Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кайми (тĕпĕ: кай) more information about the word form can be found here.
Ним усӑсӑр асапланнисем вырӑнне асран кайми сӑнсемпе ҫӗнӗ шанчӑксем тухса тӑраҫҫӗ.

На месте этих бесплодных потуг стояли живые воспоминания и надежды.

I // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫынсене ӗҫе ҫӗклеме май килнӗ ҫав асран кайми каҫран пуҫласа, Воропаев фронтран таврӑннӑ хыҫҫӑн пирвайхи хут хӑйӗн кӑмӑлӗ ҫапла ҫӗкленсе кайнипе тума тытӑннӑ ӗҫ ӑнасса шаннине туйса илчӗ; ҫавсем ҫынна телейлӗ тӑваҫҫӗ, пур ӗҫе те ӑнӑҫлӑ туса пыма пулӑшаҫҫӗ.

С той памятной ночи, когда Воропаеву удалось поднять людей, он впервые после приезда с фронта вдруг ощутил в себе то возбуждение, довольство и уверенность, которые делают человека счастливым, преуспевающим.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Чи малтанхи хут кунта вӑл Октябрьти штурмӑн ӗмӗр асран кайми каҫӗнче пулса курнӑччӗ.

Впервые он попал сюда в памятную ночь Октябрьского штурма.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Мунча умӗнчи асран кайми каҫран вара вӗсем хушшинче ӑнланса илме ҫук ҫыхӑну пуҫланчӗ.

Странные отношения установились между ними после памятного вечера в предбаннике.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫак асран кайми кун хыҫҫӑн Хусан ҫамрӑкӗсем чылайччен пӑлханса пурӑннӑ.

Долго волновалась казанская молодежь после этого памятного дня.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Леш асран кайми тӗлпулу ӑна хӑйӗн унчченхи ҫул-йӗрӗнчен яланлӑхах кӑларса пӑрахрӗ: халь вӑл ҫав йӗр ҫинче тӑмасть ӗнтӗ, — вӑл инҫетре, — апла пулсан та, йӗри-таврара пурте унчченхи йӗркепех, хӑйсен черечӗпех пулса пыраҫҫӗ, ним те улшӑнманпа пӗрех; унчченхи пурнӑҫ, Елена унчченхи пекех пурӑнасса тата пулӑшасса шанса, ҫавнашкалах малалла шӑвать.

То незабвенное свидание выбросило ее навсегда из старой колеи: она уже не стояла в ней, она была далеко, а между тем кругом всё совершалось обычным порядком, всё шло своим чередом, как будто ничего не изменилось; прежняя жизнь по-прежнему двигалась, по-прежнему рассчитывая на участие и содействие Елены.

XXI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Асран кайми хӗрӗх пӗрремӗш ҫулхи октябрӗн вунулттӑмӗшӗнче Геннадий Васильевич, урӑхла каласан — Гена (вӑл вилни вунӑ ҫул ҫитнӗ ҫӗре эп ӑна ҫапла чӗнӗп) партизана епле тухса кайнине пӗлӗп.

Узнаю, как в памятный день шестнадцатого октября сорок первого года Геннадий Васильевич, или просто Гена — как буду называть его потом, через десять лет после смерти, — ушел в партизанский отряд.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унтан акӑ Галя килет, унӑн каранташӗ хут тӑрӑх чӑштӑртатса шума пуҫлать, вара каллех асран кайми кунсем ҫинчен сӑмах хыҫҫӑн сӑмах, йӗрке хыҫҫӑн йӗрке тухса пыма тытӑнать.

Приходила Галя, шуршал по бумаге ее карандаш, и вырастали ряды слов о незабываемом прошлом.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн пуҫне пӗтӗмпех сӑнлӑхсем ҫавӑрса илчӗҫ, картинӑсем нихӑҫан асран кайми, алӑпа хыпаласа туяс пек уҫҫӑн курӑнаҫҫӗ, анчах тепӗр чухне вӗсене хут ҫине ӳкерме йывӑр, йӗркесем тӗссӗр тухаҫҫӗ, вӗсенче вут-хӗм те, хӑват та ҫителӗксӗр, ҫакӑн пек чухне Корчагина творчествӑн йывӑрлӑхӗ тем териех асап кӳрет.

Он забывал обо всем, находясь во власти образов и впервые переживая муки творчества, когда яркие, незабываемые картины, так отчетливо ощущаемые, не удавалось переложить на бумагу и строки выходили бледные, лишенные огня и страсти.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ тусем, вӑрмансем тӑрӑх нумайччен ҫӳрерӗм; эпӗ хама телейлӗ туймарӑм — юри тунсӑхласа ҫӳреме тухсаттӑм; анчах ҫамрӑклӑх, ырӑ ҫанталӑк, уҫӑ сывлӑш, хӑвӑрт утса хавасланни, ҫӑра курӑк ҫинче улаххӑн выртса киленни хӑйӗн ӗҫне турӗҫ-турӗҫех: каллех ҫав асран кайми сӑмахсене, чуптунисене аса илни ман чӗреме тултарчӗ.

Я долго бродил по горам, по лесам; я не чувствовал себя счастливым, я вышел из дому с намерением предаться унынию — но молодость, прекрасная погода, свежий воздух, потеха быстрой ходьбы, нега уединенного лежания на густой траве — взяли свое: воспоминание о тех незабвенных словах, о тех поцелуях опять втеснилось мне в душу.

XIV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Ларатпӑр та ак пӑрахут ҫине хуйхӑ ҫинчен лайӑх кӑна сыпатпӑр, «Асран кайми тӑван кӗтес» юрра шӑрантарса, мӗн Крыма ҫитиччен ҫапла ӗҫетпӗр, банкисене тинӗсе ывӑтса хӑваратпӑр.

Сядем на пароход, выпьем с горя, заведем «Разродимую мою сторонушку» и до самого Крыму будем пить, а банки в море кидать.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пробатовпа тӗл пулни Мажаровӑн мӗн пур иккӗленӗвӗсен тӗввине касса татрӗ, ӑна, пӗрре ача чухнехи асран кайми ҫулсенче илсе тухнӑ пек, хӑй пурнӑҫ тӑршшипех шыранӑ-ӗмӗтленнӗ ҫӗр ҫине илсе тухрӗ.

Словно одним своим появлением Пробатов разрубил узел всех его сомнений и выводил, как уже сделал однажды, в памятные годы детства, к той земле обетованной, которую Мажаров страстно искал всю жизнь.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ӗмӗтленнӗ чухнехи евӗр йӑвашшӑн йӑл кулчӗ, куҫӗсене ҫаплах Константин ҫинчен илмерӗ: ҫав асран кайми ҫулсенчен пуҫласа, Мажаров ӑна канӑҫсӑр каҫсене, вут-кӑвар ялкӑшнине, чан ҫапса йынӑшнине аса илтерчӗ.

Он улыбнулся с мечтательной ласковостью и все не отрывал глаз от Константина: будто шагнув из тех незабываемых лет, тот вернул его к далеким тревожным ночам, грозовым сполохам, к стонам набата.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав асран кайми каҫ иртсен, учитель Пробатова каланӑ:

После той памятной ночи учитель сказал Пробатову:

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна французсен мундирӗ те, сӑран пушмакӗсем те кӑмӑла кайми пулнӑ.

Не мил ему ни французский кафтан, ни башмаки из ременной кожи.

Ҫӗнӗ пушмаксем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Кам-кам пӗлмест, астумасть пулӗ асран кайми тӗлпулусене, таҫта кайсан та, юратнӑ хӗр патне кӗрсе тухма ҫул майлӑ пулнине, хӑвӑн савӑнӑҫпа шӑпах ху юратнӑ ҫынна каласа кӑтартас килнине, пӗлсех тӑратӑн-ҫке, тӗнчере сана никам та ун пек итлесе, сан савӑнӑҫна ӑнланма пултараймасть…

Кто не знает, не помнит незабываемые встречи, времена, когда ты куда бы ни пошел, дорога всегда вела к любимой девушке, что ты хочешь рассказать о своей радости именно тому человеку, которого ты любишь, ведь никто в мире не может понять, твою радость, слушая тебя как она…

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Икӗ ҫар ҫынни ҫара пуҫӗсене тайса, тахҫанччен тупӑк умӗнче тӑчӗҫ, вӑл тупӑкра нихҫан асран кайми ҫын выртать, ун ятне эпир аннерен мала хурса асӑнатпӑр, ун ячӗ малашлӑха витӗр курса тӑнин, паттӑрлӑхӑн, ырӑ кӑмӑл символӗ пулса тӑрать…

Двое военных долго стояли у гроба наклонив неприкрытые головы, в этом гробу лежал незабываемый человек, его имя мы называем раньше матерей, его имя являлось символом прозорливости, героизма, доброй воли…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Ҫапла вара, ҫак асран кайми саманара эпир хамӑр герой куҫӗнчен хӑюллӑн пӑхнӑ вӑхӑтра, пире ҫӑлӑнӑҫ кунӗ ҫынсене мухтав юрри юрланӑ чухне…» — терӗ те вӑл, варӑ чылаях хӗрне ватӑ мучисем ларакан ӗретре темле ӑнсӑртран юрӑ пуҫланчӗ.

Когда он сказал, что «… вот в эту незабываемую минуту мы поем славу нашим победителям…», там, где сидели изрядно подвыпившие старики, возникла песня.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анчах та унта чӑвашла калаҫмаҫҫӗ, «Алран кайми» юрламаҫҫӗ», — тет вӗрентекенсен Вӗрентекенӗ.

Однако там не говорят по-чувашски, «Алран кайми» не поют», — говорит Учитель учителей.

Геннадий Волков: «Пурне те ашшӗ-амӑшӗн чӗлхине упрама пиллетӗп» // Тантӑш. http://yaltch.cap.ru/news/2010/02/02/gen ... -am258sh27

Уяв ака-сухаҫӑсен «Алран кайми аки-сухи» гимнӗпе пуҫланнӑ.

Праздник открылся гимном чувашских землепашцев «Алран кайми аки-сухи».

Чӑвашсем Сурхури чыслӑн уявланӑ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/24049.html

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed