Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсенче (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.

— Аван, — куҫӗсене хӗр ача ҫинчен куҫармасӑр ӑнланмалла мар калаҫӑвне тӑсрӗ мучи; куҫӗсенче ырӑ кӑмӑла пӗлтерекен ӑшӑ кулӑ йӑлтӑртатать.
— Хорошо, — продолжал непонятную речь старик, не сводя глаз, в глубине которых поблескивала усмешка дружелюбного расположения духа.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тахҫан илемлӗ те пулнӑ пулас унӑн сӑнӗ: ҫӳхе тутине писевленӗ, каҫӑр сӑмси те пичӗпе килӗшӳллӗ, пысӑк кӑвак куҫӗсенче ҫеҫ темӗнле ютшӑну, сивӗлӗх.
Help to translate

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Люда вара йӑлтах урӑхла; пӗр тарӑху та ҫук ун куҫӗсенче.
Help to translate

Людӑран икӗ ҫул ҫеҫ аслӑ Петьӑн куҫӗсенче вара курайманлӑх, вӑл чышкисене чӑмӑртанӑ.
Help to translate

Хӗрӗн куҫӗсенче тунсӑх.
Help to translate

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Макӑрса куҫӗсенче куҫҫулӗ те юлмарӗ пуль мӑнтарӑнӑн.
Help to translate

Вероника // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Ун куҫӗсенче хӗрхенӳ курать Вероника.
Help to translate

(Иван Горан йӳҫсе йӑмӑхнӑ куҫӗсенче сехре хӑпни курӑнса каять.) — Юлашки вӑю тухичченех тытӑнса тӑр…
(У Ивана Горы в воспаленных глазах мелькнул ужас.) — Держать до последнего…

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Рабочисене хыткан, пӗркеленчӗк, сулхӑн пит-куҫӗсенчен хӑвӑрт пӑхса ҫавӑрӑнчӗ те, унӑн вир пӗрчи пек шӑрҫаллӑ, сарӑрах та таса куҫӗсенче тивӗҫлӗ вывод туни палӑрчӗ.
Быстро оглядел худые, морщинистые, суровые лица рабочих, и по глазам его, желтоватым и чистым, с маленькими, как просинка, зрачками, было заметно, что сделал соответствующий вывод.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пурнӑҫра пӗрремӗш хут унӑн куҫӗсенче куҫҫулӗсем йӑлтӑртатнине куртӑм эпӗ.
Первый раз в жизни видел я, как слезы катились у него из глаз.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ленин ҫара уранах курӑк ҫинче тӑрать; ҫийӗнчи тӗксӗмрех тӗслӗ чалӑш ҫухаллӑ кӗпине ярханах янӑ; куҫӗсенче палланӑ хӗлхемсем — пӑлханнӑ тата хӗрсе кайнӑ самантсенче ҫиҫсе йӑлтӑртатакан вӗри хӗлхемсем хыпса илсе сӳнеҫҫӗ.
Ленин стоял босиком в траве, темная косоворотка на нем была расстегнута, а в глазах зажигались и гасли искорки, знакомые искорки, появлявшиеся там в минуты волнения и азарта.

7 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ҫав вӑхӑтра вӑл такампа чӑтма ҫук тарӑхса та чӗмсӗррӗн тавлашнӑн туйӑнчӗ, куҫӗсенче е курайманлӑх ҫулӑмӗ ҫиҫсе ҫуталчӗ, е вӗсенче хуйха ӳкни, хӗрӳленсе кайни, хавасланни е тата чӑрсӑррӑн ҫуйкӑнланни палӑрчӗ.
Казалось, он ведет с кем-то молчаливый яростный спор, в его глазах появлялись то презрение, то уныние, то страсть, то удовольствие, то азарт.

6 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Хуларан Мария Деренкова пырса кайрӗ, анчах эпӗ унӑн куҫӗсенче мана малтан иментернӗ ҫулӑма кураймарӑм, — унӑн куҫӗсем мана хӑй илемлӗ пулнӑ пирки хӑйне телейлӗ тесе шутлакан тата хӑйне пысӑк, сухаллӑ ҫын савнӑшӑн хӗпӗртекен хӗр куҫӗсем пек туйӑнчӗҫ.
Приезжала из города Мария Деренкова, но я уже не нашёл в её взгляде того, что смущало меня, — глаза её показались мне глазами девушки, которая счастлива сознанием своей миловидности и рада, что за нею ухаживает большой, бородатый человек.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Куҫӗсенче темле мӑшкӑларах кулни ҫутӑлса тӑрать.
И что-то насмешливое светится в глубине глаз.

Ҫынсен шыҫса кайнӑ пичӗсем этемле хуйхӑпа тулнине, куҫӗсенче кӳренӳпе хаярлӑх палӑрнине курсан, эпӗ праҫникри пек савӑнаттӑм та — «халӑх хушшинче ӗҫлетӗп», ӑна «ҫутта кӑларатӑп» тесе мӑнкӑмӑлланса шухӑшлаттӑм.
И, видя как опухшие лица освещаются человеческой печалью, а глаза вспыхивают обидой и гневом, — я чувствовал себя празднично и с гордостью думал, что «работаю в народе», «просвещаю» его.

Плетнёв ҫав хӗрарӑм патӗнче, пусми айӗнче, кӗтес йышӑнса пурӑнатчӗ, анчах унӑн «хваттершӗн» тӳлеме укҫи ҫукчӗ, ҫавӑнпа та вӑл ӑна хаваслӑн шӳт тунипе, купӑс каланипе, чӗрене пырса тивекен юрӑсемпе кӑна тӳленӗ; вӑл ҫав юрӑсене тенорпа юрласа ларнӑ чух унӑн куҫӗсенче тӑрӑхлакан кулӑ ҫиҫсе тӑратчӗ.
У этой бабы Плетнёв нанимал угол под лестницей, но платить за «квартиру» ему было нечем, и он платил весёлыми шутками, игрою на гармонике, трогательными песнями; когда он, тенорком, напевал их, в глазах его сияла усмешка.

Унӑн тӗттӗм шӑтӑксене путса ларнӑ куҫӗсенче хӑйне никамран чаплӑн шутланипе телейлӗн савӑнакан маниакӑн мӑнкӑмӑллӑхӗ ҫутӑлса тӑратчӗ.
В его глазах, провалившихся в тёмные ямы, сверкала гордость маниака, счастливого сознанием своего величия.

…Акӑ, пырса кӗчӗ вӑл — хӗвел тухнӑ вӑхӑтри пӗлӗт евӗрлӗ ҫӑп-ҫӑмӑл та хӗрлӗскер, куҫӗсенче унӑн — ултавлӑ чун тасалӑхӗ.
…И вот пришла она, лёгкая, розовая, как облако на восходе солнца, а в глазах — обманная чистота души.

Хӑй вӑл чӗмсӗрччӗ; унӑн кӑвак куҫӗсенче хӑйӗн пӗтӗм вӑйне ӗҫлесе пӗтернӗ лашан шанчӑксӑр, никама ӳпкелемен кӑмӑлӗ палӑрса тӑратчӗ: лаша лава тӑвалла туртать, хӑй ӑна туртса тухаяс ҫуккине пӗлет-ха вӑл, анчах ҫапах та туртать!
Была она молчалива; в её серых глазах застыло безнадёжное, кроткое упрямство лошади, изработавшей все силы свои: тащит лошадка воз в гору и знает — не вывезу, — а всё-таки везёт!

Йывӑҫ турачӗсемпе ҫулҫисем унӑн куҫӗсенче пӗрлешсе курӑннӑ, пуҫра Шухӑшсем пӑтраннӑ.
Ветви и листья расплывались в глазах, мысли путались.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics