, шӑрӑхпа тата нумай ҫӳренипе халран кайнӑскер, виҫе лентине ҫавӑрса пуҫтарчӗ те Корчагина каларӗ:

Старик землемер, обливаясь потом, измученный жарой и долгой ходьбой, сматывая рулетку, говорил Корчагину:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑраман чӑхсемпе шӑрӑхпа пиҫсе аптӑранӑ сыснасем ҫеҫ ҫӳп-ҫап куписене тӑрӑшсах суртлаҫҫӗ.

И только бесстрашные куры да разморенные жарой свиньи старательно сортировали содержимое куч.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вагон алӑкӗ патӗнче, халӑха чарса, шӑрӑхпа пиҫӗхнӗ чекист тӑрать.

У дверей вагона, сдерживая густую толпу, стоял распаренный жарой чекист.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кӗпер ҫине ывӑнса ҫитнӗ, шӑрӑхпа аптранӑ ҫынсем хӑпараҫҫӗ.

На мост поднимались вялые, изнемогающие от жары люди.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫынсемпе лашасем, типӗ сывлӑшпа тата ҫунтарса илекен шӑрӑхпа аптӑранӑскерсем, халь пӗтӗм кӑкӑрӗпе сывлаҫҫӗ.

Люди и животные, настрадавшиеся от засухи и палящего зноя, дышали теперь полной грудью.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Калама кӑна ҫӑмӑл, шывсӑр типсе асапланакан ҫулҫӳревҫӗсем шӑрӑхпа типсе ҫуркаланнӑ кӳл тӗпне курсан, мӗнле кӑна хуҫӑлса ӳкмерӗҫ пуль!

Легко себе представить, как огорчены страдающие от жажды путешественники при виде иссушенного, потрескавшегося от жары дна озера!

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Пирӗн лашасем шӑрӑхпа аптӑранӑ.

— Наши лошади очень устали от жары.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ку шӑрӑхпа пӗтӗмпех вӑйсӑрланса кайрӑм.

Совсем я расслабела от этого жару.

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Анчах эпӗ шӑрӑхпа пӑшӑхрӑм, уйӑх та ман куҫа йӑмӑхтарать, ӳркев те пусса килчӗ; йӗри-тавра вара утмӑлтуратсем питӗ шултрисем, ӳсеҫҫӗ!

Только очень меня от жары растомило, и месяц меня слепит, и лень на меня нашла; а кругом васильки растут, да такие крупные!

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Ӑна шӑрӑхпа сывлама йывӑр, ҫамки ҫинчен тар юхса анса питҫӑмартисене кӑтӑклантарать, куҫ умӗнчи ҫутӑ тӗтреленсе, тӗтреленсе килет…

Ей трудно дышать от жары, пот стекает со лба и щекочет щеки, и меркнет, меркнет свет перед глазами…

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсенчен пӗри — ҫаврака пит-куҫлӑ, вӑрӑм пальтопа, шӑрӑхпа чӗркенӗ ҫухине тӑратнӑ, лапсӑркка ҫӗлӗкпе; тепри — хытканскер, йӑрӑскер те хура кӗске бушлатпа, пуҫне хура кепка тӑхӑннӑ.

Один из них — круглощекий, в длинном пальто с поднятым воротником, обмотанным шарфом, в меховой шапке; другой — худенький, юркий, в коротком черном бушлатике и черной кепке.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ҫав мӗлке сӑрт ҫамки тӑрӑх сапаланнӑ бахчасене, шӑрӑхпа ӗнтӗркесе сӗнкнӗ курӑксене, кайӑк тислӗкӗпе вараланса пӗтнӗ усӑнчӑк ҫулҫӑллӑ кӳкенпе катӑркас тӗмӗсене витсе хучӗ.

Она покрывала раскинутые по косогору бахчи, разомлевшие и полегшие от зноя травы, кусты боярышника и терна с понурой, испачканной птичьим пометом листвой.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна, тӑванӑм, хӗҫпе чаваймастӑн, ҫӗр шӑрӑхпа аршӑн тарӑнӑш чулланса ларнӑ.

Ее, брат, шашкой не выроешь, земля от жары на аршин заклекла.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья ҫенӗкрен тухрӗ, алӑк умне тӑчӗ те, куҫне аллипе картласа, хӗвел ҫутатса янӑ шурӑ чуллӑ сӑрт, шӑрӑхпа типсе хӑмӑрланнӑ ту юпписем ҫинелле чылайччен тӗсесе пӑхрӗ.

Наталья вышла из сенцев, стала у порога и, приложив ладонь к глазам, долго глядела на залитую солнечным светом меловую гору, на выгоревшие бурые отроги.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дон ҫумӗнчи ту юпписен шурӑ тӑмлӑ тӑвайккийӗсем, шӑрӑхпа шанса кайнӑ хӗвелҫаврӑнӑшсем, ҫулҫисене уснӑ тырӑ калчисем тӑрӑх тӗксӗм шурӑ хумлӑн ташлаттарса илсе ҫӳрерӗ.

Нес белесыми пляшущими волнами по меловым косогорам обдонских отрогов, по увядшим от жара подсолнухам, по поникшим хлебам.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑкӑрне ӳпре-пӑван аптӑратса тинкине кӑларнӑ-мӗн, — шӑрӑхпа тата ывӑннипе хӑшкӑлса ҫитнӗ те, ҫынсене ҫывӑха та пыртармасть.

Быка измучили оводы и мошкара, он ошалел от жары и нуды, не подпускал к себе людей.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed