Шырав

Шырав ĕçĕ:

савӑнӑҫлӑн the word is in our database.

савӑнӑҫлӑн (тĕпĕ: савӑнӑҫлӑн) more information about the word form can be found here.

Вӑт тӗлӗнмелле япала! — терӗ вӑл савӑнӑҫлӑн.
Вот удивительная вещь! — сказал он радостно.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫанталӑк пӑсӑлса кайрӗ-им, э? — савӑнӑҫлӑн сӑмах пуҫласа ячӗ Яхно, чӑрӑшсем айнелле чи малтан пырса кӗрсе.
— Занепогодило, а? — весело заговорил Яхно, первым проходя под ели.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Яша кӑтрисене савӑнӑҫлӑн силлентеркелесе илетчӗ.
Яша радостно потряхивал кудрями.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Савӑнӑҫлӑн тӑрмашса ӗҫлет вӑл, Лозневой пуҫне вара ҫакӑн пек шухӑш пырса кӗчӗ: ҫак савӑнӑҫлӑ шӑши ҫапӑҫу вӑхӑтӗнче чӗррӗнех юлать ӗнтӗ, хӑй шӑтӑкӗнче тырӑ нумай хатӗрлесе хурать те ак, ӑшӑ ҫӗрте хӗл каҫать, ҫитес ҫуркуннене кӗтсе илет…
Она работала весело, хлопотливо, и у Лозневого мелькнула мысль: эта веселая мышь наверняка переживет бой, сделает в своей норе большие запасы зерна, тепло перезимует, встретит новую весну…

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Куҫӗсем унӑн сывлӑм пӗрчи пек савӑнӑҫлӑн йӑлкӑшаҫҫӗ.
Глаза у нее блестели весело, как росинки.

— Ҫапла, шутласа пӑхма пӗлмен ҫав сан аҫу! — савӑнӑҫлӑн каларӗ Дегтярев.
— Да, нерасчетлив был твой папаня! — весело подхватил Дегтярев.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Атте мана хӗнене хушӑра вӑл, ҫӑмламас арҫури, тара панӑ! — Юргин котелокне чӳхесе илчӗ те, типӗтме тесе, пӗр ҫинҫе хурӑн тункати ҫине ӳпӗнтерсе хучӗ, калаҫма пуҫланӑранпа пӗрремӗш хут савӑнӑҫлӑн, киленсе каларӗ: — Ҫавӑнтан вара хӑрасси-тӑвасси таҫта кайса кӗчӗ!
Пока меня отец лупил, он, мохнатый бесенок, дал деру! — Юргин всполоснул котелок, и повесил на ветку березы, чтобы высушить, и первый раз, с тех пор, как начал говорить, радостно сказал: — С тех пор страх куда-то подевался.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Костьӑн сӑнӗ-пичӗ савӑнӑҫлӑн та чеен кулнипе ҫутӑлса кайрӗ.
Лицо Кости радостно и хитро просияло.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Акӑ халь ман чӗрере те ҫакӑн пекех: савӑнӑҫлӑн ҫатӑртатса ҫунать…
— Вот так и у меня сейчас в душе: весело горит, потрескивает…

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Марийка хӑйӗн телейне пытарман, килӗнче вӑл савӑнӑҫлӑн хыпаланса ӗҫленӗ.
Не скрывая своего счастья, Марийка суматошно и весело хлопотала в доме.

— Ҫавӑн пек вӑл! — савӑнӑҫлӑн килӗшнӗ Ерофейӗ.
— Он такой! — весело соглашался Ерофей.

Пӗтӗм сӑнӗ-пичӗпе кӑмӑллӑн та савӑнӑҫлӑн кулса, вӑл пӗр чеелӗхсӗр, савӑккӑн ответлерӗ:
Улыбаясь во все лицо радостно-простецкой улыбкой, он ответил весело и простодушно:

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пур ҫӗрте те унта пит туратлӑ хурӑнсем ҫӳлелле карӑнса лараҫҫӗ, — вӗсен атлас пек яка хупписенчен тӳлек те савӑк ҫутӑ сӑрхӑнса, пӗтӗм сӑртлӑха савӑнӑҫлӑн ҫутатса тӑрать.
Повсюду над ней высоко держались ветвистые березы, мягкий и радостный свет, исходящий от их атласной бересты, весело освещал все взгорье.

Ҫил унӑн таса ылтӑн тӗслӗ ҫулҫисене вӗлтӗр-вӗлтӗр вылятса, савӑнӑҫлӑн шутлакаласа пӑхать.
Играя, ветер весело пересчитывал на ней звонкое червонное золото листвы.

Халӗ те астӑватӑп-ха: пӗррехинче сывлӑшра вӗҫсе ҫӳренӗ крап кӗтмен ҫӗртен анса ларчӗ те, шӑллӑм хӑранипе кӑшкӑрса ячӗ; пӗр-пӗринпе ҫыхӑнтарнӑ хӑма татӑкӗсем сывлӑшра сапаланчӗҫ — вӑл савӑнӑҫлӑн сиккелеме пуҫларӗ.
Вот неожиданно опустился паривший в высоте краб, и брат в испуге вскрикивает; разъединились две спутавшиеся в воздухе нитками черепицы, и он радостно прыгает.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

— Тинех тухса курӑнчӗҫ, пирӗн мӑшӑрсем, — савӑнӑҫлӑн пӗлтерчӗ мана Сань тайтай, — вӗсен ҫурисем ҫуралнӑ пулас.
— Наконец-то наша парочка опять появилась, — сообщила мне Третья госпожа, — маленькие у них, наверно, родились.

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

Хун-эр Шуй-шэна чӗнсе илчӗ, лешӗ вара, ҫӑмӑллӑн сывласа ярса, савӑнӑҫлӑн ун хыҫҫӑн утрӗ.
Хун-эр позвал Шуй-шэна, и тот, вздохнув облегченно и радостно, побежал вслед за ним.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

— Эсӗ мӗн хуна ху кун пек тыткалатӑн? — ыйтрӗ анне савӑнӑҫлӑн.
— А что это ты вдруг стал таким церемонным? — шутливо спросила мать.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Ачасем вара савӑнӑҫлӑн кулкаласа тӗрлӗ еннелле чупатчӗҫ.
Тут мальчишки с веселым смехом разбегались.

Кун И-цзи // Хӗветӗр Уяр, Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 3–12 стр.

Уяв кунӗсенче, пур урамсенче те музыка каланӑ чух, портри карапсем ҫинче илемлетсе пӗтернӗ тӗрлӗ тӗслӗ ялавсем ҫӗклеҫҫӗ, Митридат тӗлӗнче шурӑ ҫунатлӑ модельсем вӗҫеҫҫӗ, сӑрӑ рак хуран чулӗнчен тунӑ пусма тӗлӗнче параппансем ҫапни, пионер труби савӑнӑҫлӑн янӑрани илтӗнет.
В праздничные дни, когда на всех улицах играет музыка, в порту на судах подняты пестрые флаги и летают белокрылые модели над Митридатом, громко бьют барабаны и резво поет пионерская труба над лестницей из серого камня-ракушечника.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics