Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫемҫе кресло ҫинче хӑйне пит тивӗҫлӗ тытнӑн курӑнать.
3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.
Процессисемпе кортежсем хальлӗхе ҫук-ха; вӗсен вырӑнне — халӑхӑн чи янӑравлӑ-хӗпӗртӳллӗ йышӗ — ача-пӑча: тӗрлӗ ӳсӗмри, темӗн тӗрлӗ тӗсли; балконсенчен — пулӑ тытнӑн пирӗн еннелле серпантин ывӑтаҫҫӗ.
ХХХII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.
Ҫак ҫынсенчен кашнинех хамшӑн явап тытнӑн шанатӑп.
XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.
— Чухламарӑм, илтрӗм, — терӗ сарлака янах шӑммиллӗ ҫак хӗр (вӑл: «Молли — эпӗ, сире мӗнне пулӑшайӑп?» — тесен тунсӑха пула эпӗ мӗкӗрсе ямах хатӗрччӗ ӗнтӗ); эрешмен картине тытнӑн — аллисемпе хӑйӗн умӗнче хӑлаҫланать.
VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.
Вӑл ҫӗкленчӗ, куҫҫульне шӑлса типӗтрӗ те аллине Галеран енне тӑсрӗ, анчах лешӗ ӑна хӗр ачана тытнӑн хул пуҫҫинчен ыталарӗ, ҫамкинчен чуп турӗ.
XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.
Вӑл пӗчӗк хӗр ачана тытнӑн арӑмне аллинчен ҫатӑрласа хӗстерчӗ те — калаҫа-калаҫа вӗсем сӑрт тайлӑмӗпе анма пуҫларӗҫ.Он взял ее за руку, как маленькую девочку, и стал спускаться с пригорка, продолжая говорить.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.
— Эпӗ слонсене шӑши тытнӑн пӑркӑчлӑттӑм, — терӗ Витт.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.
— Пилӗк таран ӳкернӗ портрет, койка пуҫӗнче стенаран ҫакнӑскер, ӑна иккӗленӳлӗхре тытнӑн туйӑнать.— Поясной портрет, висевший над койкой, казалось, держал его в нерешительности.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.
Хама килӗшӳсӗр ӗҫпе тытнӑн туятӑп.
5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Обоз офицерӗ хӑнана курсан, хӑйне сасартӑк вӑрра тытнӑн, хутланса ларчӗ те, укҫине пуҫтарма тытӑнса, ура ҫине тӑмасӑрах пуҫ тайса илчӗ.
9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.
Хӑш чухне мана удэхеец кимме тӗмсем ӑшнеллех тытнӑн туйӑнать.Иногда мне казалось, что удэхеец направлял лодку прямо в кусты.
Каҫхи сунар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 27–32 с.
Чамасӑр вӑрӑм пуҫ пӳрни, темӗнле чӗпӗтсе тытнӑн, вӗҫӗпе ҫеҫ шӗвӗрри ҫумне ҫыпӑҫнӑ та илемсӗррӗн курӑнать.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ярцевӑн аллисем халь те-ха ахаль чухнехи пек мар, темле чир тытнӑн чӗтрени тӗлӗнтерчӗ ӑна.Его удивило, что у Ярцева все еще подрагивают руки необычной, болезненной дрожью.
XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
- 1