Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аллинчи (тĕпĕ: алӑ) more information about the word form can be found here.
Панулмисемпе купӑстасем сутакан плошадьри лавсем патӗнче Даша инке тӑра парать, самай ватӑлнӑ хӑй, аллинчи купӑста пуҫне илес-и, илес мар-и, тесе шухӑшласа тӑрать.

На площади, у возов, с которых колхозники продают яблоки и капусту, с большим кочаном в руках, постаревшая, задумчивая — взять или нет? — стоит тётя Даша.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун аллинчи чейник, шыв хӗррине ҫума тесе илсе кайнӑскер, шӑнкӑрт персе анчӗ.

И он уронил чайник, который носил к воде мыть.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тепӗр кунхине килнӗ чух карчӑк йӑлтах йӗрсе пӗтнӗччӗ, ӗшеннӗскер, аллинчи сунчӑкне хумасӑрах алӑк патне ларчӗ.

Назавтра старушка пришла заплаканная, усталая, с зонтиком и села в передней.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун умӗнчи сӗтел ҫинче ик тӗрке тетрадь, хӑй вӑл куҫлӑхлпа, вӑхӑчӗпе аллинчи ручкине йӑнӑшсене пӗр хӗрхенӳсӗр турта-турта хуратчӗ.

Две большие кипы лежали подле него на столе, и он сидел в очках и читал, держа наготове руку с пером и время от времени безжалостно подчёркивая ошибки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Арӑмӗ йывӑр хуйхӑпа ҫунса вилнӗ, вара вӑл аллинчи пӗчӗк ачисемпе кӑна тӑрса юлнӑ.

Жена у него умерла от горя, и на руках остались малолетние дети.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аттене хӑйне, вӑл хытӑ тыткалакан ҫын пулнӑ пулин те, ӗҫе тӗрӗс татса панӑшӑн тата хӑй аллинчи ҫынсен чӑн-чӑн нушисене пӗлсе тӑнӑшӑн, юрататчӗҫ.

Батюшка, несмотря на свою строгость, был также любим, ибо был справедлив и знал истинные нужды подвластных ему людей.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫапла пӗр-икӗ сехет кайнӑ пулӗ-и, сисмен те, Пугачев аллинчи кӳршӗ крепӑҫе пырса кӗнӗ.

Неприметным образом часа через два очутились мы в ближней крепости, также подвластной Пугачеву.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫакна каланӑ хыҫҫӑн вӑл Швабрин енне ҫаврӑнчӗ те мана хӑй аллинчи мӗнпур заставӑсемпе крепӑҫсене кӗмелли пропуск пама хушрӗ.

Тут он оборотился к Швабрину и велел выдать мне пропуск во все заставы и крепости, подвластные ему.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Мана хирӗҫ сак ҫинче ларса пыракансем: йӗс куҫлӑхлӑ сар арҫын, вӑл чугун ҫул картузӗпе, ыйӑхлӑ питлӗ ҫитӗннӗ хӗр тата тирпейлӗ артиллерист, вӑл аллинчи пӗчӗк букетне вунӑ хут ӗнтӗ салта-салта ҫыхрӗ, ҫӑварне шыв сыпса чечекӗсене пӗрӗхрӗ.

Напротив меня сидели рыжеватый человек в медных очках и железнодорожной фуражке, девушка с сонным лицом и молоденький аккуратный артиллерист, который в десятый раз перевязывал большой букет и, набрав в рот воды, опрыскивал цветы.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӗр хӑйӗн аллинчи пӑхӑр ҫӗррине, сар-ту хрусталӗн ванчӑкӗпе куҫ хывнӑ ҫӗрре парать, Палан Тӑван, ҫав вӑхӑтрах, нимӗн турткаланса тӑмасӑр, вӑта пӳрни ҫинчи пиллӗх ҫӗррине кӑларса илет, ҫӗнӗ ҫын пӳрни ҫине тӑхӑнтартать.

Девушка сняла со своей руки простенькое медное колечко с вправленным в него осколком горного хрусталя, а Брат Указательный, ни секунды не размышляя, стащил с указательного пальца заветный перстень и надел на руку невесте.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анне мана епле те пулин юрама тӑрӑшать, вӑл-ку пулсанах, ман кровать патне сиксе ӳкет, анчах атте мана хӑй пӑхасшӑн, анне аллинчи япаласене кӳлӗшӳллӗн турта-турта илет, мана хӑй аллипе хӑй ҫитерет.

Мама по-всякому старалась угодить мне, чуть что — бросалась к моей кровати, но папа ревниво перехватывал все у нее из рук и сам кормил меня.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑна темскер тӗлӗнтерчӗ пулас, вӑл пӗрре ман ҫине, тепре аллинчи иллюстрациллӗ программа ҫине пӑхса илчӗ, хӑйӗнпе юнашаррисене темӗн пӑшӑлтатса каларӗ.

Что-то, видно, поразило ее в моем лице, потому что она вдруг смущенно заглянула в иллюстрированную программку, которую держала, стала что-то шептать своим.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Самантлӑха окулярсенчен пӑрӑнса, бинокльне антармасӑр, аллинчи сехет ҫине пӑхса илчӗ, унтан хӑвӑрт сӗтел патне пырса, ещӗк ҫинчи кнопкӑна пусрӗ.

На секунду оторвавшись от окуляров, не опуская бинокля, он посмотрел на часы, что были у него на руке, потом быстро подошел к столу и нажал кнопку на ящике.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Савельич хӑйӗн аллинчи хут ҫине пит те хытӑ кулянса пӑхса юлчӗ.

Дядька мой держал в руках свой реестр и рассматривал его с видом глубокого сожаления.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл татах тем ҫинчен ӑнлантарса пама тӑнӑччӗ, анчах Пугачев ӑна пӳлсе хучӗ: — Епле эсӗ ҫавнашкал вак-тӗвексемпе ман патӑма тӑрӑнма хӑйрӑн? — тесе кӑшкӑрса пӑрахрӗ те вӑл, секретарь аллинчи хута туртса илсе, унпа Савельича питӗнчен печӗ.

Он хотел было пуститься опять в объяснения, но Пугачев его прервал: — Как ты смел лезть ко мне с такими пустяками? — вскричал он, выхватя бумагу из рук секретаря и бросив ее в лицо Савельичу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Комендант капрала чӗнчӗ, ӑна вилнӗ казак аллинчи хута илсе килме хушрӗ.

Комендант подозвал капрала и велел ему взять лист из рук убитого казака.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пӗри ҫӗлӗкӗ умне хут тытнӑ; тепри аллинчи сӑнни ҫине Юлай пуҫне тирсе лартнӑ: ӑна вӑл, сулласа илчӗ те хӳме урлӑ пирӗн паталла ывӑтрӗ.

Один из них держал под шапкою лист бумаги; у другого на копье воткнута была голова Юлая, которую, стряхнув, перекинул он к нам чрез частокол.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Манпа часах уйӑрӑлмаллине пӗлсессӗн, анне халран кайрӗ, унӑн аллинчи кашӑкӗ кастрюль ҫине ӳкрӗ, пичӗ тӑрӑх куҫҫулӗ шӑпӑртатса анчӗ.

Мысль о скорой разлуке со мною так поразила матушку, что она уронила ложку в кастрюльку, и слезы потекли по ее лицу.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Унтанпа вара миҫе хут ӗнтӗ ӑраскал аллинчи пуртӑ вырӑнне пулнӑ!

И с той поры сколько раз уже я играл роль топора в руках судьбы!

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл мана вӗҫертрӗ те аллинчи туйипе чылайччен кӑвар чавса ларчӗ.

Он отпустил меня и долго сидел, пошевеливая тросточкой угли.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed