Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыратнине (тĕпĕ: ырат) more information about the word form can be found here.
Хӑй темӗн пек халтан кайнӑ пулин те ним ыратнине те туймарӗ.

Несмотря на страшную слабость, он не чувствовал никакой боли.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ҫивчӗ кӗтеслӗ чулсем унӑн тумтирне чӗрсе пӗтерчӗҫ, чӗркуҫҫийӗсенчен юн юхма пуҫларӗ, анчах хырӑм выҫҫи ҫакӑн пек ыратнине те парӑнтарчӗ.

Штаны у него порвались об острые камни, от колен тянулся кровавый след, но он не чувствовал этой боли, — голод заглушал его.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Упӑшки хыҫҫӑн алӑк хупӑннӑ-хупӑнманах, шалти мӑкӑрӑлчӑк тӗлӗнче тепӗр хут касса-касса килчӗ те, Кӗҫени, ыратнине чӑтаймасӑр, кӑкӑр тӗпӗпе йынӑшса ячӗ, авӑнса, пӗкӗрӗлсе тӳшек ҫине лапах тӗшӗрӗлсе анчӗ.

Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Тен, тӑхтаса пӑхас кӑшт, Матви, ирччен иртӗ-ха, тен, — ыратнине пытармасӑр, хӑйшӗн тӑрӑшнишӗн тав туса, савса та шеллесе пӑхрӗ вӑл упӑшки ҫине.

Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ ыратнине тӳсни кукамайӑн кӑмӑлне каятчӗ.

Бабушке нравилось, что я терпеливо отношусь к боли.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унтан мана шыв юхса выртнӑ ҫӗре ертсе карӗ, ҫуса ячӗ, ыратнине чаракан темле ҫулҫӑсем ҫыпӑҫтарса, аманнӑ вырӑнсене хӑй кӗпипе ҫыхса хучӗ, вара мана чутун ҫул будкине леҫсе хӑварчӗ, — пит вӑйсӑрланса кайнипе эпӗ киле утса ҫитме те пултарас ҫукчӗ.

Потом повела меня к ручью, вымыла, перевязала раны своей рубашкой, приложив каких-то листьев, утоливших боль, и отвела в железнодорожную будку, — до дому я не мог дойти, сильно ослабев.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӑранипе тата ыратнине тӳсеймесӗр эпӗ хуллен макӑрса ятӑм, куҫҫуль юхни ан курӑнтӑр тесе, куҫсене хупрӑм, анчах куҫҫулӗ куҫ хупанкине ҫӗклентерет, тӑнлавсем тӑрӑх юхса, хӑлхасем ӑшнелле пырса кӗрет.

Я тихонько заплакал от страха и боли, а чтобы не видно было слёз, закрыл глаза, но слёзы приподнимали веки и текли по вискам, попадая в уши.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Йевта ракине хӑй валли илменччӗ; вӑл ӑна аманнисен суранӗсем ыратнине лӑплантарма илнӗччӗ.

А ракию Евта взял не для себя, а для раненых, чтобы успокоить их боли.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вавжон ҫавӑ мӗн иккенне те, хӑйне мӗн кирлине те, хӑйӗн чунӗ ӑҫталла туртӑннине те, вӑл мӗншӗн ҫапла ыратнине те пӗлмест; ӑна хыр вӑрманӗ кирлӗ, хирсем, улӑхсем кирлӗ, улӑм витнӗ пӳртсемпе ҫывӑх палланӑ ҫынсем кирлӗ — вӗсене тӑван тӳпе витсе тӑрать, вӗсен ҫумне чӗре ҫыпӑҫнӑ, хӑпмалла мар ҫыпӑҫнӑ; хӑйпӑнмалла пулсан, вӑл юнпа пӗвенӗччӗ.

Вавжон не знал, что это такое, чего ему надо, к чему рвется его душа, изнывая от муки; а ему нужен был сосновый лес, нужны были поля, крытые соломой хаты и близкие, знакомые люди — все то, над чем простирается родное небо и к чему сердце уж как прильнет, так и не оторвется, а если оторвется, то истекает кровью.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Сергей тымарсем ҫумне такӑна-такӑна чупрӗ, аллисене юнлантарса пӗтерчӗ, анчах ҫийӗнчех сике-сике тӑрса, ыратнине те сисмесӗр, хӑй кӑшкӑрнине те илтмесӗр пӗшкӗнсе малаллах вӗҫрӗ.

Он спотыкался о корни, падал, разбивая себе в кровь руки, но тотчас же вставал, не замечая даже боли, и опять бежал вперед, согнувшись почти вдвое, не слыша своего крика.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Йытӑ вӗрнинче хавасланнипе пӗрлех кӳренни те; хаярлӑх та, ӳт-пӳ ыратнине туйни те сисӗнчӗ.

В этом лае вместе с радостным приветом смешивались и жалоба, и злость, и чувство физической боли.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Сергей хӑй айӗнче шултра гравий шӑтӑртатнине илтрӗ, чӗркуҫҫисем каснӑ пек ыратнине туйрӗ.

Он слышал, как заскрежетал под ним крупный гравий, и почувствовал острую боль в коленях.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Апла пулсан, санӑн мӗн ыратнине пӗлместӗп.

— Не знаю, что с тобой.

21 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ниушли мана ҫавнашкалах ҫӑмӑллӑн ярса тытӗҫ?» — аллипе хулпуҫҫийӗ ыратнине пула Йован шӑлӗсене шатӑртаттарчӗ.

Неужели я так и погибну?» — думал Йован, скрипя зубами от боли в предплечье.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑш-пӗрисем хӑйсен ҫӳҫӗсене тӑпӑлтараҫҫӗ, тӑнран тухнипе хӑйсене хӑйсем кӑкӑртан чышаҫҫӗ, ӳке-ӳке пуҫӗсене ҫӗр ҫумне ҫапаҫҫӗ, пичӗсене юр ӑшне чикеҫҫӗ — вӗсем пӑрахса хӑварнӑ е вӗлернӗ ачисемшӗн, вилнӗ е нимӗҫсем хуса кайнӑ упӑшкисемпе пиччӗш-шӑллӗсемшӗн хӑйсен чӗрисем ыратнине макӑрса лӑплантараҫҫӗ.

Некоторые рвали на себе волосы, били себя кулаками в грудь, как безумные, они бросались на снег и в судорогах извивались, скорбя по пропавшим и убитым детям, по угнанным и мертвым братьям и мужьям.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ҫапла ҫав! — кӑшкӑрса ятӑм эпӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах эпӗ хамран хам вӑтантӑм, Дубкова та хӗрхентӗм, именнипе хӗрелсе кайнӑ сӑнӗ унӑн чунӗ чӑнахах ыратнине палӑртрӗ.

— То-то! — закричал я, но в это же самое время мне стало совестно за себя и жалко Дубкова, красное, смущенное лицо которого выражало истинное страдание.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ ыратассинчен нимӗн чухлӗ те хӑраман, ыратнине нихҫан та тӳссе курман, анчах Сен-Жером мана ҫапма пултарни ҫинчен шухӑшласа илниех мана пусӑрӑнтарса ним шутла пӗлми тӑватчӗ, ҫилентерсе яратчӗ.

Я нисколько не боялся боли наказания, никогда не испытывал ее, но одна мысль, что St.-Jérôme может ударить меня, приводила меня в тяжелое состояние подавленного отчаяния и злобы.

XVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫакнашкал паттӑрла хӑтланни мана мӗн тери тӗлӗнтернине тата кӑмӑла кайнине каласа пама та пултараймастӑп: хытах ыраттарччӗ пулин те, вӑл йӗмерӗ ҫеҫ мар, ыратнине те палӑртмарӗ, вылямаллине пӗр минутлӑха та манмарӗ.

Не могу передать, как поразил и пленил меня этот геройский поступок: несмотря на страшную боль, он не только не заплакал, но не показал и виду, что ему больно, и ни на минуту не забыл игры.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Суранӗ кӑшт ыратнине туйса, Уча стена ҫумне тӗреленчӗ, Боянӑран хӑйне палатка анӗпе витме ыйтрӗ.

Чувствуя тупую боль в руке, Уча прислонился к бревенчатой стене и попросил Бояну накрыть его плащ-палаткой.

12 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча хӑйӗн вӑйӗ пӗтсе ҫитнине, пиҫсе кайнипе пӳрнисем ҫав тери ыратнине тӳсме хал ҫитмен пек туйрӗ.

Чувствовал, что силы его оставляют и старался преодолеть боль.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed