Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуйхӑллӑн the word is in our database.
хуйхӑллӑн (тĕпĕ: хуйхӑллӑн) more information about the word form can be found here.
Унтан вара каллех, ним тума пӗлмен енне, йӗри-тавра хуйхӑллӑн пӑхса илчӗ, хӑйӗн юлташӗсене аса илчӗ, халь кӑна вӗт-ха вӗсем пурте пӗрле кӑнтӑр еннелле, ӑшӑ ҫӗрелле кайма тухнӑччӗ!

Остановившись, он опять бросил по сторонам потерянный, тоскующий взгляд, вспомнил о своей стае, с которой вот только сейчас летел в теплые места.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Степан Бояркинӑн сӗтелӗ хушшинче пикенсех ӗҫлесе ларакан Яша ҫине хуйхӑллӑн пӑхса, вӑл тутине хурлӑхлӑн чалӑштарнӑ, пуҫне сулкаланӑ.

Грустно посматривая на Яшу, склонившегося за столом Степана Бояркина, он горько кривил губы, качал головой, спрашивал:

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Аслӑ та сивӗ тӳпере тӑрнасем хуйхӑллӑн тӑрлик!.. тӑрлик! тенисем илтӗнеҫҫӗ.

В просторной вышине слышались печальные клики журавлей.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ӑҫта ҫынсене хӑратма ман, сержант юлташ! — лӑпкӑн та хуйхӑллӑн тавӑрчӗ Умрихин.

— Где мне, товарищ сержант, людей пугать! — мирно и грустно возразил Умрихин.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑрмансем хуллен, хуйхӑллӑн, чарӑнмасӑр тенӗ пек, хӗрлӗ ҫулҫӑсене сапалаҫҫӗ.

Леса покорно и печально, почти не стихая, порошили багряной листвой.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пире ҫӳллӗ стена уйӑрса тӑнине эпӗ ӑнлантӑм та хуйхӑллӑн шӑплантӑм.

Я понял, что нас разделяет стена.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

— Аякра халь, тӑванӑм… — Вара старик каллех пуҫне хуйхӑллӑн сулласа илчӗ.

— Далече, брат, теперь… — И он опять печально покачал головою.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Аллисене хӗссе тытнӑ вӑл, тупӑкри вилӗ ҫине хуйхӑллӑн пӑхать.

Стиснув руки, он неподвижно стоял у гроба и скорбно смотрел на покойницу.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вера Павловна: мӗн пӗлтӗн эсӗ? тесе ыйтсан, Лопухов хуйхӑллӑн кӑна ответлерӗ: кун ҫинчен калаҫиччен калаҫманни, кирлӗ мар япаласем ҫинчен ҫеҫ авӑрса ларчӗ, чирлӗ пулас вӑл, терӗ.

На расспросы Веры Павловны, что он узнал, он отвечал грустно, что лучше об этом не говорить, что Кирсанов говорил неприятный вздор, что он, вероятно, болен.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Салют янрарӗ, пӑрахут ӑна хуйхӑллӑн асӑнса, ялавне усӑнтарса антарчӗ.

Салют раздался, и пароход в знак траура приспустил флаг.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ытах та кам та пулин кружок занятине каярах юлсан, вӑл ун пек чух кӗсйинчен фамильнӑй ылтӑн сехетне кӑларать, циферблат ҫине тинкерсе пӑхать, унтан килнӗ ҫын ҫине макӑрса ярас пек хуйхӑллӑн пӑхать, лешӗ, намӑсланнипе ниҫта кайса кӗреймест, сехет хупӑлчине шарт! тутарать, сехетне, нимӗн чӗнмесӗр, каялла чикет.

Если кто-нибудь из нас опаздывал на занятия кружка, он вынимал из маленького кармашка большие золотые фамильные часы, открывал их, внимательно смотрел на циферблат, потом переводил горестный взгляд на вошедшего, который уже сгорал от конфуза, и, выразительно щелкнув крышкой часов, молча клал их обратно.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed