Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

татах the word is in our database.
татах (тĕпĕ: татах) more information about the word form can be found here.
— Ан тӗлӗн, Ваҫҫа пичче, пирӗн киле татах телей хӑнана килет, татах пирӗн ҫурта хӗвел кӗрет.

Help to translate

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Эпӗ татах ҫаврӑнса пӑхрӑм — татах никам та ҫук.

Я снова оглянулся — нет никого.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Чӑрӑш ҫинче пурин валли те вырӑн ҫитмерӗ, вӗҫен кайӑксем таврари нумай йывӑҫсене йышӑнчӗҫ; анчах кайӑксем татах та татах килеҫҫӗ: кӑсӑясем, пӑрчкансем, вӗлтӗрен кайӑкӗсем; тата ытти нумай тӗрлӗ вӗҫен кайӑксем пухӑнчӗҫ.

Места всем не хватило на ёлке, много соседних деревьев покрылось птицами, и всё новые и новые прибывали: синички, гаечки, московки, трясогузки, пеночки, зорянки и разные подкрапивнички.

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

Татах тӗтре, татах ухмахла тӗлӗксем.

Опять туман, опять какое-то глупое сновидение.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Вӑл татах хӑй вырӑнӗнче, ҫӗр айӗнчен ӳссе тухнӑ пек тӑчӗ, татах унӑн сасси шӑпланнӑ халӑх ҫийӗн янӑ раса кайрӗ.

Но она стояла, словно вросшая в землю, и голос ее снова пронесся над замершей толпой:

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя мӗн каланине тӗрӗсех ӑнланчӗ Федя, анчах унӑн ҫак сӑмахсене темиҫе хут, татах та, татах та калаттарасси килчӗ.

Федя знал, что не ослышался, но ему хотелось, чтобы Катя повторяла это слово много, много раз.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Васканипе вӑл татах аташса кайрӗ пулас тепӗр ирхине татах тӗмесем тепӗр енче шыв хумханнине илтрӗ.

Может быть, впопыхах он сбился с пути, только на следующее утро он опять услышал за кустами плеск реки.

«Хурах шӑпчӑк» // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ҫӳресен-ҫӳресен вӑл татах хӑй шалашӗ патнелле кайнӑ, татах хӑй арӑмне — Аринӑна — чӗнсе кӑларнӑ.

И опять он побрел к своему шалашу, и опять вызвал Арину.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Унтан татах, татах.

Потом еще и еще раз.

Галие // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Татах кӑшт тӑрса, Оля ҫав тери лайӑх кӑмӑл-туйӑмпа кайрӗ; вӑл татах тӑнӑ пулӗччӗ, анчах ӑна телефон шӑнкӑравӗсем ҫине тӑрсах хӑй патне йыхӑрчӗҫ.

Постояв еще немного, Оля ушла очень довольная; она бы еще немного задержалась, но телефонные звонки ее притянули к себе.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хула пурӑннӑ, вӑл парӑнман — кӗрӗк ӑна татах ытларах ӑшӑтнӑ; проспектсем тӑвӑрланнӑ пулсан та, халӑхпа татах ытларах тулнӑ; тротуарсем пӗр аршӑн ҫӗкленнӗ, вӗсем тӑрӑх хула ҫыннисем вӗҫӗ-хӗррисӗр утнӑ; урамсенче машинӑсене ҫӳреме шырлан пек тӑвӑр вырӑнсем пулса тӑнӑ — кусем шанчӑклӑ хӳтлӗх; тиенӗ пятитонка пырать, анчах вӑл та курӑнманпа пӗрех!

А город жил и не сдавался, — белая шуба только еще больше его разогрела: проспекты стали хотя и тесные, но еще более людные; тротуары поднялись на аршин, и по ним шли и шли горожане; по улицам образовались узкие проезды в виде рвов — надежное укрытие; идет груженая пятитонка — и ту почти не видно!

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кунта тата, хӗвеле улӑштарма тенӗ пекех, горизонтра тӗксем сӑрт-ту евӗр курӑнакан станицӑри садсем хыҫӗнчен уйӑх шуса тухрӗ, унӑн ҫутипе вара сӑрт-тусем татах сивлекрех те татах мӑнаҫлӑнрах курӑнма пуҫларӗҫ.

И тут, с желанием замены солнца, на горизонте из-за станичных садов, которые в темноте казались пиками гор, выползла луна, на его свету горы стали еще холоднее и более горделивые.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Травкин татах та татах хӑйӗн юлташӗсен пит-куҫӗсене тинкерсе сӑнанӑ.

Травкин еще и еще раз всматривался в лица товарищей.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ытти самолёчӗсем пурте карталанса, умлӑ-хыҫлӑн пыма пуҫласанах, вӑл хӑйӗн вилӗм кӳрекен грузне пӑрахрӗ: инҫетре, вӑрман хыҫӗнче, темскер тӗпсӗр шӑтӑкалла кӗмсӗртеттерсе аннӑ пек туйӑнчӗ, унтан татах та татах, тавралла вара янӑравлӑ кӗрхи сасӑ кӗр-кӗр янӑраса, кайрӗ.

Только начали все остальные самолеты вытягиваться цепочкой, он уже сбросил свой смертный груз: далеко за лесом что-то рухнуло, как в пропасть, и еще раз, и еще, и окрест прокатилось гулко осеннее эхо…

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗсем ӗҫрӗҫ, унтан татах ӗҫрӗҫ, татах, ӑна Мускавран ӑсатнӑ чухнехи пекех, крыльца умӗнче — ямшӑк чупакан тройка тӑчӗ.

Они выпили, еще выпили и еще выпили, так же как во время его проводов из Москвы, ямская тройка стояла у подъезда.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫырӑва вӑл ҫилӗллӗ киленӗҫпелен тытса ҫурмалла чарлаттарчӗ, унтан хуҫлатрӗ те тӑватта пайларӗ, унтан татах, татах, юлашкинчен, аллисем ҫурайми пулса ҫитсен, шӑлӗсене хыттӑн хӗссе лартса та ейӗлтерсе, татӑксене сӗтел айне вӑркӑнтарчӗ.

Он со злобным наслаждением разорвал письмо пополам, потом сложил и разорвал на четыре части, и еще, и еще, и когда, наконец, рукам стало трудно рвать, бросил клочки под стол, крепко стиснув и оскалив зубы.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хытӑ кайнипе унӑн хӗрлӗ кӗпи ҫурӑмӗ ҫинче хӑмпӑланать, ямшӑксем тӑхӑнакан павлин тӗкӗллӗ ҫӗнӗ шӗлепки ӗнси ҫинелле ана-ана ларать, Ача хӑйне телейсӗртен те телейсӗр ҫын вырӑнне хурать, унӑн татах та татах йӗресси килет.

От быстрой езды его красная рубаха пузырем вздувалась на спине и новая ямщицкая шляпа с павлиньим пером то и дело сползала на затылок, Мальчик чувствовал себя в высшей степени несчастным человеком и хотел плакать.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Татах та, татах та пулкаланӑ ун йышши япаласем…

И так дале, и так дале случалося…

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл «Виют витры» юрласа пачӗ чӗререн, ун хыҫҫӑн татах романс, тата ҫине татах романс, пире пурсӑмӑра та хӑй майлӑ ҫавӑрса лартрӗ, пурсӑмӑра та, Беликова та.

Она спела с чувством «Виют витры», потом еще романс, и еще, и всех нас очаровала, — всех, даже Беликова.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Ҫынсем ирӗксӗрех пӗр-пӗрин ҫумне ҫыпҫӑнаҫҫӗ, ушкӑн-ушкӑн пулса, урам кӗтессисенче чӗнмесӗр тӑраҫҫӗ, йӗри-тавралла пӑхкалаҫҫӗ, вӗсем патне татах та татах чӗрӗ татӑксем — ҫынсем пыра-пыра хутшӑнаҫҫӗ те, пӗчӗк пайсем пӗрлешме туртӑннипе — кӗтӳ пек ушкӑн пулса тӑрать.

Невольно люди жмутся один к другому, сливаются в группы, молча стоят на углах улиц, смотрят на всё вокруг, к ним подходят еще и еще живые куски, и стремление частей к созданию целого - создает толпу.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed