Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

амӑшӗсем (тĕпĕ: амӑш) more information about the word form can be found here.
Ҫул ҫинче курнӑ Арчедӑпа Сталинградӑн ишӗлчӗкӗсем, уяр ҫанталӑкпа типсе ӗнсе кайнӑ Ставрополь уй-хирӗсем, Кубаньри станцӑсенчен пӗринче «ҫирӗм улттӑмӗш ҫулхи» текен станцире хӑйсен фронта каякан ывӑлӗсене, темиҫе талӑк хушши куҫ хупмасӑр тертленсе кӗтекен амӑшӗсем аса килсе кайрӗҫ.

Мне вспомнились виденные мною по дороге сюда развалины Арчеды, и опаленные засухой поля Ставрополья, и матери, поджидавшие «двадцать шестой год»…

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Малика казах уй-хирӗсем епле юратни ҫинчен, пурин ашшӗсем те ун ашшӗ пек пуласшӑн ӑмсанни ҫинчен, ҫакӑн пек ывӑл ҫуратнӑшӑн унӑн амӑшне ыттисен амӑшӗсем хисепе хуни ҫинчен, хӗрсем ӑна тӗлӗкре курни ҫинчен, ун ҫинчен юрӑсем юрлани ҫинчен юрлать вӑл.

— Он поёт о том, как любят Малика казахские степи, как все отцы завидуют его отцу, как все матери чтут мать, родившую такого сына, как девушки видят ого во сне и поют о нём песни.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

— Ашшӗсемпе амӑшӗсем вӗсене пире шанса панӑ, — терӗ малалла генерал, — пӑхма панӑ.

— Отцы и матери нам их доверили, — продолжал генерал, — отдали напригляд.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫарран ача-пӑча, тирпейлӗ амӑшӗсем, савӑнӑҫлӑ хуҫасем…

Босоногие дети, аккуратные матери, веселые хозяева…

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тепӗр амӑшӗсем хӑйсен ачисемпе мухтанаҫҫӗ, эпӗ пур — манпа мухтанма та ҫук.

Другие матери гордятся своими детьми, а я такой, что и гордиться мною нельзя.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Рота Будапешт хӗрринчи ачасене йывӑҫсем парнеленӗшӗн тав туса, ырханланса кайнӑ амӑшӗсем старши лейтенанта сырса илни ҫине пӑхма ырӑ.

По-человечески хорошо было смотреть, как истощенные матери окружили старшего лейтенанта, благодаря за подарок, сделанный ротой детям будапештской окраины.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Амӑшӗсем ҫавӑнпа пӑшӑрханаҫҫӗ те ӗнтӗ, мӗншӗн тесен вӗсен хӑйсен ывӑлне пурӑнтарас, сывӑ пултарас килет.

Вот родители и тревожатся, им ведь хочется, чтобы ихний сын был жив и здоров.

Ваҫка пиччӗшпе паллашнӑ хыҫҫӑнхи ӗҫсем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Карта тытнӑ вӗҫӗ унӑн Тимохин пахчи патне тухать, Ваҫкӑпа Шурикӗн амӑшӗсем иккӗшӗ те, кунта, ҫатан карта урлӑ каҫса, ҫемҫе ҫерем ҫине таса мар шыв тӑкаҫҫӗ пулин те, кунти чи паллӑ ҫын Ваҫка иккенне пурте пӗлеҫҫӗ.

И хотя тупым концом он упирался в тимохинский огород, и две матери — Васькина и Шурикина — равноправно выплескивали из-за своих плетней мыльные помои на кудрявую травку, — но никто ведь не усомнится в том, что первый человек в этих местах — Васька.

Велосипед туянаҫҫӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Амӑшӗсем тӑлӑххӑн макӑрни.

Вдовий плач матерей.

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Учӗсем хӗвелпе хуралса кайнӑ ҫара уран ачасем ҫавӑнтах, ҫӗр ҫинче, хӗрӳ хӗвел айӗнче тӑсӑлса выртнӑ, вӗсен амӑшӗсем ҫӑмарта тата ҫу тултарнӑ корзинкӑсемпе йывӑҫсем айӗнче лараҫҫӗ.

Загорелые босоногие мальчишки валялись ничком на мостовой под горячими лучами солнца, а матери их разместились под деревьями с корзинами яиц и масла.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Шурӑ ҫын вӗсем ҫине пӑхмасть те, амӑшӗсем вара унран пачах хӑрамаҫҫӗ пулас.

Белый человек и не смотрит на них, а матери, как видно, совсем не боятся его.

Сунара! // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пуҫлӑхпа Ткаченко хӗрӗн пурлӑхӗ пирки васкамасӑр килӗшнӗ вӑхӑтра, матрос пӳрнисене хӑнӑхтарма хӑй купӑсӗн чӗлӗхӗсем ҫине пусса, Любки ҫине салхуллӑн пӑхнӑ вӑхӑтра, хӗрпе каччӑ амӑшӗсем кӗтессе кӗрсе ларнӑ та хӑйсен ҫамрӑк чухнехи пурнӑҫӗсене аса илсе, пӗрне-пери тӑвансем тесе шутласа, пӗрре те ҫуман сӑмса тутӑрӗсемпе куҫҫульпе йӗпеннӗ сӑмсисене шӑлса ларнӑ вӑхӑтра, хӗртантӑшсем юрлама вӑтанса тӑчӗҫ.

Пока голова и Ткаченко вяло сговаривались насчет приданого, пока матрос, еще не разыгравшись, осторожно прохаживался пальцами по басовым клапанам своей гармоники и бросал томные взгляды на Любку, пока обе матери, утирая новыми, еще не стиранными платками мокрые от слез носы, говорили друг другу в уголке ласковые слова, вспоминали молодость и считались родней, пока дивчата застенчиво пересмеивались, не решаясь запеть.

XVIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Ахӑртнех, амӑшӗсем хӑраса ӳкрӗҫ пулӗ…

Наверное, матери уже беспокоятся…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тата хӑйсен ачисене ҫирӗп тытакан ача амӑшӗсем пур.

А есть матери, которые строги к своим детям.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Хӑйсен ачисене ачашласа та чуптуса, вӗсем мӗн тунипе пуринпе те килӗшсе пыракан ача амӑшӗсем пур.

— Есть матери, которые только целуют и ласкают своих детей, потакая им во всем.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ачасен яслине те шӑпах амӑшӗсем ачисене киле илсе кайнӑ вӑхӑтра кӗрсе тухма тӳр килчӗ.

Пришлось зайти в детские ясли — матери как раз уносили детей по домам.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Амӑшӗсем ыйхӑ тӗлӗшпе хӑраса ӳкнӗ ачисене ятласа илеҫҫӗ, тумлантараҫҫӗ, чӗркеҫҫӗ.

Мамы ругали испуганных сонных детей, одевали их, заворачивали.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Амӑшӗсем ҫул ҫине тӗрлӗ апат-ҫимӗҫ ҫыххисем параҫҫӗ.

Матери совали им на дорогу узелочки со всякой снедью.

Хӗрлӗ обоз // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Акӑ вӗсем амӑшӗсем патӗнче тӗккеленсе ҫӳреҫҫӗ, кӗрхи ҫумӑр айӗнче йӗпенеҫҫӗ, ҫыпҫӑнакан пылчӑк ҫине ӳкеҫҫӗ.

И вот толкутся они около матерей, мокнут под осенним дождиком, падают в липкую грязь.

Ҫӗрулми уйӗнчи ҫапӑҫу // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӗсене халь ҫӑмӑл мар вӗт; шкулта вӗренмелле, килте те ӗҫ нумай, колхоза та пулӑшаҫҫӗ… ашшӗсем фронтра, амӑшӗсем ывӑнса ҫитрӗҫ, ачисене пӑхма та вӑхӑт ҫук.

Ведь им сейчас нелегко: и школа, и дома работы много, и в колхозе помогают… отцы на фронте, а матери устают, не до ребят им.

Пурте урӑхла // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed