Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑнтӑрласенче (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Фабиан господин Цэрнэ валли чӗлӗм туртма табак та леҫтерсе партарчӗ, кӑнтӑрласенче ӑна каллех апат ытларах пама хушрӗ.

Господин Фабиан послал Цэрнэ курева и распорядился, чтобы обеденная порция его была снова увеличена.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Кӑнтӑрласенче 50 градуслӑ шӑрӑх тӑрать.

В дневные часы царит жара под 50 градусов!

Сахара пушхирте чукун ҫул пур: мӗнле пуйӑссем унта ҫӳреҫҫӗ // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/blogs/comments/5983.html

Ара, кӑнтӑрласенче урама тухса ҫӳреме те аван мар пек пулса ҫитрӗ.

Неприятно даже было выходить днем гулять.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫуллахи вӑхӑтра кӑнтӑрласенче те вӑрманта лӑпкӑ, ҫутӑ сахал, сулхӑн.

Летом даже в полдни в лесу тихо, сумеречно, прохладно.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сӑртсен кӑнтӑр еннелли тайлӑмӗсенче юр ирӗлсе пӗтрӗ те, пӗлтӗрхи курӑкпа сарӑхса хӑмӑрланнӑ ҫӗр кӑнтӑрласенче ҫӳхе ҫивиттиллӗ, витӗр курӑнакан ҫутӑ кӑвак пӑспа пиеленчӗ.

На южных склонах бугров потаял снег, и рыжая от прошлогодней травы земля в полдень уже покрывалась прозрачной сиреневой дымкой испарений.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫаралса юлнӑ хура суха анисем кӑнтӑрласенче тӳлеккӗн пӑсланса выртрӗҫ, йӑшса хӑйпашкаланнӑ юр куҫа шартармалла йӑлтӑртатакан пулчӗ.

В полдень парилась оголенная пахота, нестерпимо сиял ноздреватый, чешуйчатый снег.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑнтӑрласенче пӳрт карнизӗсем тӑрӑх, улӑм шерепеллӗ ҫи виттисем ҫинчен, тикӗт пек хӑп-хӑмӑр шыв юхса капланать, ҫатан картасем ҫинче чакӑлти чакаксем антӑхса чакӑлтатаҫҫӗ тата хутор халӑхӗ Мирон Григорьевич патӗнче хӗл каҫаракан ӑратлӑ вӑкӑр, ҫуркунне ир асапланса килнӗшӗн пӑлханса ӳкнӗскер, тискер сасӑпа ӳлесе мӗкӗрет.

Днями по карнизам куреней с соломенных сосульчатых крыш стекала дегтярная вода, надрывно чечекали на плетнях сороки, и, обуреваемый преждевременным томлением весны, ревел зимовавший на базу у Мирона Григорьевича общественный бугай.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий Аксинйӑна пӑрахса кайнӑ хыҫҫӑн Татарски хуторӗнче кил-йышпа пӗрле ирттернӗ эрнесене аса илчӗ: ҫӗрлесенче — Наталья, унччен упӑшкипе сивӗ пулнине тавӑрма пикеннӗ пек, антӑхса кайса, пӗтӗм чуна кимӗлтерсе ачашлани; кӑнтӑрласенче — килӗнчисем ыр ятлӑ пулас тенӗ пек тараватлӑн пӑхни тата хутор ҫыннисем, малтанхи георги кавалерне сумлӑн чысласа кӗтсе илни аса килчӗ.

Григорий вспомнил те недели, которые провел на хуторе Татарском, в семье, после разрыва с Аксиньей; по ночам — жадные, опустошающие ласки Натальи, словно старавшейся вознаградить за свою прежнюю девическую холодность; днями — внимательное, почти заискивающее отношение семьи, почет, с каким встречали хуторные первого георгиевского кавалера.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫеҫенхирте бурунсемпе хӑмӑшсем те типсех пыраҫҫӗ, кӑнтӑрласенче вара выльӑх-чӗрлӗхсем мӗкӗре-мӗкӗре уйсене тараҫҫӗ.

В степи уже засыхали бурьяны и камыши, и скотина, мыча, днем убегала с поля.

XXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Унӑн хулӑм сасси кӑнтӑрласенче малтанхи пекех кӗрлерӗ, хаҫатсенчи ҫӗнӗ хыпарсене те малтанхи пекех, каҫса кайсах вуларӗ, нимӗҫ чӗлхине те ҫаплах вӗренчӗ.

Так же бодро рокотал днем его бас, так же жадно читал он в газетах новости и даже продолжал заниматься немецким.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed