Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Вӑл пӗчӗккӗ-ха, пӗччен вӑл пур йывӑҫсем ҫинчи ҫырлана та пухса ҫитереймест, — хирӗҫленӗ Пӗччен Бизон.— Она еще маленькая, одной ей не обобрать все деревья, — возразил Одинокий Бизон.
Ту арӑсланӗн йӗррипе // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.
Анчах хампа курнӑҫса калаҫнӑ гуигнгнмсем совет членӗсем каланине татӑклӑнах хирӗҫленӗ.Но те из гуигнгнмов, которые видели и говорили со мной, решительно отвергли первое положение.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.
Анчах эпӗ ӑна хирӗҫлемерӗм, хирӗҫленӗ пулсан, эпӗ хамӑрӑн ырӑ ятӑма вараланӑ пулӑттӑм, мӗншӗн тесен манӑн ӑна тавлашуллӑ ыйтӑва ҫапла татса пани хамӑр ҫӗршыври суд ӗҫӗсенчен нумай тӗрӗсрех пулни ҫинчен каласа памалла пулатчӗ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.
— Акӑ сана «чу-чу», ним шуйттанӗ те тухмасть! — тарӑхса хирӗҫленӗ партизан.— Вот тебе и «чу-чу», ни черта не выходит! — с досадой огрызнулся партизан.
Лагерьте // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.
— Ялта пытанаймӑн, — лӑпкӑн кӑна хирӗҫленӗ Александра Петровна.— В деревне не спрячешься, — спокойно возразила Александра Петровна.
Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.
— Ӑҫтан парне пултӑр ку — ыр тунӑшӑн усалпа тавӑраҫҫӗ-и вара, — хирӗҫленӗ этем.— Какая же это награда — платить злом за добро! — возразил человек.
Шакал тигра улталани ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
— Ку, дервиш, дервишсем — чыслӑ, таса ҫынсем, — хирӗҫленӗ аҫи, — чӗрчунсене нихҫан та тивмеҫҫӗ вӗсем.
Ҫерҫисемпе дервиш ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Кунта санӑн кил мар, манӑн! — хирӗҫленӗ лешӗ.
«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
— Панӑ япалана мӗншӗн кайса илмелле мар-ха? — хирӗҫленӗ арӑмӗ.— Но ведь так положено, — с недоумением возразила жена, — отчего же не пойти и не получить?
XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Эп — ӳсӗр мар! — синкеррӗн хирӗҫленӗ Фома.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Вӑл — санӑн ӗҫӳ: кӗрекере эс хуҫа… — хирӗҫленӗ ашшӗ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах, час-часах сӑмахне хӗрӳллӗн пуҫласа, вӑл ҫав хӗрӳлӗхпех хӑйне хӑй хирӗҫленӗ, хӑйне хӑй хупланӑ е мӗнле те пулин кулӑшла хӑтланчӑкпа пӗтерсе хунӑ.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мӗншӗн ҫӗмӗрес мар, ҫӗмӗрӗлеҫҫӗ пулсан? — чӑрсӑррӑн, анчах ҫав вӑхӑтрах ҫирӗппӗн хирӗҫленӗ Фома.— А что ж их не бить, если бьются? — задорно, но твердо возразил Фома.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Суятӑн! — лӑпкӑн хирӗҫленӗ Саша.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эпӗ телейсӗр мар… — ҫирӗппӗн хирӗҫленӗ вӑл.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Активистсен пример кӑтартмалла, — хирӗҫленӗ упӑшки.
XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Ман чуна кӗрсе тухман эс… — лӑпкӑн хирӗҫленӗ Фома.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫапах мӗншӗн те пулсан тӑрӑшаҫҫех ӗнтӗ вӗсем? — резонлӑн хирӗҫленӗ Фома.— Так ведь чего-нибудь ради они стараются? — резонно возразил Фома.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӑвах калаттӑн-ҫке, сирӗн вӑхӑтра вунпиллӗкрисене авлантарнӑ, теттӗн… — именсе хирӗҫленӗ Фома ашшӗне.А ты говорил, что в твое время пятнадцатилетних парнишек женили… — смущенно возразил ему сын.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫӗрле-и? — ыйхӑллӑн хирӗҫленӗ мӑнаккӑшӗ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.