Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑйнӑ (тĕпĕ: хӑй) more information about the word form can be found here.
Сирӗн малашне мӗн тумаллине пӗлтериччен фрахт йышӑнмашкӑн хӑйнӑ ан пултӑр».

И не смейте брать фрахтов, пока я не сообщу, что делать вам дальше».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ан хӑйнӑ пултӑр тӗлленме!

Не сметь тебе сниться мне!

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ан тив, Крапивин кулӗ-и унран, хӑй юратнине арҫынна пирвай калама хӑйнӑ, тен, пӗрремӗш чӑваш хӗрарӑмӗнчен, е хӑй унран тахҫанах сивӗннӗ ӗнтӗ, ҫамрӑк чухне те юратнипе мар, Альтюка тавӑрас тӗллевпе кӑна ҫӳренӗ тесе калӗ-и, е хӑй ӗнтӗ сумлӑ ҫын, Сӑпани вара, унчченхи пекех, ахаль хӗрарӑм шутӗнчен тухайманнипе вӗсен ӳлӗм пӗрле пуласси пирки ӗмӗтленме те кирлӗ мар тейӗ-и — ҫыхӑнса-чӑлханса ларнӑ тӗвве пурӗпӗр салтмаллах-ҫке.

Help to translate

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мана никам арҫыннипе те улӑштарма ан хӑйнӑ пул!

Help to translate

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

— Эс Тамара ҫинчен усал калама ан хӑйнӑ пул!

Help to translate

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

— Ҫап ӑна, хӗне, амӑшне хирӗҫ чӗнме хӑйнӑ ан пултӑр! — хӗтӗртрӗ пӗрле килнӗ хӗрарӑмсенчен пӗри.

Help to translate

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Ан хӑйнӑ пул ман ачана тӗкӗнме.

Не смей трогать моего ребенка.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ан хӑйнӑ пул ман ачан пурнӑҫне татма!

Не смей моего ребенка лишать жизни!

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Тӗкӗнме хӑйнӑ пул мана!

Только посмей дотронуться до меня!

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ҫавӑрӑнчӗ Шило, хӑйне чикме хӑйнӑ ҫынна ярса та тытатчӗ пуль, анчах лешӗ тар тӗтӗмӗнче ҫухалчӗ.

Поворотился Шило и уж достал было смельчака, но он пропал в пороховом дыме.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Козаксем патне кайса килме хӑтланса пӑхнӑ, анчах ҫакна тума хӑйнӑ ҫынсенчен ҫуррине козаксем ҫавӑнтах пӗтерсе тӑкнӑ, ҫуррине нимсӗрех хулана хӑваласа янӑ.

Попробовали сделать вылазку, но половина смельчаков была тут же перебита козаками, а половина прогнана в город ни с чем.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫав тери ӗмӗтсӗр жидсем, армянсем тата тутарсем ҫеҫ Сечь ҫывӑхӗнче пурӑнса суту-илӳ тума хӑйнӑ, мӗншӗн тесен, запорожецсем нихӑҫан та хак пирки тавлашса тӑма юратман, ал кӗсьерен мӗн чухлӗ укҫа кӑларнӑ, ҫавӑн чухлӗ тӳленӗ.

Только побуждаемые сильною корыстию жиды, армяне и татары осмеливались жить и торговать в предместье, потому что запорожцы никогда не любили торговаться, а сколько рука вынула из кармана денег, столько и платили.

III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

 — Ан хӑйнӑ пул манпа калаҫма!

— Не смей говорить со мной!

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗнле хӑйнӑ вӑл, йытӑ!

Как он посмел, собака!

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Старик ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ, ҫаннипе тарланӑ ҫамкине шӑлса илчӗ, анчах ҫаплах чӗтреме чарӑнаймасӑр: — Ман патӑма ҫывӑха килме хӑйнӑ пулсан кӑтартнӑ пулӑттӑм эп сана… Эпӗ сана пӗрре тапсах вӗлерсе пӑрахнӑ пулӑттӑм… — терӗ.

Старик с облегчением вздохнул, вытер рукавом вспотевший лоб и, все еще дрожа от страха, пробормотал: — Посмел бы ты только подойти ко мне, я бы тебе показал… Я бы тебя одним пинком уложил…

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пӗчӗк ача, ҫитӗннӗ ҫын пек, чӑн сӑмаха тӳррӗнех калама хӑйнӑ!

Ребенок выступал как взрослый человек и говорил им прямо в лицо такие вещи!

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Счетовод, пӗчӗк те ырханкка, кукша пуҫӗ ҫинче мамӑк ҫеҫ юлнӑ старик, кӑмӑллӑн ыйтма хӑйнӑ:

Счетовод, маленький, щупленький старичок с пушком на лысой голове, осмелился вопросить вежливо:

2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

— Утма пултарнӑ пулсан, эпӗ, ротӑран юлса, мачча тӑррисенче пытанса ҫӳреме хӑйнӑ пулӑттӑм-и вара? — чӑркӑшса ответлерӗ вӑл, хӑй паха командир тесе шутламан Вук ҫине пӑхмасӑр.

— Если бы мог, разве я согласился бы отстать от отряда и хорониться по сеновалам? — раздраженно ответил он, не глядя на Вука, которого он недолюбливал и не уважал как командира.

21 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ман кабинетри портфеле тӗкӗнме мӗнле хӑйнӑ эсӗ, — пуҫларӗ пӗҫертме, мана диванлӑ пӗчӗк пӳлӗме ертсе кӗрсе.

Как ты смел трогать портфель в моем кабинете, — сказал он, вводя меня за собой в маленькую диванную.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эсир ӑна хӑвӑршӑн тӑрӑшнӑшӑн тата вӗрентнӗшӗн тав тӑвасса шаннӑччӗ эпӗ, — тӑсрӗ кукамай малалла кӑштах шарламасӑр тӑна хыҫҫӑн, унӑн сассинче вара вӑл хӑй мӗн каласси ҫинчен малтанах шутласа хуни палӑрчӗ, — эсир унӑн хисепе тивӗҫлӗ ӗҫӗсене хаклама пӗлессе кӗтнӗччӗ, эсир пӗчӗклех ун ҫине ал ҫӗклеме хӑйнӑ.

Я надеялась, что вы будете благодарны, — продолжала она, помолчав немного и тоном, который доказывал, что речь ее была приготовлена заблаговременно, — за попечения и труды его, что вы будете уметь ценить его заслуги, а вы, молокосос, мальчишка, решились поднять на него руку.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed