Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

текелесе (тĕпĕ: текеле) more information about the word form can be found here.
Ҫамрӑк ҫын ӳкетленӗҫем хӗр: «Э, халь ман вӑхӑт ҫук-ҫке, эпӗ ӗҫри ҫын, ыйтса ҫеҫ тухрӑм. Хуҫа вӑрҫма пултарать», — текелесе пат татсах хирӗҫлеме тытӑнчӗ, анчах хӑй ҫӑмӑллӑнах каччӑпа юнашар шалалла утса кайрӗ.

Девушка, продолжая отговариваться, мол, хозяин отпустил на минутку, боюсь — заругает, тем не менее пошла вслед за парнем.

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӑшӑтсанах сада тухатӑп ҫывӑрма… — текелесе картиш алӑк хӑлӑпӗнчен тытнӑччӗ кӑна Петӗр — тӑпах чарӑнса тӑчӗ.

В саду я сплю, как потеплеет… — Педер вдруг остановился:

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ивук куншӑн ҫилленмелле-ши, ҫилленмелле мар-ши текелесе пынӑ хушӑра вӗсем ял тӗлне ҫитрӗҫ.

Пока Ивук раздумывал, сердиться ему на своего работника или радоваться, подъехали к деревне.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эпӗ курмарӑм-ҫке сана? — текелесе юри вӑхӑт ирттерсе тӑчӗ Ивук.

— Что-то я тебя не приметил? — Ивук нарочно делал вид, будто не верит Шахруну,

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Кай, пӑрӑн кунтан, — текелесе старик хӗрарӑм аллинчи ҫӗтӗке туртса илет, ун еннелле ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса тӑрать.

— Иди, иди, — старик вырвал из рук женщины тряпку, повернулся к ней спиной.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Хай айӑплӑ, — текелесе Ивук аллисене хире-хирӗҫ пиншак ҫанни ӑшне чикет.

— Сам виноват, — говорит Ивук, ежась еще больше, и, скрестив руки, засовывает их в пиджак.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ара, усрамасӑр, пурӑнтӑр… — текелесе карчӑк хӗрӗн ҫамкине пырса тытса пӑхать.

— Пускай живет, дочка, я разве против, пускай живет… — старушка заботливо потрогала лоб дочери.

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Калаҫса ларма килнисем «ан чӑрман, эпир ҫинӗ, тавтапуҫ» текелесе ҫӑварӗсене чӗлӗм хыпрӗҫ, пӗр Мулкач Терушӗ ҫеҫ сӗтел хушшине кӗрсе ларчӗ, яшкине мухта-мухта кил хуҫисенчен малтан ҫиме тытӑнчӗ.

Но все отказались, мол, дома уж поужинали, вот и засмолили теперь трубки; один Теруш уселся за стол и, нахваливая еду, раньше хозяев взялся за ложку.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫывӑрасчӗ кӑнтӑрлаччен», — текелесе Чӗкеҫ кӑмака умӗнче ҫиллессӗн каптӑртаттарать.

Нет бы спать до обеда, — ворчит Чегесь, копошась возле печки.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӗн? — текелесе вӑл тӑмасӑрах каялла ҫаврӑнчӗ.

Что?.. — не вставая, обернулся он.

Палламан ҫын // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эпӗ-и? — текелесе Ивук ҫирӗк ҫумне таянса ларать.

— Я-то? — Ивук самодовольно откидывается к стволу ольхи.

Шыв хӗрринче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кантуртисем хушаҫҫӗ», — текелесе Хушаҫҫӗ Петӗрӗ тинех пӳртелле утрӗ.

Волостные власти велят, — еще раз торопливо повторил Велят и с оглядкой засеменил к дому.

Хушаҫҫӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ҫын анчак ҫури мар-ҫке… — текелесе старик хӑййине хӑйчикки ҫине тӑрӑнтарса хучӗ.

— Так ведь человек — он не собака, чтоб так-то с ним, — спокойно водружая лучину над лоханью, проговорил старик.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Унта ӗрескел нумай укҫа пӗтермесен те юрать пулӗ, — текелесе Ивук аллине кӗсйине чикет.

— Да тут вовсе не надо размахиваться широко, — говорит Ивук, нехотя запуская руку в карман.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хушнӑ сана тухса вут татма — тат», — текелесе Яка Илле хуйӑр хуппи пек хыткан аллипе ҫӑмламас кӑ-кӑрне кӑтӑртаттарать.

Вот и коли знай поленья, коль тебе велели», — прислушивается к стуку топора во дворе Илле и шумно скребет заскорузлой, как лубок, пятерней волосатую грудь.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ничава! — текелесе вӑл укҫине каллех хӑй вырӑнне пуҫтарса хурать.

«Ничо! — довольно потирая руки, Илле отнес деньги па прежнее место.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ҫитӗ ӗнтӗ сана, — текелесе Ивук та ҫенӗке тухрӗ, куҫӗсене аяккалла тартса Савтепи ҫумне пырса тӑчӗ.

— Ничего я не сказал больше, не придумывай, — Ивук робко поднялся и тоже вышел в сени, виновато опустив глаза, приблизился к девушке.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Манӑн ҫулла хатӗрлесе хуниех ҫителӗклӗ-ҫке?» — текелесе вӑл ял еннелле пӑхать те хӑй мӗншӗн курӑк пуҫтарма килнине тинех ӑнланса илет: унӑн пӳртне вут хыпса илнӗ иккен.

Ведь у меня с лета всего припасено вдоволь!» старушка неожиданно взглядывает в сторону деревни, и вдруг до нее доходит, почему она здесь: избенка ее вся охвачена пламенем, а вместе с нею горят и целебные травы…

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Тупнӑ сӗтӗрӗнсе ҫӳремелли вӑхӑт», — текелесе Мултиер ҫурлисене илет те ытти анасем ҫине пӑхать.

— Нашли же времечко для схода, — ворчит Мульдиер, собирая серпы, и не торопится: ждет, когда пойдут мужики с других загонов.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эпӗ-ха… — текелесе ҫын вут ҫывӑхнерех пырса тӑчӗ.

— Я это… — невнятно пробормотал старик, приближаясь к свету.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed