Corpus of the Chuvash language

Анчах хӑлхинче пуп сасси янӑраса тӑни ӑна йӑлтах пӑтраштарса ячӗ.

Help to translate

V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Вӑл хӑйӗн пӗлтерӗшӗпе ун хӑлхинче чура сӑмах пекех янрать.

Help to translate

9. Шухӑшӑм, ман шухӑшӑм // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Куҫне хупма ӗлкӗричченех унӑн хӑлхинче йывӑҫ тӑррисем шавлани, кӳлӗри вӗте хумсем ҫыран хӗррине пыра-пыра сӗртӗнни илтӗне пуҫлать.

Но только сомкнет веки — начинается ее сон, в ушах звенят жаворонки; чудится, будто мелкая волна ласково бьет о берег.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Каҫмисене хываҫҫӗ — каҫакан ҫук, Тавай хамӑр хывса та, ай, каҫар-и, Ӗҫкисене ӗҫеҫҫӗ — юрлакан ҫук, Тавай хамӑр ӗҫсе те, ай, юрлар-и, — янӑрать Павӑл хӑлхинче ҫӗн хӑтасем юрлани.

Help to translate

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Татах калаҫса ларнӑ пулӗччӗҫ-и ҫак ҫамрӑк «артистсем», анчах каччӑ Ева хӑлхинче хӑлха ҫакки ҫуккине асӑрхарӗ.

Help to translate

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ун хӑлхинче ҫул тӑршшипех Александр Федорович сасси илтӗнсе пычӗ:

Help to translate

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫӳллӗ, курпунлӑ тарҫӑ хӗрарӑм — тути аялтан ҫакӑнчӑк, хӑлхинче пӑхӑр алка — тӗрлӗ ӗҫме-ҫиме йӑта-йӑта тухать.

Высокая, согбенная старуха служанка, с отвисшей нижней губой и медной серьгой в ухе, выносила различные кушанья.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

Сӑран шӑлаварӗ витӗр ӳтне хӑйӑр чӑтмалла мар ҫунтарать, тӳпе вара пуҫӗ ҫине вӗри плита пӑрахать те пӑрахать, ӳкмессеренех хӑлхинче хӑватлӑ гонг янӑрать; ҫав шӗвеке ӗҫнӗрен ҫунакан пуҫ миминче курӑнми пружинӑсем ҫаврӑнма, бухтӑн симӗс-кӑвак тӗсӗнче тата хӑйӑр ҫинче хӗлхем кӗлтисем сиккелеме пуҫларӗҫ; тинӗсӗн инҫет горизончӗ Пэд пекех ӳсӗр — сулланать, вӑл туртӑна-туртӑна куҫни-хускални капмар тӳпе янахӗн хӑлаҫланӑвӗ евӗр.

Песок немилосердно жег тело сквозь кожаные штаны, небо роняло на голову горячие плиты, каждый удар их звенел в ушах подобно большому гонгу; невидимые пружины начали развертываться в мозгу, пылавшем от такой выпивки, снопами искр, прыгавших на песке и бирюзе бухты; далекий горизонт моря покачивался, нетрезвый, как Пэд, его судорожные движения казались размахами огромной небесной челюсти.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Тата хушса хурам: сылтӑм хӑлхинче вӑл алка ҫакса ҫӳрет — вилнӗ арӑмӗнчен ӑна тупӑка хунӑ чухне юлнӑскер.

Прибавлю еще, что в правом ухе он носил серьгу, снятую им со своей покойной жены, когда ее положили в гроб.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Апатланнӑ хыҫҫӑн Зиновий хӑлхинче мӑшӑрӗн сӑмахӗсем янӑрарӗҫ.

Help to translate

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Ҫӳлерех асӑннӑ сӑмахсене шута илсе Вероника Комаровӑна айӑплӑ тесе шутлас, ӑна Раҫҫей Федерацийӗн Уголовнӑй кодексӗн 103-мӗш статйипе айӑпласа ҫичӗ ҫуллӑха ирӗкрен хӑтарас…» — халӗ те янӑраҫҫӗ судья сӑмахӗсем Юрий хӑлхинче.

Help to translate

Адвокат ӗҫе пуҫӑнать // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Кайран та чылайччен янӑрарӗ вӑл Аня хӑлхинче.

Она после и далее еще долго звенела в ушах Ани.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ниҫта та, Эмилӗн сулахай хӑлхинче юлсан кӑна ӗнтӗ.

Разве что чуть-чуть в левом ухе Эмиля.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Йӑсласа тӑран калаҫупа кулӑ хреснашшӗн татти-сыпписӗр сӑмахне хупланӑ, Фома вӑл калаҫнинчен пӗр сӑмах та уйӑрса илеймен, тата ҫитменнине унӑн хӑлхинче пуринчен ытла секретарӗн тенорӗ ывӑна пӗлмесӗр янӑраса тӑнӑ:

Оживленный говор и смех заглушали — бойкую речь крестного, и Фома не мог расслышать ни слова из нее, тем более что в ушах его все время неустанно звенел тенорок секретаря:

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ефимыч хӑй, салху сӑнланса кайнӑскер, ҫӗрӗмӗш хут ӗнтӗ хӑй сысна патӗнче мӗнле тӑни, «лешӗ ухлатни, шартлатни, ҫурӑлса кайни» ҫинчен, хӑй малтан ним илтми пулса тӑни, «хӑлхинче нумайччен янӑрани, унтан иртсе кайни» ҫинчен каласа панӑ.

Сам Ефимыч в горестном виде в сотый раз пересказывает, как он стоял около свиньи, как «оно ахнуло, треснуло, разорвалось» около него, как он сперва оглох и что то «долго пищало в ушах, а потом отлегнуло».

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Таграт хӑлхинче ҫил шӑхӑрать.

В ушах Таграта свистит ветер.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Халӗ ҫеҫ таҫта ҫакӑнта илтӗннӗ Очер сасси ун хӑлхинче ҫаплах янӑраса тӑрать-ха.

Голос Очера, только что слышавшийся где-то здесь, все еще не умолкал в ушах Чочоя.

Экэчо пӑлханать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хунӑ кирпӗчсене алтупанӗсемпе ҫапкаласа илет, йӗрке хыҫҫӑн йӗрке ӳсет, ун хӑлхинче комсомолецсем хӑйне мухтаса кӑшкӑрни те илтӗне пуҫларӗ…

Он пошлепывал ладонями по обогревателю, который значительно поднялся вверх, и в ушах его уже звучали восхищенные возгласы комсомольцев.

Икӗ айӑп пӗр харӑс // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ҫулталӑкран, — терӗ малалла Бикмуш мучи, — мана тӗрмерен кӑларчӗҫ, суранӑмсем тӳрленчӗҫ, анчах сутӑнчӑкӑн хӑлхинче ӗмӗрех: «Эх, эсӗ, сутӑнчӑк чун!» тенӗ сӑмахсем янӑраса ҫӳренӗ.

Через год, — продолжал дед Бикмуш, — меня выпустили из тюрьмы, раны мои зажили, а у предателя так в ушах и звенело всю жизнь: «Эх ты, продажная душа!»

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

«Эп, ӗҫҫынни ывӑлӗ…» — чаплӑн янӑрать ҫаплах хӗрлӗ армеецсен тупи Владимир Ильичӑн хӑлхинче.

«Я, сын трудового народа…» — торжественно повторялась в душе Владимира Ильича красноармейская клятва.

«Эп, ӗҫҫынни ывӑлӗ…» // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.