Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

анне the word is in our database.
анне (тĕпĕ: анне) more information about the word form can be found here.
Ҫавӑнпах та ӗнтӗ эпӗ хамӑн анне кампа калаҫнине, кам умӗнче пуҫ тайнине пӗлеймерӗм.

и я не видел, с кем говорила и кому униженно кланялась моя мать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ анне те килчӗ, йӑмӑка аллинчен ҫавӑтса кайрӗ, эпӗ вӗсен хыҫӗнчен чупрӑм.

Потом мать вернулась, схватила сестру за руку, в мы побежали.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл кун пире анне, йӑмӑкпа иксӗмӗре, хӑйпе пӗрле ертсе кайрӗ.

В этот день мать взяла нас с собой – меня и сестру.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анне тӑна кӗриччен пӗр-икӗ эрне иртрӗ пулас.

Прошло, должно быть, недели две, прежде чем она сшилась.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун пек чухне вара анне хура та хӑрушӑ куҫӗсемпе ҫаврӑнса пӑхатчӗ.

Она была такая, когда, в ответ за ее уговоры, мать оборачивалась и молча смотрела на нее исподлобья черными, страшными глазами…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анне манӑн яланах темӗнле тӗлӗнмеллескерччӗ, анчах вӑл кун пек пулнине эпӗ нихҫан та курман.

Она у меня всегда была странная, но такой странной я ее еще никогда не видел.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр ирхине анне чирлесе ӳкмен пулсан, эпӗ мӗнле пулсан та хам пӗлтерес тенине пӗлтереттӗмччех.

Все же мне это удалось бы в конце концов, если бы наутро не заболела мать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл ашшӗне мӗнле тытса кайни ҫинчен каласа парать, — терӗ анне, — городовой мӗнле ҫапнине кӑтартать.

– Он рассказывает, как отца арестовали, – сказала мать, – как городовой на него замахнулся.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анне мана пуринчен те лайӑхрах ӑнланатчӗ, анчах та кунхинче эпӗ вӑл манӑн пӗр сӑмаха та ӑнланманнине лайӑхах пӗлтӗм.

Мать понимала меня лучше всех, но на этот раз я с отчаянием видел, что и она не понимает ни слова.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ калаҫма чарӑнсан вӑл, халӗ ӗнтӗ пурне те пӗлетӗп тенӗ пек, анне ҫине пӑхса илчӗ.

когда я замолчал и, думая, что теперь все ясно, посмотрел за мать.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ сиксе тӑтӑм та анне патнелле ыткӑнтӑм, кӑшкӑрса ятӑм.

Я вскочил, бросился к матери, закричал.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аттене ҫын вӗлернӗшӗн тытса кайнӑ тесе анне виҫӗ хутчен каларӗ.

Три раза она сказала, что он взят за убийство, –

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анне килсен ҫеҫ эпӗ нимӗн ҫинчен те шухӑшламарӑм.

– и, наконец, ни о чем, – когда вернулась мать.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анне йӗмерӗ, анчах та «пичче» тухса кайсан, шӑлне ҫыртса кровать ҫине пырса ларчӗ, пуҫне стена ҫумне шанлаттарчӗ.

Она не заплакала, но зато, только «дядя» ушел, села на кровать и стиснув зубы, сильно ударилась головой о стену.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анне манӑн раксене тупнӑ та пӗҫернӗ иккен.

Во—первых, мать нашла раков и сварила их.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ анне куриччен пӗр татӑк аш ҫаклатрӑм, ӑна вара кунӗпех хӗвел ҫинче тытса тӑтӑм.

я стащил у матери кусок мяса я целый день держал его на солнце.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл — манӑн анне.

это моя мать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анне вӗҫӗмренех калаҫрӗ, атте вара пӗр чӗнмесӗр, ӳсӗре-ӳсӗре, хутран-ситрен кӑна мӑйӑхне шӑлкаласа апат ҫисе ларчӗ.

Мать говорила и говорила, а он молча ел и только откашливался изредка да вытирал усы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк ман пата пӑлханса кайнӑ анне пычӗ те, приемник ҫине кӑтартса: «Итле-ха, ывӑлӑм, сан ҫинчен вӗт ку», терӗ.

Вдруг подходит взволнованная мама, показывает на приемник и говорит: «Послушай, сынок, это же про тебя».

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Тахӑшӗ, ҫапӑҫура хӗрсе кайса, ют чӗлхепе кӑшкӑрчӗ, тахӑшӗ, ача пек ахлатса, «анне» тесе хучӗ, тахӑшӗ — гашеткӑсем ҫине пусса пулас — хыттӑн: «На сана, на, на, на!» — терӗ.

Кто-то в упоении боя орал песню на чужом языке, кто-то, ахнув по-детски, сказал «мама», кто-то, должно быть, нажимая на гашетки, зло приговаривал: «На тебе, на, на, на!»

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed